سعادت در نا امیدی؟

جملات انگیزشی واقعا روی انگیزه شما تاثیر گذاشته است؟ هرگاه میگویند مشکلات حل می شود میپرسم؟ کی؟ چند روز دیگر؟

هرگاه میگویند امید داشته باش میرپسم: اگر امید به عنوان‌ قطب نمایی برای تعیین مسیر است، قطب نمای من مدت هاست سوخته.

وقتی میگویند بد تر از تو هم بوده و تموم شده میگویم: اما برای من همه چیز تمام شده.

هرگاه میگویند تمام شد دیگر، میگویم پس چرا خوابش را میبینم؟ چرا بعضی ها خواب واقعه ای را سال ها بعد از آن هنوز میبینند؟

بهتر است بگویم اتفاقاتی می افتد، آدم را به گونه ای زمین میزند که شکستن استخوانش انسان را ده ها سال بر زمین میچسباند. امکان تحرک را میگیرد. توان تکلم را میگیرد. توان ریسک را میگیرد. من دیگر میترسم از زمین بلند شوم‌ میترسم این بار بدتر زمین بخورم‌. و وای به حال انسان وقتی که در بحران قرار میگیرد و در کائنات راهی برای نجات نمی یابد. شاید این بی پناهی راهی برای شناخت خدا باشد. اما من در لجن زار هایی که دم به دم پایین میکشند، سعادتی ندیدم.

سعادتی ندیدم.