تا به حال برای شما پیش آمده است که جعبه ها یا قوطی ها یا بسته بندی های کالاهای مختلف (وسایل دور ریختنی)را در خانه نگه دارید و علاقه مند باشید که با آنها کاردستی درست کنید یا بخواهید که با به کار گیری کمی خلاقیت از آنها وسیله دیگری را خلق کنید که هم به کار مصرف روزمره تان بیاید و هم در هزینه هایتان صرفه جویی شود؟احتمالا برای همه ما پیش آمده باشد.بگذارید در مورد تجربه خودم بگویم.بعضی از دوستان خانوادگی ما که سالیان پیش(تقریبا 40 سال پیش) و البته در سالهای اخیر هم به ژاپن سفر کرده بودند از رسوم و سنن ژاپنی ها خیلی چیزها آموخته اند که البته استفاده از وسایل بلا استفاده یکی از ارمغان های سفر آنان است.
خانم های این دوستان به جهت هم نشینی با دوستان ژاپنی هنر اوریگامی و کاردستی های مختلف را خوب آموخته اند و تجربیات خود را هم به دیگران انتقال داده اند.آنها می گویند قدیم تر که به این کشور سفر کرده اند شاهد این بوده اند که ژاپنی ها تقریبا هر چیزی را که بتوانند خودشان بسازند،در منزل تهیه کرده و از مغازه چیزی نمی خرند.گو اینکه حتی صابون را هم خودشان در خانه خلق می کردند.
ژاپنی ها اهل تجمل گرایی و مصرف گرایی نیستند، بدین نحو که آنها برای تشکیل یک زندگی، به یک گلیم کوچک، یک یخچال و گاز کوچک در یک اتاق ۱۵ متری بسنده می نمایند. ولکن ما برای تشکیل یک زندگی انواع و اقسام سرویس ها را خریداری می نمائیم و این امر موجب شده ما یک کشور کاملامصرف گرا باشیم.ژاپنی ها برای پیشرفت کشورشان به مدت ۱۲ سال یخچال تولید نمودند ،بدون آنکه خود از آن استفاده نمایند ،آن را صادر کردند. (از خود گذشتگی)(به نقل از سایت مهرداد طالبی دات آی آر.)
بله ایرانی ها شاید خیلی بیش از پیش مصرف گرا شده باشند.چشم و هم چشمی و رقابت و لوکس گرایی(تجمل گرایی)به این امر دامن زده است.بین خودمان بماند. وقتی دارم از مصرف گرایی ایرانی جماعت داد سخن می گویم و انتقاد می کنم در واقع خودم هم در اصل جزئی از همین مصرف گرایان هستم.کدام یک از ما حاضر هستیم در یک خانه خیلی کوچک و بدون خیلی از امکانات رفاهی زندگی کنیم؟حتی تصور زندگی در یک واحد 20 متری یا حتی 50 متری هم خفه کننده است!
خب داشتم از مولد بودن می گفتم.مولد بودن و استفاده از قوه خلاقیت، کاربردی و افتخار آفرین است.ولی خب مهم است که خیلی از مهارت ها را هم بلد باشیم.مثلا اگر بخواهی خودت لباس بدوزی احتیاج به دانستن خیاطی است.خیاطی یکی از آن اموری است که خیلی هایمان فقط در حد دکمه دوزی و کوک زدن ساده بلدیم!شخص خودم به خیاطی علاقه ندارم و به نظرم در حد رفع احتیاج روزمره کافی است.
اما اگر کسی خیاطی بداند یک هیچ از بقیه جلو تر است.پس اگر اشاره به مولد بودن می شود باید این نکته را هم گفت که پیش نیاز مولد بودن آموختن پاره ای از مهارت هاست.اگر این مهارت ها را ندانیم مجبور می شویم کلاس برویم و بابت آن مهارت ها هزینه کنیم.پس این مساله را می شود از زاویه دیگری هم دید.ولی اگر آن قدر خوش شانس باشیم که مادر یا خواهر یا خاله خیاطی و هنرهای دستی را بلد باشد می توانیم از کلاس رفتن بی نیاز شویم.این هم در صورتی نتیجه می دهد که به هنرهای دستی و کارآفرینی علاقه مند باشیم.نکته مهم دیگر این است که اگر بخواهیم وسایل دور ریختنی را در خانه نگه داریم و از آنها استفاده کنیم باید فضای کافی در اختیار داشته باشیم که خب منزل اکثر ما کوچک است و جای کافی برای نگه داشتن این وسایل نیست.این است که عطایش را به لقایش می بخشیم و آنها را در دسته زباله های بازیافتی قرار می دهیم.
چند سال پیش در یک کلاس مجازی شرکت می کردم که بعضی مباحث آن در مورد اهمیت کارآفرینی و خود اشتغالی زنان بود.مدرس این دوره خیلی تاکید داشت که اگر خودت وسیله ای را می توانی در منزل تهیه کنی بهتر است بابتش پول ندهی و خودت دست به کار شوی.مثلا می گفت جامدادی،انواع البسه و هر چیزی که بشود ساخت حتی شمع و چیزهایی که خیلی هم نیاز به کار آنچنانی نداشته باشد را خودتان تهیه کنید و به اقتصاد خانواده و جامعه کمک کنید.انتقادی که به این نوع طرز فکر دارم این است که اولا لازمه چنین امری داشتن علاقه و مهارت و استعداد و وقت کافی است.دوم اینکه امروزه همه مشاغل و کارها بسیار تخصصی و پیچیده شده اند و وقتی به کالاهای موجود در بازار نگاه می کنی نمی توانی کیفیت دست ساخته خودت را تضمین کنی.چرا که رقابت بسیار زیاد است.
از طرفی خانم ها و افرادی که در حوزه کارآفرینی و مشاغل خانگی و کسب و کارهای به اصطلاح کوچک فعالیت می کنند را می ستایم.امروزه در فضای مجازی فرصت بسیار خوبی برای رونمایی از کارهای این افراد فراهم شده است.کسانی که کسب و کار خانگی دارند به خوبی از اهمیت این فرصت مطلع هستند و می دانند که شغل آنها با حضور موثر و فعال در فضای مجازی مرتبط است.هر کسی در بستر مجازی فعالیت کند به نوعی برنده است.اگر مولد و خلاق باشید که خیلی خوش به حالتان است اما اگر مصرف گرا هم باشید با کمی صرفه جویی و بررسی اینکه چقدر به فلان کالا احتیاج دارید و دلیل تان برای خرید چیست(چشم و هم چشمی؟ احتیاج واقعی؟ خوش آمدن از کالا صرفا برای تنوع؟نیاز کاذب؟) می توانید از مصرف گرایی خود به میزان اندکی کم کنید.اگر عادت به خرید کردن زیاد داشته باشیم و از اول مصرف گرا بار آمده باشم می دانیم که غلبه بر این عادت سخت است.خودمان را سرزنش نکنیم.ایجاد کردن تمام عادت های خوب احتیاج به زمان و انرژی دارد. مخصوصا برای خانم ها که عاشق خرید و پرسه زدن در فروشگاه ها هستند.در آخر اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم خیلی از کالاهای بازار مد برای خانم ها تولید شده است.طراحان مد و تولید کنندگان خوب می دانند که زنان عاشق خرید هستند و طراحی های آنان هم بر همین اساس است.
