تغییرات دنیای امروزی به واسطه ورود فناوری اطلاعات فشار زیادی را در حوزههای مختلف، به کسب و کارهای سنتی تحمیل کرده است. سرویسهایی نظیر علی بابا، ebay، اوبر و ... توانسته است با رشدی بینظیر در صدر برترین کمپانیهای درآمدزای جهان قرار گیرند و تحولی در ارائه خدمات به مردم ایجاد نمایند. اکوسیستم کسب و کارهای ایرانی نیز به واسطه افزایش نفوذ اینترنت در سبد خرید خانواده ها از این پدیده ها بی نصیب نبوده است. چند صباحی است ورود سرویسهایی مشابه مانند اسنپ، دیوار، شیپور، باما و ... در کنار تمام مزیتهایی که ایجاد کرده، سر و صداهای زیادی را به خصوص در تهران ایجاد نموده است. از اعتراضات گسترده صنف تاکسیرانی به اسنپ تا تهدیدات صنف مشاورین املاک به دیوار همه و همه نوید یک اتفاق جدید و چالش برانگیز را برای اکوسیستم کسب و کار سنتی در ایران می دهد. سوالی که ذهن بسیاری را به خود جلب کرده، این است که آیا کسب و کارها با ورود رقیبان سرسخت IT محور خود که با مزیت رقابتی فوق العاده بازاری گسترده را در دست میگیرند میتوانند رقابت کنند و یا محکوم به نابودی خواهند بود؟ سرویسها و اپلیکیشنهایی که راحتی و کاهش هزینه های مصرف کننده را به وجود آورده اند اما خود نیز سبب به وجود آمدن مشکلاتی جدید شده اند. به طور نمونه اسنپ باعث اخلال در کار آژانسها و رانندگان تاکسی که نان آوران اصلی خانواده شان بوده اند، شده است در حالی که اکثر رانندگان اسنپ به صورت تفریحی و یا شغل سوم و بعضا چهارم در این اپلیکشن فعالیت می کنند. از طرفی رانندگان اسنپ با کمترین احراز هویت(کارت ملی و شناسنامه از طریق تلگرام) میتوانند در اسنپ ثبت نام کرده و مشکلات بزرگی را برای خانواده و جامعه پیش بیاورند. به طور نمونه اتوموبیلهای گران قیمتی که در اسنپ دیده می شوند شاید ناهنجاری ترمز زدن ماشینهای لوکس در خیابان ها برای بانوان را به نوعی سیستماتیک کرده اند. این مشکلات برای سایر اپلیکشنها مثل دیوار نیز وجود دارد. از دعواهای بین خریدار و فروشنده که بعضا باعث دادگاهی شدن و آسیبهای جانی شده است تا اخلال در کار بیش از 12 هزار مشاور املاک در تهران که تهدیدات زیادی را متوجه جامعه ساخته است.
اما با همه موضوعاتی که مطرح شد راحتی و کاهش هزینه ای که این سرویسها میتواند همراه خود ایجاد نماید مصرف کننده ها را به استفاده از این سرویسها تشویق میکند. از طرفی ما باید این نکته را در نظر بگیریم سیل تکنولوژی و تغییر در راه است و ما نیز ناگزیر به اتخاذ تصمیم برای مقابله یا مصالحه هستیم. به نظر می رسد مقابله با این پدیده های عظیم امری نشدنی است اما طبیعتا بومی سازی هر یک از این سرویسها و آسیب شناسی آنها می بایست در اولویت کاری قرار گیرد. از طرفی بلوغ اجتماعی در قبول این سرویسها و جلوگیری از ایجاد فضای مجازی ناسالم بسیار اهمیت خواهد داشت. موضوعی که باید در مراکز آموزشی و پرورشی بیشتر به آن توجه گردد و راهکارهایی کارا برای ارتقاء سطح دانش جامعه فراهم گردد تا بتواند از فرصت ایجاد شده به نحوه احسن در خدمت رسانی هر چه بیشتر به مردم ایران و افزایش سطح رضایتمندی شهروندی استفاده گردد.
