اندازه فروغ فرخزاد خسته ام ..امشب باید بروم و روحم را در یک جای دور رها کنم.کمی آرامش می خواهم و اندکی هوای تازه تا به خواب شیرین کودکی ام باز گردم .باید امشب بروم.اندازه همه کولبران خسته ام امشب من روح خودم را به کول میکشم و این بار به این دنیا با دستی پر برمیگردم .اندازه همه بدبختی ها خوشبختی به مول میکشم.منتظر من نباش.
