انبه میوه ای گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد که فصل گل دهی درختان انبه از بهمن ماه لغایت فروردین ماه مصادف با ریزش باران در این فصل است که موجب کاهش این محصول می شود. فصل برداشت انبه تا اواسط شهریور ادامه دارد.
برداشت انبه از سال چهارم و پنجم پس از کاشت شروع به میوه دادن می کند و پس از 8 سال میزان تولید آن زیاد می شود و در 20 سالگی به رشد کامل خود می رسد. معمولا از گلدهی تا زمان رسیدن میوه ها 3 تا 6 ماه به طول می انجامد. برداشت میوه ها با تغییر رنگ آن از سبز به زرد شروع می شود.
برداشت انبه در هرمزگان در شهرستان های رودان، میناب و بندرعباس از اردیبهشت ماه شروع می شود و در تیر ماه میوه رسیده آن مورد بهره برداری قرار می گیرد.
انبه سبز هندی از محصولات وارداتی بوده که هر ساله در فصل برداشت وارد کشور می شود.
درخت انبه بسیار سریع رشد می کند و دارای برگهای بزرگ و همیشه سبز است. در پاییز یا اوایل زمستان شکوفه می دهد و در اردیبهشت و خرداد میوه می دهد.
انبه سیستان و بلوچستان در ماه اردیبهشت برداشت می شود و در ماه خرداد پایان می یابد.
در مکزیک و گواتما برشهای انبه را با پودر فلفل قرمز و یا نمک می خورند. در هندوستان انبه کال را با پودر فلفل قرمز یا نمک می خورند. در فیلیپین انبه کال را با نوعی رب شور به نام bagoong که از میگو یا ماهی تهیه می شود می خورند.
انبه فرانسیس، انبه ای شیرین و طعم دار است که مغز آن دارای فیبر می باشد و بسیار نرم و گوشتی است. این نوع انبه به عنوان طعم دهنده در ترشی مناسب است.
انبه ataulfo که رنگ آن زرد است و طعم شیرینی دارد، نرم و گوشتی و بدون فیبر است و مناسب برای تهیه سالاد و همچنین تازه خوری است.
انبه haden مناسب برای آشپزی و تازه خوری است.
انبه keitt برای تهیه ترشی و در پخت غذاهای آسیایی مصرف زیادی می شود. این انبه وقتی کاملا رسیده و سبز باشد خوردن آن لذت بخش می باشد. نوع نارس این انبه نیز برای درست کردن ترشی مناسب است.
انبه kent میوه ای شیرین، خوشمزه و بسیار آبدار و گوشتی است و برای خشک کردن و آبمیوه مورد استفاده قرار می گیرد.
انبه madame francique مزه تندی دارد که اگر از آن به صورت خام استفاده شود تندی آن بیشتر می شود. به عنوان دسر انبه نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
پودر انبه که از میوه انبه تولید می شود بیشتر به نان، کیک، شیرینی و دسرها اضافه می شود و طعمی آبنباتی مانند می دهد. همچنین برای طعم دار کردن جوجه کباب، سوپ ها، خورش ها هم مورد استفاده قرار می گیرد. ادویه انبه که از ترکیبات دیگر به اضافه پودر انبه در آن استفاده می شود برای ترشی ها و مورد استفاده در غذاها به کار می رود.
در جزایر موریس و رئونیون از انبه سسی درست می کنند و در کنار غذاهای گوشتی می خورند. در اکثر غذاهای محلی و چاشنی های هندی انبه رسیده را مورد استفاده قرار می دهند. در مکزیک از انبه برای درست کردن انواع سس چیلی استفاده می شود.
پاپایا، انبه هندی یا خربزه درختی با طعم لطیفی که دارد در سالاد میوه و همچنین به عنوان پوره کاربرد دارد. دانه پاپایا، دانه های کوچک، گرد و سیاهی دارد که در وسط این میوه قرار دارد. این دانه ها طعم خوبی دارند و قابل خوردن هستند و در سوپ و سس مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین از دانه های پاپایا به عنوان ادویه نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
انبه هرمزگان که اغلب به صورت نارس برداشت می شود و بیشتر مصارف آن در صنایع ترشی و شوری کاربرد دارد. هرمزگان به بازار های بزرگ خرید عمده ترشی انبه و صادرات انبه با مرجع خرید تجار ایرانی به صورت مستقیم با قیمت مناسب معروف است که روزانه افراد زیادی از مکان های مختلف در سراسر ایران از بازار عمده فروشی های این منطقه خرید میکنند. انبه کال رودان مخصوص ترشی به دو صورت چغاله یا انبه نارس سالم و همچنین مربا، لواشک، سس و خام خوردن مناسب می باشد. انبه محلی میناب که از نظر غذایی بسیار غنی است دارای هسته بزرگی می باشد که در وسط مغز آن قرار دارد و می توان به جای مغز بادام از آن در شیرینی جات استفاده کرد.
انبه سدابهار از ارقام مشهور انبه ایرانی است. رسیده این میوه برای مصرف تازه خوری مناسب است و نرسیده آن برای ترشی به کار می رود. اما اغلب برای تهیه ترشی کاربرد دارد.
انبه پاکستانی که علاوه بر مصرف مستقیم انبه محصولات مختلفی از آن تولید می شود به طور مثال آشپزی، آب میوه گیری، به عنوان طعم دهنده، رنگ دهنده دارو و عطر، ترشی های انبه پاکستانی، مخلوط شیر و انبه و تهیه اسموتی را می توان نام برد.
از میوه و برگ های درخت انبه هند، پاکستان، فیلیپین و درخت ملی بنگلادش برای تزئین مراسم مذهبی، عروسی ها و جشنواره ها استفاده می شود.
از انواع میوه های رسیده انبه برای تهیه آب میوه ها، شربتها، بستنی ها، مربا، شیرینی، کیک، پوره، تارت، ژله و یخمک استفاده می شود.
هند برگ ترین تولید کننده انبه به حساب می آید به همین دلیل انبه را به عنوان میوه هندی می شناسند. انبه هندی از نظر ظاهری با انبه پاکستانی و بندرعباس متفاوت می باشد و میوه ای شبیه به انبه و خربزه است و با نام های انبه هندی یا خربزه درختی نیز شناخته می شود.
اندازه میوه پاپایا یا انبه هندی 15تا45 سانتی متر، دارای طول10 سانتی متر و قطر30 سانتی متر است. رنگ این میوه در مقایسه با سایر انبه ها متفاوت است و میوه رسیده زرد کهربایی تا کمی نارنجی دارد. طعم و طبع این میوه گرمسیری به میزان رسیده بودن آن مربوط می شود. رسیده این میوه دارای طعم نسبتا شیرین و بافت خامه ای و کره مانند می باشد. استان هرمزگان رتبه نخست در تولید وزیرکشت انبه کشور را در مقایسه با انبه های هندی و پاکستانی دارد. شکل ظاهری انبه هندی به صورت کپسولی است که قابل شناسایی در مقایسه با انواع انبه بیضی شکل بندرعباس و انبه پاکستانی است. انبه هندی دارای هسته ای است که در آن دانه های ریز و سیاه خوراکی قرار دارد اما انبه بندرعباس هسته ای که دارد فاقد این دانه های ریز می باشد و درون هسته انبه بندرعباس و انبه پاکستانی در مقایسه با انبه هندی مغزی سفید و لوبیایی شکل است که غالبا افراد این مغزها را دور می ریزند اما مغز این هسته ها دارای فواید زیاد درمانی می باشد و قابل خوردن هستند و برخی افراد در ترشی انبه هم از این هسته ها استفاده می کنند.
انبه پاکستان قطب اصلی انبه درجه یک جهان می باشد. رنگ پوست آن به رنگ های متنوعی از سبز تا قرمز و زرد تا نارنجی در جهان می باشد اما گوشت داخلی آن به رنگ زرد طلایی و انبه رسیده آن زرد پررنگ می باشد. دارای طعمی شیرین و خامه ای مانند و بافتی ریشه دار می باشد. رنگ و اندازه انبه های رسیده بسته به نور و محیط متفاوت است. رسیده این میوه بوی شیره ملایمی می دهد و با فشار اندکی فرو می رود. انبه پاکستانی هسته درشت تری نسبت به انبه بندرعباس دارد و با توجه به نوع درخت می تواند صاف یا دارای رشته و فیبرهایی در گوشت میوه باشد. گوشت انبه رسیده بندرعباس به رنگ زرد و دارای طعم های ترش، شیرین و ملس می باشد اما انبه پاکستانی گوشت میوه به رنگ زرد تیره و شیرین می باشد. با توجه به نوع میوه یا این که بیش از حد رسیده باشد، گوشت آن می تواند رشته رشته ای یا صاف باشد. طعم انبه ها با توجه به گونه شان نیز می تواند متفاوت باشد.
بیش از250 مدل مختلف انبه در پاکستان پرورش می یابد که دارای تنوع بالایی نسبت به سایرین است.
