
تاریخچه ساعت – از اختراع ساعت تا امروز
ساعت از قرنهای گذشته تا به الان وجود داشته اند. اما تاریخچه واقعی ساعت چیست؟ تا به حال از خود پرسیده اید: “ساعتها از چه زمانی و چگونه اختراع شده اند؟”ساعت های امروزی مانند آنچه که در گذشته بودند نیستند. جالب است که به گذشته نگاه کنیم، تا بفهمیم که ساعتها از کجا و چگونه آمده اند. درادامه، به طورخلاصه تاریخچه ساعت را از زمان اختراعش به طور خلاصه مرور می کنیم. قبل از اینکه درباره ی ساعت و چگونگی اختراعش صحبت کنیم، باید تاریخچه ی دستگاه های زمان را مرور کنیم. در تمدن های اولیه از وسایل ابتدایی مانند ساعت های خورشیدی برای بیان زمان استفاده میشد.
تاریخچه ساعت آبی
ساعت آبی ساخت یونان ۳۲۵ قبل از میلاد مسیح
ساعت مکانیکی ساخت انگلستان ۱۲۷۵ میلادی
ساعت خورشیدی ۱۵۰۰ میلادی
ساعت جیبی ۱۵۷۴ میلادی
ساعت پاندولی ۱۶۵۶ میلادی
زمان سنج ۱۸۱۲ میلادی
ساعت مچی ۱۸۱۲ میلادی
ساعت هوشمند ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ میلادی
تاریخچه ساعت در قرن شانزدهم آغاز شد. این موقعی بود که ساعت ها از ساعت های قابل حمل فنری که اولین بار در قرن پانزدهم ظاهر شدند تکامل یافتند. این ساعت توسط مهندسان و مخترعان از قرن شانزدهم تا بیستم به عنوان یک وسیله مکانیکی تولید شد که با پیچیدن یک فنر اصلی که چرخ دنده ها را میچرخاند و سپس عقربه ها را حرکت میداد، کار میکرد. در دهه ۱۹۶۰، اختراع ساعت کوارتز که با برق کار میکرد و زمان را با کریستال کوارتز ارتعاشی نگه میداشت، یک حرکت رادیکال برای صنعت ساعت سازی بود. در طول دهه ۱۹۸۰، ساعت های کوارتز بازار را از ساعت های مکانیکی گرفتند که در آن زمان به بحران کوارتز هم معروف شد.
یک روایت از منشا کلمه ” ساعت” نشان میدهد که این کلمه از کلمه انگلیسی باستانی به نام “woecce ” به معنای نگهبان گرفته شد. زیرا نگهبانان شهرها از ساعت ها برای پیگیری شیفت های خود استفاده میکردند. نظریه دیگری حدس میزند که این اصطلاح از ملوانان قرن هفدهم است که از مکانیسم های جدید برای زمان بندی طول ساعت های شیفت کاری خود بر روی کشتی ها استفاده میکردند. فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد هم کلمه ساعت را در ارتباط با ساعتی حداقل از سال ۱۵۴۲ ثبت کرده است.
اولین ساعت هایی که در قرن و در شهرهای نورنبرگ و آگسبورگ آلمان ۱۶ تولید شد، اندازه ای بین ساعت های بزرگ و جیبی داشتند. ساعت ساز نورنبرگ، “پیتر هنلاین” اغلب به عنوان مخترع ساعت شناخته میشود. پیتر هنلاین یکی از اولین صنعتگران آلمانی بود که ساعت های زینتی را که به عناون آویز استفاده میشد را درست کرد. شهرت او بر اساس قطعه ای از یوهان کوکلائوس در قرن ۱۵ بود. این ساعت ها بر روی لباس ها یا روی یک زنجیر به دور گردن بسته میشد. این ساعت ها جعبه های برنجی استوانه ای شکلی بودند و با حکاکی بر روی آنها تزئین شده بودند. شکل این ساعت ها بعدا به شکل دایره ای درآمد. در اواخر این قرن، گرایش مردم بیشتر به سمت ساعت هایی با شکل های غیرعادی و یا عجیب مثل صلیب، ستاره، گل و یا جمجمه ها بود.
این ساعت های اولیه به دلیل خطای بالایی که داشتند عملا بی فایده بودند. آنها به عنوان جواهرات و اکسسوری هایی برای اشرافیان مورد استفاده قرار میگرفتند. به دلیل تزئینات زیبایی که بر روی این ساعت ها انجام میشد و یا شکل های غیر معمولی که داشتند، بسیار ارزشمند بودند و زمان سنجی دقیق، اولویتی برای خریدن این ساعت ها نبود.
ساعتهای آبی اولین بار در سال ۳۲۵ قبل از میلاد مسیح توسط یونانی ها ساخته شدند. در ساعتهای آبی قدیمی ظرف بالایی با آب پرمی شود. آب سپس از سوراخ کف ظرف پر از آب به قسمت پایینی چکه می کند. روی ظرف پایینی ساعتهای روز مشخص شده است. در نتیجه می توان زمان را با میزان پر شدن ظرف پایینی که مدرج است تشخیص داد.
حدودا شش قرن قبل از میلاد، بابلی ها در عصر امپراطوری دوم خود چند مورد ابداعی از خود به یادگار گذاشته اند. امروزه این ابداعی ها توسط تمامی کشورها به کار می روند. مرسوم داشتن آنکه یک هفته هفت روز است و تعیین عدد پایه ۶۰ برای ساعت از یادگارهای بابلی ها بشمار می رود. بابلی ها چون عدد ۶۰ به اعداد ۱، ۲، ۳، ۵ ، ۶ ، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۳۰ بخش پذیر است این عدد را پایه در نظر گرفته اند. سپس آن را مبنای تقسیم بندی ساعت قرار دادند. همچنین تقسیم بندی دایره به ۳۶۰ درجه که مضربی از ۶۰ است از کارهای بابلی ها به شمار می رود.