ساخت یک شبکه کوچک خانگی

در نظر داشته باشین که راه اندازی یک شبکه خانگی آنچنان هم سخت نیست فقط نیاز هست تا انتهای این مقاله جذاب و کوتاه رو بخونید.

روتر خودمون رو وصل میکنیم

روتر دروازه بین اینترنت و شبکه خانگی ماست. و همچنین وسیله ای است که همه دستگاه های موجود در شبکه مارو با یکدیگر مرتبطر می کنه. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که هر دستگاهی که به روتر متصل می شود، آداپتور شبکه مناسبی نیز داشته باشد.

لپتاب های جدید قابلیت اتصال به شبکه رو دارا هستش ولی برای pc ها و دستگاه هایی که موجود نیست یک آدابتور شبکه یا دانگل وای فای تهیه میکنیم تا بتونیم به شبکه وصل بشیم.

خب شروع میکنیم . ابتدا کابل یا مودم DSL را از برق بکشید یا خاموش کنید. روتر بی سیم خود را روشن کنید و کابل شبکه را که به احتمال زیاد همراه آن است به پورت روتر که دارای برچسب "اینترنت" یا "WAN" است وصل کنید. سر دیگر را به کابل یا مودم DSL وصل کرده و مودم را روشن کنید. سعی نکنید هیچ دستگاهی مانند لپ تاپ یا تبلت را وصل کنید تا زمانی که یک سیگنال قوی خوب که نشان دهنده اتصال WAN در روتر و مودم باشد، نداشته باشید.

به تنظیمات روتر دسترسی پیدا کنید و آن را قفل کنید.

بعد این که متصل کردید , دسترسی به رابط از طریق مرورگر رو انجام بدید و آدرس 192.168.1.1 رو سرچ کنید.و همان اول کار حساب مدیریت admin و پسورد admin هستش

یک کابل اترنت را به یکی از پورت های LAN روتر و سر دیگر را به پورت اترنت لپ تاپ خود وصل کنید. برای مثال، در یک دستگاه ویندوز 7 که از طریق اترنت به روتر متصل است، به Control Panel رفته و روی «Network and Internet» و سپس «Network and Sharing Centre» کلیک کنید.
از پنجره سمت چپ، روی «تغییر تنظیمات آداپتور» کلیک کنید.
روی Local Area Connection (نه Wireless Network Connection) کلیک راست کرده و Properties را انتخاب کنید.
"Internet Protocol Version 4 (TCP/IP v4)" را هایلایت کرده و یک بار دیگر روی "Properties" کلیک کنید.
اولین دکمه رادیویی را روی "Use the following IP address:" قرار دهید و اطلاعات را مانند تصویر بالا وارد کنید.

هنگامی که تغییرات را اعمال کردید، یک مرورگر باز کنید و با تایپ http://192.168.1.1 و استفاده از نام حساب "admin" و رمز عبور "admin" به آدرس وب (در مثال ما) رابط Cisco/Linksys بروید. " سپس برای پیکربندی تنظیمات امنیتی و سایر تنظیمات آماده هستید.
اکثر شرکت‌های روتر از آدرس IP پیش‌فرض، حساب مدیریت و رمز عبور در همه روترهای خود استفاده می‌کنند. اسناد روتر شما آدرس IP خاص و اطلاعات ورود به حساب را به شما می گوید.

امنیت و آدرس IP را پیکربندی کنید

بعد از اینکه به روتر دسترسی پیدا کردید، کار بعدی درست کردن تنظیمات امنیتی، SSID و آدرس‌دهی IP است. برقراری امنیت صحیح یک امر ضروری است، مگر اینکه بخواهید همسایه ای پهنای باند و احتمالاً داده های شما را بدزدد. حتما از یک پسورد سخت استفاده کنید و از حروف و ارقام در آن بکار برده شود و تعداد کارکتر پسورد حدودا بین 11 تا 13 کارکتر باشد.

آدرس دهی IP مهم است زیرا این آدرس ها برای دستگاه های موجود در شبکه شما برای ارتباط با روتر استفاده می شوند. شما تمام این تغییرات را در رابط مدیریت روتر انجام می دهید.

این تنظیمات معمولاً تحت تنظیمات "Basic" رابط هستند. همچنین ممکن است تحت «امنیت» یا «تنظیمات بی‌سیم» باشند. رابط های روتر متفاوت است، بنابراین اگر نمی توانید تنظیماتی را برای پیکربندی در صفحات رابط روتر هنگام انجام مراحل زیر پیدا کنید، با سازنده روتر مشورت کنید. خوب، مراحل را ادامه دهید:

برخی از تجهیزات شبکه پس از دسترسی به رابط مبتنی بر وب شما را مجبور به انجام این کار می کنند، اما بسیاری از روترهای مصرف کننده این کار را نمی کنند. تنظیمات رمز عبور ادمین معمولاً در برگه یا صفحه «سیستم» رابط قرار دارد. فقط می توانید یک رمز عبور جدید را در قسمت رمز عبور جدید وارد کنید.
SSID پیش فرض روتر را تغییر دهید. SSID نام پخش شده شبکه بی سیم شما است. این نامی است که هنگام جستجوی شبکه های موجود به عنوان نام شبکه نشان داده می شود. برای جلوگیری از سردرگمی، از یک نام منحصر به فرد استفاده کنید که همسایگان شما برای روترهای خود استفاده نمی کنند.
امنیت را اختصاص دهید. روترهای جدیدتر ممکن است به طور پیش‌فرض برای پیکربندی خودکار امنیت با استفاده از WPS (تنظیم محافظت شده Wi-Fi) تنظیم شوند. از آنجایی که هدف در اینجا این است که کنترل کامل شبکه خود را داشته باشید، از "WPS" به "دستی" بروید. هنگامی که در حالت دستی قرار گرفتید، به صفحه امنیتی بی سیم روتر بروید. هیچ بهانه ای وجود ندارد، مگر در شرایط بسیار محدود در هنگام برخورد با فناوری قدیمی، برای عدم استفاده از WPA/WPA2. امنیت WPA به کلاینت‌هایی که به آن متصل می‌شوند نیاز دارد تا از یک کلید یا عبارت عبور استفاده کنند، که در رابط روتر در همان صفحه‌ای که امنیت را تنظیم کرده‌اید، ایجاد می‌کنید. برخی از روترها به شما اجازه می‌دهند که رشته‌ای از ۶۴ رقم هگزادسیمال را وارد کنید که امنیت بالایی را فراهم می‌کند، اما بیشتر آنها باید یک عبارت عبور از ۸ تا ۶۳ حرف ایجاد کنید. اگر در حال ایجاد یک عبارت عبور (یا رمز عبور) هستید، حتما یک رمز عبور قوی ایجاد کنید که حدس زدن آن سخت باشد.

آدرس IP را تنظیم کنید برای اکثر شبکه ها، روتر را می توان در تنظیمات DHCP پیش فرض خود نگه داشت. این بدان معناست که روتر آدرس‌های IP را برای کلاینت‌هایی که به شبکه متصل می‌شوند ارائه می‌کند و شما را بدون هیچ گونه مدیریت آدرس‌دهی IP می‌گذارد. برای امنیت بیشتر، تغییر IP پیش‌فرض روتر بد نیست و در مقابل جاسوسی مقاوم‌تر می‌شود. به یاد داشته باشید، هکرها می‌دانند که آدرس‌های IP پیش‌فرض رایج‌ترین روترها چیست (گرچه دسترسی به آن برای آنها واقعاً دشوار است، زیرا آدرس‌های IP شما در شبکه شما خصوصی هستند). به عنوان مثال، من شبکه روتر Cisco/Linksys خود را از 192.168.1.1 به چیزی شبیه به 192.168.1.3 تغییر می دهم. لپ تاپ را جدا کرده و مجددا راه اندازی کنید. هنگامی که لپ تاپ از راه اندازی مجدد باز می گردد، باید نام SSID شبکه بی سیم خود را ببینید و بتوانید با عبارت عبوری که ایجاد کرده اید به آن متصل شوید

تبریک میگم شما یک شبکه کوچک خانگی امن ایجاد کردید.

اگر دوست داشتید حتما این مقاله رو لایک کنید و نظرخودتونو کامنت کنید با تشکر محمدجوادنیکبخت مدیر قدرت تیم سیاه 'power of black team'

پیج اینستاگرام

محمدجوادنیکبخت