فیزیوتراپیست فرزاد ظاهری در مورد مزایای خدمات فیزیوتراپی در منزل ایران فیزیو در شهر تهران با بیمه و چگونگی خدمت رسانی به توانجویان و برتری های آن نسبت به فیزیوتراپی در کلینیک، با بیان مطالب زیر به خوانندگان این مقاله توضیحات زیر را ارائه داد.
فیزیوتراپی در منزل (Home physiotherapy) به معنای ارائه خدمات فیزیوتراپی توسط یک متخصص فیزیوتراپیست در خانه‌ی بیمار است. این روش در مواردی که بیمار نمی‌تواند به یک کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کند یا ترجیح می‌دهد در محیط خانه خود درمان شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد. فیزیوتراپی در منزل می‌تواند برای درمان و توانبخشی افراد مبتلا به اختلالات عضلانی – اسکلتی ، عصبی ، قلبی - تنفسی و غیره کاربرد داشته باشد.
1. راحتی بیمار: بیمار در محیط خودش راحت تر است و باعث می‌شود که بهتر به درمان بپردازد.
2. مراقبت‌های شخصی‌سازی شده: درمان‌های فیزیوتراپی در منزل می‌تواند به طور خاص برای هر بیمار طراحی شود.
3. صرفه‌جویی در زمان و هزینه: بیمار نیازی به حضور در کلینیک و صرف وقت و هزینه‌ی حمل و نقل ندارد.
4. امکان ارزیابی محیط زندگی: فیزیوتراپیست می‌تواند محیط زندگی بیمار را ارزیابی کرده و توصیه‌هایی برای بهبود شرایط ارائه دهد.
با توجه به مطالب بالا، فیزیوتراپی در منزل همیشه بهترین گزینه ی توانبخشی بیماران محسوب می شود وشیوه ی انجام آن بستگی به شرایط بیمارونیازهای درمانی او دارد. در بعضی موارد، ممکن است برای درمان بیماران نیاز به استفاده ازتجهیزات پیشرفته باشد که مجموعه ی ایران فیزیو توانایی انتقال این وسایل را به خانه ی بیماران دارد.
فیزیوتراپی در منزل برای بیمارانی با مشکلات فیزیکی یا دارای محدودیت در حرکت مفید می باشد.در بعضی موارد، این مراقبت در منزل باعث می‌شود که بیماران بهتر به مراحل درمانی خود پاسخ دهند و راحت تر از خدمات استفاده کنند. برخی از بیمارانی که ممکن است نیاز به فیزیوتراپی در منزل داشته باشند عبارتند از:
1. بیماران سکته مغزی: این بیماران ممکن است به دلیل تغییرات عملکردی یا عصبی به کمک در بازیابی حرکت و قدرت نیاز داشته باشند.
2. بیماران جراحی ارتوپدی: افرادی که جراحی مفاصل (مانند جراحی زانو یا هیپ) را انجام داده‌اند، بدون شک به فیزیوتراپی در منزل برای بازیابی بهتر توانایی های خود نیازدارند.
3. بیماران مبتلا به سرطان: فیزیوتراپی می تواند به این بیماران کمک کند تا از نظر قدرت فیزیکی در طی درمان شیمیایی و تابشی عملکرد بهتری داشته باشند.
4. بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی مزمن: این بیماران ممکن است به کمک فیزیوتراپی برای بهبود عملکرد تنفسی و تقویت عضلات تنفسی نیاز داشته باشند.
5. بیماران مبتلا به بیماری‌های عصبی مزمن: افرادی که به بیماری‌هایی مانند پارکینسون، ام‌اس (MS) یا ای ال‌اس (ALS) مبتلا هستند، ممکن است به فیزیوتراپی در منزل نیاز داشته باشند تا عملکرد عضلانی و حرکتی خود را حفظ و بهبود بخشند.
6. بیماران سالمند: افراد سالمند ممکن است به فیزیوتراپی در منزل نیاز داشته باشند تا به حفظ استقلال، بهبود تعادل و کاهش خطر به زمین افتادن کمک کنند.
در نهایت، نیاز به فیزیوتراپی در منزل بستگی به وضعیت فیزیکی و پزشکی هر فرد دارد. نحوه ی استفاده از فیزیوتراپی در منزل باید بر اساس توصیه‌های فیزیوتراپیست تصمیم‌گیری شود.
فیزیوتراپی در منزل بعد از تعویض مفصل زانو می‌تواند به بهبودی سریع‌تر و کارآمدتر کمک کند. توصیه می‌شود قبل از انجام فیزیوتراپی در منزل، با فیزیوتراپیست متخصص مشورت کنید. با این حساب، در زیر به توضیح چند نکته کلیدی در مورد فیزیوتراپی منزل برای تعویض مفصل زانو می‌پردازیم:
1.کاهش ورم در محل جراحی: بلافاصله پس از جراحی، ممکن است زانوی شما ورم کند. برای کاهش ورم، می‌توانید از بسته‌ی یخ استفاده کنید و زانوی خود را در مواقع استراحت بلند کنید.
2. تمرینات انقباضی عضلات چهارسرران: این تمرینات به تقویت عضلات کوادریسپس که در جلوی ران قرار دارند کمک می‌کنند. برای انجام این تمرین، پاهای خود را روی یک سطح صاف بگذارید و عضلات ران خود را به طور متناوب و بدون حرکت دادن پا منقبض کنید. هر انقباض را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید و سپس آرام آرام رها کنید. تکرار این تمرین به صورت روزانه 10 تا 20 بار می‌تواند مفید باشد.
3. تمرینات انقباضی عضلات همسترینگ: این تمرینات به تقویت عضلات همسترینگ که در پشت ران قرار دارند کمک می‌کنند. برای انجام این تمرین، در حالت نشسته عضلات پشت ران خود را به طور متناوب و بدون حرکت دادن پا منقبض کنید. هر انقباض را به مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید و سپس آرام آرام رها کنید. تکرار این تمرین به صورت روزانه 10 تا 20 بار تکرار شود.
4. تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری به افزایش حرکت در مفصل زانو کمک می‌کنند. برای انجام این تمرینات، با استفاده از دست خود یا یک حوله بلند، پاهای خود را به سمت بدن خود بکشید و برای مدت 15 تا 30 ثانیه در این حالت نگه دارید. تکرار این تمرین به صورت روزانه 10 تا 20 بار می‌تواند مفید باشد.
5. تمرینات تقویت کننده ی پیشرفته: بعد از بهبودی اولیه، می‌توانید به تمرینات تقویت کننده مانند اسکات، بالا رفتن از پله و دوچرخه سواری پرداخته و تدریجاً وزن بیشتری روی زانوی خود بگذارید.
6. انجام کارهای روزمره: تمرینات و فعالیت‌های روزانه مانند قدم زدن، انجام کارهای خانه، و.... به تدریج به شما کمک می‌کنند تا به سرعت به زندگی نرمال خود بازگردید.
7. استراحت کافی: مطمئن شوید که در طول فیزیوتراپی به خود برای رشد و بهبودی کافی استراحت بدهید. استراحت و تغذیه مناسب بسیار مهم هستند.
توجه داشته باشید که تمام توصیه‌های فوق باید با توجه به نیازهای شما و با مشورت فیزیوتراپیست انجام شود. همچنین برای کسب نتایج بهتر و سریع‌تر، می‌توانید برنامه فیزیوتراپی خود را با یک فیزیوتراپیست حضوری یا آنلاین هماهنگ کنید.
فیزیوتراپی در منزل برای تعویض مفصل لگن شرایط بهبودی شما را بسیار تسریع می کند. برای انجام فیزیوتراپی در منزل به دنبال تعویض مفصل لگن، می‌توانید از مراحل زیر پیروی کنید:
1. مشورت با فیزیوتراپیست: قبل از شروع به فیزیوتراپی در منزل، با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید تا برنامه ای مناسب برای شما تهیه کند.
2. آماده سازی محیط: محیط مناسبی را برای انجام فیزیوتراپی در منزل فراهم کنید. اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای انجام حرکات دارید و سطح کف مناسب و غیرلغزنده است.
3. گرم کردن عضلات: قبل از شروع به انجام تمرینات، عضلات خود را گرم کنید. می‌توانید از راه رفتن در محل یا حرکات پیشنهادی فیزیوتراپیست خود استفاده کنید.
4. انجام تمرینات فیزیوتراپی: پس از گرم کردن عضلات، شروع به انجام تمرینات فیزیوتراپی کنید. بعضی از تمرینات ممکن است موارد زیرباشند:
- حرکات خم کردن و صاف کردن پا
- تمرینات تقویت عضلات باسن و ران
- تمرینات تعادلی و کنترلی
- تمرینات انعطاف پذیری و کشسانی
5. تنفس عمیق: در طول تمرینات، به یاد داشته باشید که به طور منظم و عمیق تنفس کنید تا اکسیژن بیشتری به عضلات برسد.
6. استراحت کافی: بین تمرینات، به خود فرصت استراحت دهید تا عضلات شما به خوبی بازیابی شوند.
7. نظم در انجام به موقع تمرینات: برای بهبودی سریع‌تر، مطمئن شوید که برنامه فیزیوتراپی خود را به طور منظم و با رعایت زمان‌بندی انجام می‌دهید.
8. پیگیری میزان پیشرفت با فیزیوتراپیست: در طول روند بهبودی، با فیزیوتراپیست خود در ارتباط باشید تا پیشرفت‌های خود را گزارش دهید و در صورت لزوم تغییراتی در برنامه فیزیوتراپی اعمال کنید.
فیزیوتراپی در منزل برای بیماران مبتلا به ام اس (اسکلروز چندگانه) می‌تواند کمک زیادی به بهبود عملکرد روزمره و کیفیت زندگی آنها کند. در این مورد، برخی از نکات مهمی که باید مد نظر قرار گیرد عبارتند از:
1. تشخیص نیازهای فردی: هر بیمار ام اس وضعیت و نیازهای متفاوتی دارد. بنابراین، برنامه فیزیوتراپی انجام شده باید بر اساس نیازهای فردی و شرایط بیمار طراحی شود.
2. تمرینات کششی: این تمرینات به افزایش انعطاف‌پذیری عضلات کمک می‌کنند و می‌توانند در کاهش اسپاسم های عضلانی و درد نقش مهمی ایفا کنند.
3. تمرینات تقویت عضلات: تقویت عضلات می‌تواند به بهبود توانایی حرکت و کاهش خستگی کمک کند. تمرینات تقویت کننده باید برای عضلات مختلف بدن انجام شود.
4. تمرینات تعادلی: بهبود تعادل می‌تواند به جلوگیری از زمین خوردن و افزایش اعتماد به نفس در حرکت کمک کند. تمرینات تعادلی می‌توانند به صورت مستقل یا با استفاده از وسایل کمکی انجام شوند.
5. تمرینات کاردیو: تمرینات کاردیو (همچون قدم زدن، دوچرخه سواری و شنا) می‌توانند به بهبود تنفس،افزایش کارایی قلب و عروق کمک کنند و همچنین درکاهش خستگی فرد نقش مهمی داشته باشند.
6. مدیریت خستگی: یادگیری روش‌های مدیریت خستگی می‌تواند به بیماران کمک کند تا بهتر با محدودیت‌های انرژی خود کنار بیایند. این می‌تواند شامل استراحت مناسب بین تمرینات و تنظیم فعالیت‌های روزانه باشد.
7. توجه به ایمنی: ایمنی بسیار مهم است و بیماران باید همیشه با مراقبت از خود و جلوگیری از به زمین خوردن در حین تمرینات اطمینان حاصل کنند.
8. همکاری با تیم درمانی: فیزیوتراپیست، پزشک و سایر اعضای تیم درمانی باید در ارتباط باشند تا بتوانند به بهترین نحو به بیمار کمک کنند.
9. برنامه ریزی و پیگیری: برای موفقیت در فیزیوتراپی در منزل، برنامه ریزی دقیق و پیگیری مداوم از پیشرفت‌ها و چالش‌های بیمار لازم است. این می‌تواند با استفاده از یک برنامه روزانه و ثبت نتایج تمرینات انجام شود.
10. صبر و پشتکار: بهبود در بیماران ام‌اس ممکن است کند و نیاز به زمان داشته باشد. بنابراین، صبر و پشتکار در ادامه تمرینات و انجام آنها به طور منظم بسیار مهم است.
1. بازیابی حرکتی: فیزیوتراپیست بر روی تقویت عضلات ضعیف شده، افزایش محدوده حرکت مفاصل و بهبود توازن و هماهنگی کار می کند.
2. بازیابی انجام کارهای شخصی: با تمرینات ویژه، فیزیوتراپیست بیمار را در بازیابی توانایی انجام فعالیت های روزمره کمک می کند.
3. پیشگیری از عوارض ثانویه: فیزیوتراپی در منزل بیماران سکته مغزی به جلوگیری از عوارض ثانویه مانند زخم بستر، اسپاسم و گرفتگی عضلات و ترومبوز وریدی عمقی کمک می کند.
4. بازیابی قدرت بلعیدن: برخی بیماران پس از سکته مغزی با مشکلات بلعیدن مواجه می شوند. فیزیوتراپیست در این زمینه با تمرینات ویژه کمک می کند.
5. بازیابی توانایی ارتباطی: فیزیوتراپیست برای بهبود توانایی گفتارخود و درک مطالب دیگران در بیمارانی که از اختلالات ارتباطی رنج می برند کمک می کند.
6. کنترل درد: فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک های مختلف الکتروتراپی، گرما، سرما و تمرینات ویژه به کاهش درد بیمار کمک می کند.
7. کاهش خطر بروز سکته مغزی مجدد: فیزیوتراپیست با آموزش راه های پیشگیری و انجام تمرینات مناسب به کاهش خطر بروز سکته مغزی مجدد کمک می کند.
8. حمایت روانی و اجتماعی: فیزیوتراپی در منزل بیماران سکته مغزی به ایجاد اعتماد به نفس و حمایت روانی و اجتماعی بیمار کمک می کند. بازیابی از سکته مغزی می تواند مدت زمانی طولانی نیاز داشته باشد و در این مدت زمانی حمایت روانی مهم است.
فیزیوتراپی در منزل بیماران سکته مغزی به توجه به نیازهای هر فرد و برنامه ای شخصی سازی شده بر اساس وضعیت بیمار انجام می شود. بنابراین، تمرینات و روش های درمانی ممکن است بسته به شرایط بیمار متفاوت باشد.
مجموعه ی خدمات فیزیوتراپی در منزل ایران فیزیو با گردآوردی بهترین فیزیوتراپیست ها در تیم خود قادر است خدمت ارزشمند فیزیوتراپی در منزل را در شهر تهران با قیمتی یکسان و کیفیت درمانی بالا به همراه بیمه به تمام همشهریان تهرانی در شمال ،جنوب و غرب و شرق این شهرارائه کند.
برتری قابل توجه مرکز فیزیوتراپی در منزل ایران فیزیو بهره بردن از تجهیزات فیزیوتراپی مدرن و روز دنیا می باشد.شاید در گذشته بسیاری از افراد برای بهره بردن از نتایج درمانی اولتراسوند و لیزرپرتوان و همچنین طب سوزنی مجبور به حضور در کلینیک های فیزیوتراپی بودند.اما اکنون مجموعه ی ایران فیزیو با فراهم آوردن بهترین دستگاه ها و انتقال آنها با هزینه هایی اندک به منزل بیماران این مشکل جدی را برطرف کرده است به طوری که در حال حاضر به یقین می توان گفت فیزیوتراپی در منزل توسط فیزیوتراپیست های ایران فیزیو بسیارکارآمد تر از مراکز درمانی می باشد.
از تمامی وسایل فیزیوتراپی می توان به دستگاه های 1-تحریک الکتریکی 2-اولتراسوند 3-لیزرپرتوان 4-طب سوزنی اشاره کرد که پرکاربرد ترین تجهیزات در زمینه ی درمان آسیب های اسکلتی عضلانی به حساب می آیند و در مجموعه ی دستگاه های الکتروتراپی قرار می گیرند که در زیر به طور مختصر به آنها اشاره می کنیم.
اولتراسوند فیزیوتراپی یک روش درمانی غیر تهاجمی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا (تقریبا 1-3 مگاهرتز) برای درمان مشکلات مربوط به استخوان‌ها، عضلات، مفاصل و بافت‌های نرم استفاده می‌کند. مکانیسم درمانی این روش بر اساس اثرات مکانیکی، گرمایی و شیمیایی امواج اولتراسوند است که به شرح زیر است:
1. اثرات مکانیکی: امواج اولتراسوند با ایجاد ارتعاشات در بافت‌های درمانی، ماساژ میکروسکوپیک ایجاد می‌کنند که منجر به افزایش خونرسانی و آزادسازی مواد مغذی در ناحیه مورد درمان می‌شود. این اثر باعث کاهش التهاب و تسریع فرایند التیام می‌شود.
2. اثرات گرمایی: انتقال انرژی امواج اولتراسوند به بافت‌ها باعث ایجاد گرما می‌شود. این گرما می‌تواند باعث افزایش خونرسانی، کاهش اسپاسم عضلانی، افزایش انعطاف‌پذیری بافت‌های نرم و کاهش درد شود.
3. اثرات شیمیایی: امواج اولتراسوند می‌توانند فرایندهای شیمیایی سلولی را تحریک کنند که منجر به تولید مواد شیمیایی مفید مانند کلاژن و فاکتوررشد واسکولار اندوتلیال (VEGF) می‌شود. این مواد به رشد و ترمیم بافت‌ها کمک می‌کنند.
اولتراسوند فیزیوتراپی برای درمان انواع مشکلات مانند آرتریت، تندونیت، کاندرومالاسی پاتلا، آسیب‌های عضلانی و عصبی، آسیب‌های ورزشی و بازتوانی پس از جراحی به کار می‌رود. با این حال، این روش برای همه بیماران مناسب نیست و استفاده از آن باید تحت نظرفیزیوتراپیست متخصص صورت گیرد.
لیزرپرتوان فیزیوتراپی یک روش درمانی است که با استفاده از پرتوهای لیزری در محدوده نورمرئی یا نزدیک به مادون قرمز برای درمان اختلالات مختلف مفصلی، عضلانی و استخوانی استفاده می‌شود. این روش درمانی بر پایه چند مکانیسم کار می‌کند:
1. تحریک بیوشیمیایی سلول‌ها: لیزرپرتوان با تحریک میتوکندری‌ها و فعال‌سازی فرآیندهای بیوشیمیایی در سطح سلولی، می‌تواند رشد و ترمیم بافت‌ها را تسریع کند.
2. کاهش التهاب: لیزرپرتوان با کاهش تولید سایتوکاین‌های التهابی و افزایش تولید سایتوکاین‌های ضدالتهابی، می‌تواند فرآیند التهابی را کنترل و کاهش دهد.
3. کاهش درد: لیزرپرتوان با اثر بر روی فیبرهای عصبی مسئول انتقال درد و تحریک آزادسازی اندورفین‌ها (مواد ضد درد طبیعی بدن)، کاهش درد را بهبود می‌بخشد.
4. تحریک گردش خون: لیزرپرتوان با تحریک ساخت و توسعه شبکه‌های کوچک خونی، گردش خون در ناحیه درمانی را افزایش می‌دهد که منجر به اکسیژن‌دهی و تغذیه بهتر بافت‌ها می‌شود.
5. ترمیم بافت و زخم‌ها: لیزرپرتوان با تحریک کلاژن‌سازی و ترمیم بافت‌ها، کمک به بهبود زخم‌ها و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده می‌کند.
لیزرپرتوان فیزیوتراپی در برخی از شرایط مانند آرتروز، کمردرد، آسیب‌های عضلانی، تندونیت و برخی اختلالات عصبی به کار می‌رود. اما بهتر است قبل از استفاده از این روش درمانی، با فیزیوتراپیست خود مشورت کرده و نظر وی را جویا شوید.
دستگاه‌های تحریک الکتریکی فیزیوتراپی ابزاری هستند که برای درمان مشکلات مربوط به عضلات، اعصاب و مفاصل به کار می‌روند. این دستگاه‌ها با استفاده از جریان‌های الکتریکی کنترل‌شده، تحریک عصبی و عضلانی ایجاد می‌کنند. مکانیسم درمانی این دستگاه‌ها بسته به نوع تحریک الکتریکی متفاوت است، اما به طور کلی از چند روش زیر استفاده می‌کنند:
1. تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS): در این روش، جریان‌های الکتریکی با فرکانس و شدت کنترل‌شده به سطح پوست اعمال می‌شود. این تحریک‌های الکتریکی می‌توانند درد را کاهش دهند،گرفتگی عضلات را کاهش دهند و گردش خون را بهبود بخشند.
2. تحریک عصبی الکتریکی عضلانی (NMES): این روش با استفاده از جریان‌های الکتریکی کنترل شده به منظور تحریک عضلات و افزایش قوای عضلانی کار می‌کند. این تکنیک می‌تواند به بازیابی عملکرد عضلات پس از آسیب یا جراحی کمک کند.
3. الکتروتراپی اینترفرانسی (IFC): در این روش، دو جریان الکتریکی با فرکانس‌های مختلف به منطقه دردناک بدن اعمال می‌شود. این جریان‌ها در نقطه تلاقی با یکدیگر تداخل ایجاد کرده و یک جریان ترکیبی با فرکانس پایین‌تر ایجاد می‌کنند. این جریان ترکیبی می‌تواند در کاهش درد و التهاب به کار رود.
4. تحریک الکتریکی عملکردی (FES): این روش به منظور بهبود حرکت و عملکرد اعصاب و عضلات استفاده می‌شود. FESمی‌تواند به بازیابی توانایی حرکتی در افراد مبتلا به آسیب های عصبی مانند سکته مغزی یا آسیب نخاعی کمک کند.
به طور کلی، دستگاه‌های تحریک الکتریکی فیزیوتراپی با ایجاد تحریک‌های الکتریکی کنترل‌شده می‌توانند در کاهش درد، بهبود گردش خون، آرام‌سازی عضلات و بازیابی عملکرد عضلانی و عصبی کمک کنند. این روش‌ها باید تحت نظارت یک فیزیوتراپیست مجرب و متخصص انجام شوند تا از کاربرد نادرست و بروز عوارض جانبی جلوگیری شود.
منبع: https://www.iranphysio.com
