راستش مدت خیلی زیادی بود که دنبال درمان رویاپردازی ناسازگارم بودم(رویاپردازی ناسازگار:یک نوع اختلال روانی هست که فرد با خیال بافی بیش از اندازه در زندگی روزمره خودش اختلال ایجاد میکنه).خسته شده بودم از اینکه همش تو رویا زندگی کنم.اما جدیدا متوجه شدم اگر این رویاپردازی ها نبود تا الان صد بار مرده بودم…
بعضی وقتا خوبه که تو خودت باشی و تو رویاهات زندگی کنی.وقتایی که زندگی انقدر مزخرفه که حتی یک ثانیه اش رو هم نمی تونی تحمل کنی.
خیلی دلم میخواد تمومش کنم ولی دوتا مشکل هست؛یکی اینکه میترسم،اونم خیلی زیاد دوم اینکه هنوز به آینده امید دارم.امید به پرواز یا شایدم واقعی شدن آرزوهام.امید دارم که مثل یه ققنوس از خاکسترم دوباره متولد بشم.آره،من الان خاکسترم یه خاکستری که خیلی وقته خاموش شده و گاهی وقت ها یه باد میاد و قسمتی از من رو برمیداره و میره…
