شاهنشاهی هخامنشی یا امپراتوری پارس (در منابع غربی) (پارسی باستان: ???، Xšāça، «شاهنشاهی») (۵۵۰–۳۳۰ پیش از میلاد) یک پادشاهی باستانی ایرانی استوار در باختر آسیا بود که توسط کوروش بزرگ در سال ۵۵۰ پیش از میلاد بنیان‌گذاری گردید. در زمان خشایارشای یکم به بیشترین اندازهٔ خود رسید، شاهنشاهی هخامنشی در بزرگ‌ترین گسترهٔ سرزمینی خود از بالکان و اروپای شرقی در باختر و تا دره سند در خاور امتداد داشت. این شاهنشاهی بزرگ‌ترین امپراتوری جهان تا بدان روز بود و در مجموع ۵٫۵ میلیون کیلومتر مربع (۲٫۱ میلیون مایل مربع) وسعت داشت[۲۰][۲۱] همچنین این شاهنشاهی اولین ابرقدرت جهان نیز بود[۲۵][۲۶] که نهایتاً در پی حمله اسکندر مقدونی به ایران از بین رفت.
وامروز بخشی از
ایران
عراق
کویت
عربستان سعودی
عمان
امارات متحده عربی
قطر
بحرین
یمن
سوریه
اردن
لبنان
فلسطین
اسرائیل
مصر
لیبی
تونس
سودان
اتیوپی
اریتره
افغانستان
پاکستان
هند
چین
تاجیکستان
ترکمنستان
ازبکستان
قزاقستان
قرقیزستان
روسیه
ارمنستان
جمهوری آذربایجان
گرجستان
ترکیه
یونان
مقدونیه شمالی
قبرس
بلغارستان
رومانی
مولداوی
اوکراین
