وقتی که نام وایرلس به زبان می‌آورید و قصد صحبت از آن دارید بسیار مراقب باشید. وایرلس همه جا است، در تلفن، لب‌تاپ، در مدرسه، کار و هر جا که ذهن شما توان یارای رفتن بدان داشته باشد. زیبایی و جذابیت وایرلس به حدی زیاد است که ما از یاد برده‌ایم که او چیزی بیش از یک فناوری نیست. و شبکه‌های وایرلس چیزی بیش از شبکه‌ای که با مجموعه‌ای از فناوری‌ها بر پا شده نبوده و نخواهد بود.
بیایید از اول شروع کنیم، از اول اول، برای برقراری ارتباط نیاز به یک رسانه داریم که بشر برای این کار سیم را مناسب دید و به این سبب به سیم‌کشی میان خودشان و میان کامپیوترها و سرورهایشان پرداختند. پس از چندی ذهن کنجکاو بشر سوی گزینه کنجکاوانه‌تری رفت: به جای سیم از موج‌های فرکانس رادیویی هم می‌توان استفاده کرد. این موج‌ها به چشم دیده نمی‌شوند، اما هر چیز که با چشم دیده نمی‌شوند الزما بدان معنا نیست که وجود ندارد. از این موج‌ها به جای سیم استفاده شد و فناوری‌ای متولد گشت که نام وی را وایرلس نهادند و شبکه‌های برپاشده بر این اساس را شبکه‌های وایرلس یا شبکه‌های بیسیم نام دادند. بله این کنجکاوی جواب داد و هدیه‌ای به کنجکاوان و در نتیجه آن به تمام انسان‌ها داد، هدیه رهایی از بند سیم‌ها.
این شبکه‌های جدید یک سری تفاوت‌ها و یک سری مشابهت‌ها با همتایان قدیمی‌شان دارند. اگر مدل OSI را بدانید که چیست، مدلی هفت لایه که لایه‌های آن عبارتند از لایه فیزیکی، لایه پیونده داده و دسترسی به رسانه، لایه شبکه، لایه انتقال، لایه نشست، لایه ارائه، لایه کاربرد. تفاوت‌ها تنها در دو لایه فیزیکی و لایه پیوند داده و دسترسی به رسانه است. چرا که در اینجا تنها رسانه انتقال تفاوت یافته است و تنها این دو لایه هستند که درگیر رسانه انتقال می‌باشند. جز این دو لایه بقیه کارها در شبکه‌های بیسیم و شبکه‌های سیمی یکسان است.
انسان‌های مختلف، دانشمندان متفاوت و شرکت‌های متمایز، راه‌حل‌های گوناگون برای چگونگی برپایی شبکه‌ها بیسیم ارائه دادند از این میان یک راه‌حل میان جامعه بشریت محبوب شد او وای‌فای نام دشت. این راه‌حل یا پروتکل مبتنی بر استانداردهای IEEE ۸۰۲.۱۱ بود. wi-fi همینک نیز میان ما و میان شما محبوب است.
بیایید کمی بیشتر از این مطلوب سخن برانیم.
گفتیم که وای فای محبوب است، این محبوبیت مخصوصا در دسترسی به اینتنرنت دو چندان می‌شوند. این محبوبیت موجب شده است تا هر چند هم سخت بکوشید نتوانید به آسانی محیطی بیابید که عاری از وای فای باشد و جامعه‌ای را بیابید که با وای فای کاری نداشته باشند.
میلیون‌ها بیزینس خصوصی، تقریبا همگی محیط‌های عمومی چون، کتابخانه‌ها و کافی‌شاپ‌ها و پارک‌ها از طریق شبکه‌های بیسیم اینترنت را در دسترس شما قرار می‌دهند.
راستش فکر می‌کنم در ذهن شما سوالی می‌گذرد، حتی اگر خودتان هم ندانید، ذهن خود‌آگاه یا ناخود‌آگاه شما از خود می‌پرسد که این کلمه وای فای از کجا آمده است، مخفف چه کلمه‌ایست و از چه عبارتی گرفته شده است. ذهن خویش را معطل منهید و بدو بگویید که وای فای فقط یک اسم است، فقط و فقط یک اسم، از چیزی گرفته نشده است و اگر هم گرفته شده است، کسان علم کامپیوتر نامی از آن نمی‌آورند و آن را فقط به عنوان یک اسم می‌شناسند.
گفتیم که راه حل وای فای بر اساس استاندارد IEEE 802.11 است و هر زمان که این استاندارد تغییر کرده، پروتکل وای فای نیز حال دیگر یافته است. پس برای درک وای فای، چاره آن است که IEEE 802.11 به همراه تمام مخلفاتش هضم کنیم.
این IEEE 802.11 کلا یک کتابی است که در آن تمامی دستورالعمل‌های در رابطه با این که چطور دستگاه‌های بیسیم با هم گپ بزنند و ارتباطات ایمن میان‌شان برقرار باشد.
چیزها و موضوعاتی که در این کتاب یا بهتر بگویم استاندارد آمده است از این قرار است، مشخصات کامل کارت‌های شبکه بیسیم و اینکه چطور شرکت‌های سازنده این کارت‌ها را بسازند و چه ویژگی‌هایی در آن بنهند. بیان داشته نرم‌افزار سازان چه گزینه‌های پیکربندی برای مدیریت کارت شبکه بیسیم در نظر بگیرند. به علاوه به بررسی چگونگی انتقال داده از طریق بیسیم میان دستگاه‌ها پرداخته است که به تفصیل و به تخصیر آن‌ها را پیمایش می‌کنیم.
