همه ما میدونیم که این روزا تبریز به یکی از مراکز اصلی بمباران اسرائیل تبدیل شده و این موضوع میتونه یکمی نگرانکننده باشه برای تولید انواع دستبافتههای این شهر. بااینحال این اولین خطر برای فرش تبریز نیست. در ماه گذشته ما شاهد این بودیم که کشور آذربایجان فرش تبریز رو بهعنوان یکی از صنایع هنری خودش معرفی کرد.
علاوهبر این سرقت هنری حمله این روزای اسرائیل هم میتونه تا حد زیادی جلو روند بافت فرشهای نفیس تبریز رو بگیره. من میگم جای نگرانی نیست. چرا؟ چون فرش تبریز زیرساختهای زیادی داره. کما اینکه ساخت و ساز مراکز جدید در نزدیکی بازار قدیمی فرش تبریز سبب شده تا فرصتهای خرید و فروش انواع تابلوفرشهای نفیس هم بیش از پیش در این شهر بیشتر شه.
بافندهها، طراحان و تولیدکنندهها در این روزها میتونن با اتکا به صبر و شجاعت خود به بافت و تولید فرش و فعالیت ادامه بدهند تا بعداز پایان یافتن این جنگ، درست در مراحل جدید و روبه رشد آینده دست آوردهای فراوانی را بدون اتلاف وقت به دست بیاورند. چه بسا اینکه تاثیر نقوش تابلو فرش قدم بعدی، موفق و بزرگ در طرح و نقش قالیهای تبریز باشد.
شرایط سخت همواره برای کشور، صنعت و هنر این مردم از دیرباز بوده و هست. چیزی که میتونه این روزهای مارو از تاریخ گذشتمون متمایز کنه، تلاش و پشت کار هرچه بیشتر در این روزها است. نباید ایستاد. باید رفت و به تلاش ادامه داد. باید امید داشت به فردایی روشن، بهتر و موفقتر. این تنها چیزی است که فرش دستبافت تبریز نیاز داره. صرف نظر از داشته ها و زیرساختهایی که این شهر، مردم و تاریخ برای ما رقم زده است باید دین خود را به تمام این موارد ادا کنیم.
