برند عرسین رو تا چه اندازه میشناسین؟ اصلا تا به حال اسمش به گوشتون خورده؟ این برند صد ساله در یک سال اخیر حضور پررنگی در تمام نمایشگاه ها و ایونت ها داشته و با استفاده از تبلیغات گسترده در پایتخت توانسته تا رشد چشمگیری در شناساندن اسم خودش به مخاطباش داشته باشه. امروز حالا محصولاتش رو در برنامه کتاب باز و با اجرای سروش صحت میبینیم.
حضور این برند در یک برنامه معتبر سینمای خانگی و با اجرای یکی از بهترین مجری ها میتواند جامعه فرش ایرانی را به آینده ای روشن تر امیدوار کنه؟ یا به طور اساسی این برند را میتوان نماد فرش ایرانی دانست؟ با کمی گشت و گذار در صفحات فروش این برند میتوانید متوجه این موضوع بشوید که شرکت دستبافته های عرسین قصد داره تا راهی برای فروش جهانی باز کنه و این به آن معناست که خبری از طراحی و دکوراسیون ایرانی نیست. باید این موضوع را در نظر داشت که لازمه پیشرفت الزاما قدم زدن در مسیر مدرنیته شدن نیست. چراکه عناصر و سیاق هایی مانند وینتیج نقش قدرتمندی در صنایع و دکوراسیون بازی میکنند.
فرش هایی با رنگ آمیزی های مرده و به اصطلاح هندی تا درصد بسیار بالایی توانایی اعتبار بخشی به مشتری ایرانی ندارند و در بازار خارجی نیز به عنوان کالای لوکس به شمار نمیرود. با این حساب فعالیت های این شرکت در حوزه فرش تاثیر مثبت و قابل توجهی برای آینده فرش ایرانی خواهد داشت؟ برای پاسخ به این سوال بهتر است گریزی به تبلیغات محصولات این برند بزنیم.
عرسین را به عنوان اولین تولیدکننده فرشهایی با طرح های تایپوگرافی میشناسم و این موضوع پیشرو بودن این برند در صنعت فرش و رقابت با بازارهای جهانی را نشان میدهد. این نکته ای مثبت است. بااین حال برند عرسین در ساخت و ظهور فرشهایی اعلا به لحاظ هنری و کاربردی باز مانده و جایگاه قدرتمندی در بازار ایرانی ندارد.
