آدم ها اثر احمد غلامی از نشر ثالث
تو چند روزی که این که کتاب رو خوندم به زندگی آدم های زیادی رفتم. آدم هایی که اکثرا در گوشه های دور افتاده ای در جنوب شهر زندگی میکنند و زندگی هر کدومشون یه تراژدیه گاهی همسایه یا همکار یا هم قطاریت هستن آدم های معمولی با زندگی های معمولی که ویژگی خاصی که اون ها رو متفاوت کنه ندارند حتی بیشتر به ویژگی های منفی شون پرداخته شده که گاها حس ترحم رو بوجود میاره آدم های فراموش شده که به سرعت از کنارشون میگذریم مختصری به آنها می‌پردازیم و باهاشون همدردی میکنیم و دوباره فراموش میشوند.
احمد غلامی در این کتاب وارد زندگی این انسان ها میشه در چند صفحه ای تو رو با این آدم ها آشنا می‌کنه و ناگهان از اون داستان خارج میشه و فرصت تجزیه تحلیل و آشنایی با شخصیت رو بهت نمی‌ده و آدم های دیگه که به سرعت میان ومیرن و تو در این بین به راحتی آدم ها رو فراموش میکنی آدم ها گم میشن انگار که هیچوقت نبودن.
اکثر شخصیت ها آدم های ساده و اغلب خوبی هستند که گرفتار بحران های بزرگی میشوند شاید هم کارهای اشتباهی ازشون سر بزنه ولی باز هم به نحوی انسان های بیگناهی به نظر میرسن که گرفتار رنجی که سزاوارش نیستن میشوند و این بی عدالتی باعث احساس ترحم در ما میشه .در کل خیلی سطحی به شخصیت ها و زندگی هاشون پرداخته شده .
پایان خیلی از داستان ها با مرگ شخصیت هست که شوک و غم را به خواننده وارد می‌کنه درست زمانی که داری با شخصیت داستان آشنا میشی ناگهان میمیره و حس ناراحتی زیادی رو به خواننده وارد می‌کنه ولی طولی نمیکشه که فراموش میکنی و سراغ داستان های بعدی میری.
شاید تنها کارکتری که در اکثر این داستان ها هست خود احمد غلامی باشه( و ما هم داستان رو از دید او میبینیم) که همه این ها رو میبینه و به وضوح حضور ثابتش حس میشه و دخلاتی در روند داستان ها نداره تمام این رنج ها رو میبنه و نمیتونه کاری بکنه و سکوت می‌کنه
برای فهم بهتر این کتاب باید به زندگی خود غلامی نگاهی بیندازیم احمد غلامی نویسنده و روزنامه نگار اهل ساوه است که به دلیل شغل پدرش در دوران کودکی در شهر ها و روستا های زیادی به سر میبرد و دوران سربازیش را در جنگ گذراند.
حالا خیلی از چیز ها بیشتر مشخص میشه که چرا اکثر داستان ها در محله و جبهه روایت شدن و چرا اینگونه روایت شدند غلامی درست مثل یک روزنامه نگار به زندگی آدم ها پرداخته چند سطری خبری رو میخونیم و به سرعت خبر بعدی رو میخونیم و خیلی زود همه رو فراموش میکنیم.
قطعا آدم ها کتابی نیست که ذهن رو درگیر خودش و مسائل تازه ای بکنه و کتاب سطحیی هست ولی کتاب از زبان و از دید یک روزنامه نگار بیان شده که این در نوع خودش تجربه جالب و جدیدی هست.
برای چالش کتابخوانی تیر ماه طاقچه
