برای اینکه تصمیم بهتری بگیریم بهتر است "چارچوب زمانی" خود را تغییر دهیم. در این صورت ما می توانیم نیازها، ترس ها، تمایلات وموضوعاتی که بدان آگاهی نداریم را در مقاطع گوناگون ببینیم.
این تکنیک کمک می کند تا اهداف و ارزش های عمیق تر خود را شناسایی و اولویت بندی کنید.
برای استفاده از این تکنیک ۴ سوال ساده از خود بپرسید
سوال اول:
*پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ دقیقه چیست؟*
سوال دوم:
*پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ روز چیست؟*
سوال سوم:
*پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ ماه چیست؟*
سوال چهارم:
*پیامد این تصمیم بعد از ۱۰ سال چیست؟*
آنچه که در مورد *این تکنیک* جالب است اینکه؛
*ساده و بر اساس پرسش است.*
ما باید به طور پیوسته نتیجه تصمیم هایمان را در برابر تاثیراتی که در آینده خواهند داشت بررسی کنیم.
چنانچه اهداف بلند مدتی را در سر می پرورانید، باید از عملکرد مقطعی اجتناب کرده و به دنبال نتایج پایدار در آینده باشید.
این بدان معنی است که ارزش ها، موانع، تمایلات و تاثیرات انتخاب ها را باید در طول زمان مشاهده کنید.
انسان ها عموما انتظار دریافت پاسخ در بازه زمانی کوتاه مدت دارند و آخرین اتفاقات، مسایل، نیازها، کمبودها روی تصمیمات خیلی تاثیر دارند.
مثلا ممکن است در یک جلسه به خاطر یک مساله تحقیر شده و یا بخاطر ندانستن یک امر یا نداشتن یک چیز بلافاصله تصمیم گرفته که فلان موضوع را یاد بگیریم و یا بخریم.
ویا در عرصه سرمایه گذاری نیز چنین است، می شنویم که فلان شخص و حتی در بعد کلان فلان کشور روی یک موضوع سرمایه گذاری کرده. لذا ما نیز بلافاصله به این فکر می افتیم که از قافله عقب نمانیم و بدون بررسی های جوانب دقیق اقدام به عمل می نماییم.
بنابراین ما نیازمند تکنیک هایی هستیم که به صورت آگاهانه افق تحلیل خود را تغییر دهیم.
این تکنیک کمک می کند
*از هیجانات امروز*
*به ارزش های عمیق و نیازهای مشخص پایدار*
گذر کنیم.
آنگاه است که می توانیم تصمیم گیری دقیق تر کنیم و یا سرمایه گذاری صحیح تر کنیم و مطمئن باشیم که این سرمایه گذاری به نیازهای اصیل ما پاسخ می دهد و نه هیجانات خام.
#تصمیم گیری
#سرمایه گذاری
#هدف
