با سلام و عرض ادب و احترام.
کیپاپ یکی از صنایع تاریخی کره جنوبی است که با روند توسعه کره جنوبی و دیگر صنایع مربوط به این صنعت و دیگر کمپانی‌ها و صنایع موسیقی نهفته است. "کی-پاپ" مخفف عبارت «موسیقی کره جنوبی» است که در سال‌های اخیر بسیاری از رسانه‌ها و افراد شاخص را متوجه کرده است.
(کی-دراما به انگلیسی: K-drama، به معنی صنعت سریال‌سازی در کره هست و داخل کیدراما سریال‌های کره‌ای تولید میشه.)
کی-پاپ برخلاف تصورات روانی گوناگونی که ازشون میشه و تصویرسازی‌های زیادی که در همین چند سال اخیر برای اونا به کار رفته خیلی نکاتی داره که شاید ازشون غافل باشید.
مفاهیمی که ظاهراً باعث بالا رفتن اعتمادبه‌نفس و کاهش فشارهای روانی و... میشن. اما کیدراما تنها به اینا محدود نیست و جنبه‌های سرگرمی و موسیقایی و گردشگری گوناگونی رو در وجودش داره که در ۳۰ سال اخیر، کیپاپ بیشتر مطرح شده و درکنار اینکه باقی صنایع موسیقی برای جذب مخاطبان تلاش میکنن، در کره جنوبی هم این تلاش‌ها فراوان هست و تقریبا در بین هر گروه و فرقه و مکتبی که در دنیا شهرت داشته باشه، حتما حتما تلاش‌های متعدد و قابل ستایش زیادی وجود داره که نباید بهشون بدون توجه بود.
اما سوالی که وجود داره این هست که «آیا حقیقتا کی-پاپ باعث نشاط و سرزندگی و خوشحالی روانی ما می‌شود یا نه؟»
معمولا برای چنین سوالاتی پاسخ متعصبانه گفته میشه که خیلیا از روش‌های تعصب حمایت میکنن برای تبلیغ تصویر اصلی که در اذهان اونا درباره این مسئله وجود داره. اما حقیقت این مسئله چیست؟!
همانطور که فکر میکنم تقریبا تمام مردم دنیا در عصر حاضر تلفن‌ها و موبایل‌های همراه زیادی اطراف کانون خودشون دارن و ازشون استفاده میکنن، خالی از لطف نیست که اعتراف کنیم که موبایل باعث همه‌گیری ارتباطات مجازی شده. و تبلیغات گسترده و زیادی هم در طول مدت‌ها و زمان‌ها و اماکن گوناگون میشه.
تقریبا باید گفت که شعارهای کیپاپ اساسا روی امیدواری، اعتمادبه‌نفس و افزایش احساسات نفسانی متمرکز هستن و با پیشرفت‌های زیادی که در طول بازه‌های زمانی گوناگون بدست آوردن، مسبب جذب افراد زیادی به کشور خودشون و کشورهای همتراز با خودشون شدن و این خیلی پرافتخار هست که گروه موسیقی که تقریبا حدود ۱۰ یا ۱۲ یا حتی بیشتر از این مقادیر و سال‌هاست که داره فعالیت می کنه، به طور قطعی زحمات فراوانی رو تحمل کردن تا بتونن فرهنگ، زبان، ارزش‌ها، عقاید، هنجارها و آداب و رسوم خودشون رو با جهان به اشتراک گذاشته و تعاملات خاصی با هواخواهانی که در گوناگونی زمان‌ها و اماکن بدست آوردن برقرار کنن و حتی خیلی از اهانت‌ها و مسائل هتک حرمت رو تحمل کردن و میکنن تا موسیقی جوان‌پسند خودشون رو به دنیا ثابت کنن و بتونن افرادی مختلفی رو در سال‌های مختلف جذب خودشون کنن. از قضا کیپاپ یکی از عوامل و دستگاه‌های توسعه یافتن و مقدس کردن کره جنوبی و محصولات کره‌ای و جهانی شدن کره‌ای‌ها به حساب میاد و ترویج فرهنگ و داستان‌ها و اساطیر مرتبط با فرهنگی که دارن خیلی جالب توجه هست. به عنوان نمونه یکی از معروف‌ترین و پرطرفدارترین موزیک ویدیوهای این گروه موسیقی، آهنگی بنام "life goes on(زندگی ادامه دارد)" هست که در ترانه‌های بیشتر و بهتری همچون "idol" هم به این مفاهیم و حتی مفاهیم بیشتری اشاره شده و این خیلی جذاب بوده و مسبب جذابیت بیشتر کره جنوبی شده بود که این منوال تاکنون ادامه یافته و گسترده شده و محبوبیت بیشتری مخصوصا در بین افرادی که در سنین پایین (جوانی و نوجوانی) قرار دارند، در این سال‌ها پیدا کرده و خیلیا فقط به دلیل این گروه‌های موسیقی عاشق کره جنوبی هستن.
در وبسایت‌ها و مطالب زیادی که در زمینه «عاشق خودت باش» منتشر شدن، خیلی فراوان هست و در طول تاریخ کم نبوده از چهره‌های افرادی که به این مباحث اشاره کردن و بی تی اس که شهرت کنونی این گروه موسیقی تمام جهان رو درگیر کرده، تنها یکی از فعالیت‌هایی هست که در این مسئله انجام گرفته و فعالیت‌ها، نوشته‌ها، موسیقی‌ها، آلبوم‌ها، فیلم‌ها و مطالب زیادی در سال‌های متمادی انجام می گرفته.
بهتره برای طولانی نشدن این مسائل شلوغش نکنیم و بگذریم... اما آیا اینکه عاشق خودم باشم که چیزی هست که در کی-پاپ خیلی زیاد انتقال داده میشه، درست و مناسب هست؟!
جالب اینجاست که حتی درون موزیک ویدیوها و آهنگ‌هایی همانند "Fire(آتش)" هم به مفاهیم و عاشقانه‌های روانشناسی شده و فرویدی فراوانی در رابطه با خود و حتی مفهوم «ایگو (که به معنای خود است)» اشاره شده است و این مباحث تصادفی نیست.
کسانی که عاشق کی-پاپ میشن، اغلب بدلیل ظاهر و خوشتیپ بودن و مدلینگ و حالات شخصیتی و فضای رمانتیک موجود در بین اعضای این گروه‌های موسیقی ازشون حمایت میکنن و حتی کشورهای فراوانی هم وجود دارن که به طور فریبنده از کیپاپ حمایت میکنن.
این خبرها از لحاظ روانی باعث اعتیاد به موسیقی کیپاپ میشه و آزارهای زیادی از سوی کیپاپ و به ویژه برنامه‌های این گروه‌های موسیقی رنگارنگ به جوانان و نوجوانان می‌رسه و کشورهای همکار با کره جنوبی با حمایت شبانه و روزانه و فراوانی که ازشون می‌رسه به موفقیت میرسن. اما کمپانی‌ها و برنامه‌های زیادی که ازشون به عنوان پروژه‌های موسیقایی و سرگرمی منتشر میشن و حمایت میکنن از جمله کارهای ماجرایی و مرموزی که به واسطه افراد شاخص برای پردرآمد شدن و پول و شهرت بیشتر به کار می‌رود می‌باشند.
ارزیابی‌های بیشتری درباره کیپاپ وجود داره. به عنوان نمونه، آهنگ «Fire» از گروه بی تی اس، درآمدهای قابل توجه و تامل فراوانی داشته و در لیست ترانه‌های دیجیتالی بیلبورد قرار گرفت و جوایز و هدایایی گرفت.
اما خودکشی‌ها و افسردگی‌ها و دیگر اختلالات روانی و جسمانی و جنسی که در کره جنوبی و کیپاپ وجود داره، همگی با وجود اعتبارهای زیاد در سال‌های اخیر موجود هستن و همچنین مدارک فراوان و مستقیمی در رابطه با ترویج و توجه به عاشق خودت باش، وجود داره، اما در ماورای پیش از ظاهر ملوس کی-پاپ چندین اختلال و انحرافات اخلاقی و هویت جنسی و روحی هستن که پشت‌پرده وحشتناک صنعت موسیقی کی-پاپ رو کاملا شرح داده و تبلیغ میکنن تا با استفاده کلی از دستاوردهای بدست‌آمده در این سال‌های فعال بودن کیپاپ، القای فرهنگ خودشونو مخفیانه به مخاطبان انتقال داده و با فرقه‌ها، سلبریتی‌ها و سازمان‌های جهانی و بین‌المللی صهیونیسم و ایلومیناتی و فراماسونری و دیگر سازمان‌ها و فرقه‌ها و پیشبرد و تبلیغ عقاید باستانی و ماسونی و کافرانه و سوء استفاده از تفکرات و محورهای ادیان ابراهیمی و مسلمانان، جهانگیری خودشونو ثابت کنن. ازجمله این هویت‌ها و اهداف سلطه‌جویانه و برنامه‌ریزی‌ها، تبلیغ مذموم همجنس‌گرایی و همجنس بازی (LGBTQ) به نحوی معمول و تغییرناپذیر هست.
حتی بهره‌گیری از واژه "idol" در کیپاپ، معنای خاصی دارد که بُت‌پرستی و تبلیغ مخفیانه و پنهانی شیطان پرستی را نمایان می‌سازد و نشان از هوشمندی چهره‌های شیطانی مشهور و نفوذ شیطانی در صنعت سرگرمی و موسیقی و این مسئله هست.
در موسیقی، بحث «پیام‌های زیرآستانه‌ای» نیز موجود است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
کسی که موسیقی رو داره صرفا گوش می کنه و از ترانه خاص و مسئله به کار رفته در موسیقی لذت میبرم و این مفاهیم بیشتر براش جذابیت داره، مشکل‌دار نیست اما وقتی مشکل درست میشه که علاوه بر موسیقی، به خواننده یا نویسنده هم علاقمند شده و گرایش‌هایی به اونا هم پیدا می کنیم.
البته موسیقی خیلی خوب هست و خودم بشخصه به تاثیرات تعالی موسیقی روی رفتارها و اخلاقیات انسانی اعتقاد دارم و حتی به دلخوشی و حس خوشحالی و توصیف‌ناپذیر نسبت به موسیقی و حاصل از موسیقی هم به‌اندازه مشخصی اطلاع دارم، اما تاثیرات خاصی که این موسیقی‌ها روی رفتار و کردار و خصوصیات ما بجا گذاشته و مستقر میکنن کم نیست، که اینم تا اندازه نسبتا تخصصی خبر دارم و این‌ها رو کاملا می‌پذیرم که موسیقی تاثیرات چشمگیری داره.
اما نمی‌تونیم مدعی این مسئله بشیم: «موسیقی هیچ نقطه منفی ندارد و کاملا مثبت و روشن است و هیچ تاثیر نامناسب و ناپاک و پلیدی بجا نمی‌گذارد!»
چون موسیقی هم درست شبیه دیگر موضوعات هست و این کاملا مشخصه. حتی پیام‌های روشنی هم در موسیقی وجود داره که ممکنه ادراک ما بهش نرسه.
بنابراین معلوم شد که موسیقی صرفا منفی مطلق یا صرفا مثبت مطلق نیست. حتی چیزی مابین منفی و مثبت هم نیست. اما در حدودی اثرگذاری داره که خصوصیات ما رو تبدیل به مجذوب خودش کرده و حتی اراده ما رو تحت کنترل و سلطه خودش بگیره.
بحث قدرت موسیقی و انواع موسیقی‌ها آنقدر مطرح، گسترده و فراگیر بوده که خیلیا رو درگیر و مجذوب انرژی و قدرت همیشگی خودش کرده و می کنه و خواهد کرد.
تاثیر همجنس بازی و گرایشات همانند آن آنقدر مذموم و ناپسند و مشکل‌ساز بوده که خداوند قوم لوط را ازاین‌رو گریبانگیر و گرفتار عذاب هولناک می‌کند.
لذا بدون تردید این اعمال ناپسند است و صورت دادن به آن‌ها، خشم خداوند را بدنبال داشته و دارد.
اما چون بی تی اس و کی-پاپ و کیدراما خیلی معروف و چیره‌دست و هنرمند و خوش‌قیافه و چشمگیر و جذاب و پر زرق و برق هستن لذا این مشکلات پیرامونی اونا تحت هیچ شرایطی پذیرفته نشده، نمیشه و بدون تردید نخواهد شد!
یعنی غافل تمامی این سخنان به راحتی نادیده گرفته می‌شود، حتی سخن خداوند!
تقریبا در جهان خلقت هم این گرایش‌ها مذموم و ناپسند و موجبات نابودی تناسل بشر و تولیدمثل می‌باشد و بسیار بسیار مغایر با قوانین جهان خلقت است، می‌باشد و خواهد بود. دانشمندان بزرگی هم در مذموم شمردن و به حساب آوردن این اعمال حرف زدند.
به لحاظ تخصصی، این هویت و درجه از شهرت که در کیپاپ وجود دارد، ناشی از تلاش‌ها و حمایت‌ها و کارهای سیستماتیک و بعضاً کثیف است.
سیاستگذاری دولت‌ها و همچنین کشورهای مختلف دنیا (ازقبیل آمریکا) و کشورهای غربی و آمریکایی با دولت کره جنوبی و ژاپن و چین و کشورها و گروه‌های شرق آسیا بسیار دیده می‌شود و در سال‌های اخیر، این مسئله برطبق تخمین‌ها و نیازهای سیاسی و فرهنگی و زبانی کشورهای جهان است و این نشان می‌دهد که جامعه‌شناسان، سیاستمداران و سرمایه‌گذاران غربی و بخش‌های مرتبط با هالیوود و فیلم‌ها و سریال‌ها و موسیقی‌های هالیوودی هم به وفور در بین اعضای کی-پاپ و بی تی اس وجود دارد و در نتیجه فشارهای تحمیلی کمپانی‌ها روی هویت نوجوانان و استعدادهای ایشان، هدفمند بوده و با داستان‌های هویت جهانی و مرتبط با کشتارگاه‌ها و قتلگاه درونی و بیرونی است.
هویت‌ها و ساختارهای جعلی در کیپاپ، با آمیختگی رنگ‌ها و مسائل گوناگون دیگر، موجبات به‌هم‌پیوسته پیوند خوردن زندگی نوجوان و درگیر شدن بیشتر و بیشتر یک فرد نوجوان یا جوان را تقویت، تبلیغ و تشدید می‌کند.
البته به عنوان سرگرمی می‌توان راهکارهای دیگری را جایگزین موسیقی قرار داد، اما بحث موسیقی تنها محدود به این برآوردها نیست و جدی‌تر است.
حال آنکه در کشور خودمان کلی نوجوان و جوان داریم که برای رفع نیازها و غرایز جنسی، شهوانی و درونی و حتی بیرونی خود، گریبانگیر پناه بردن و اعتیاد و وابستگی شدید به موسیقی کی-پاپ و BTS می‌شوند.
اما حقیقتا کی-پاپ(K-pop یا اصطلاحاً پاپ کره‌ای) و گروه BTS دارای ویژگی‌های خاص و عمیق هستند که باعث حضور جذابیت‌های خود در دل مخاطب می‌شود.
موج جدید و جهانی کی-پاپ بسیار سرسختانه است و ستارگان کی-پاپ شغل موسیقی‌دانی را به سختی در کمپانی‌ها و کمپ‌ها آموزش دیده و تلاش می‌کنند.
این، یکی از ویژگی‌های موج کره‌ای است که پذیرش نسل‌ها را دنبال می‌کند و در قالب «سرگرمی»، ابزارهای بیشتری را در بین نوجوانان و جوانان ابراز می‌کنند، چرا که نوجوان و هویت‌ها و چندین مسئلۀ اجتماعی و در صورت لزوم شخصی دیگر در بین جهانیان ابراز شده و می‌شود. گروه موسیقی «BTS» که در راس و بالای جداول اصلی موسیقی قرار دارند، بسیار دلربا هستند.
موسیقی کیپاپ با مضمون امیدبخشی بالا رفته و به این مراحل رسیده و خیلی شیک و اجتماعی و لاکچری سعی میکنن مخاطبان خودشونو عاشق خودشون کنن.
با در نظر گرفتن جذابیت‌های تدریجی این صنعت و این ستارگان سینمایی و موسیقی و سرگرمی، البته که قاعدتاً بیشترین خودکشی‌ها در بین خودشون هست.
خودکشی کیم-جونگ‌هیون، سولی، گو-هارا و... اتفاقی نیست و لیست این خودکشی‌ها فشرده است.
در پس ظاهرسازی تجلیات و تفکرات لیبرالیسم کره جنوبی و موسیقی‌های جذاب و پر زرق و برق پیرامون موج کره‌ای، بدبختی‌های تدریجی سخت و سنگین است.
دختران و پسران شیک‌پوش پاپ و در واقع موج ذی‌نفوذ کره‌ای، توجه بسیاری از جوامع جهانی را به خود جلب کرده‌اند و یعنی در اقصی نقاط جهان می‌توان پیروان این موج موسیقی و سرگرمی را دید و قطعات و روال این پازل شیطانی را تکمیل نمود.
آرایش کردن مردان و پسران و استفاده از زیورآلات و جواهرات زنانه و میک‌آپ زنانه و تبلیغ دشوار کارها و رفتارهای جنسی و غیرعقلانی در پاپ کره‌ای کم نیست، چرا که این صنعت موسیقی برطبق تفکرات شیطان‌پرستانه و باستانی با ستارگان قرارداد بسته و ازاین‌رو سختی‌ها و سنگینی‌ها آغاز می‌شود. قراردادهایی که در حقیقت موسوم به «قراردادهای بردگی» (و مستندات بردگی ستارگان پاپ کره‌ای) هستند، رویداد وحشتناکی است. این کمپانی‌ها، بی‌درنگ فرصت تعقل در این موارد و سازوکارهای قانونی سنگین و این رویدادهای ترسناک را از مخاطبین خود می‌گیرند. داشتن اندام و هیکل عضلانی و مناسب و در واقع داشتن تناسب اندام، بسیار موردنظر و مورد نیاز است و بعد از ورزش‌های سخت روزانه و صبحگاهی و شامگاهی و تحمل رژیم‌های غذایی، درصورت لزوم، انواع جراحی پلاستیک می‌بایست صورت بگیرد.
در یک گزارش نه چندان جدید، نشان می داد که یکی از ستارگان خارجی، سعی داشت با جراحی یک صورت همانند صورت «پارک جیمین»، عضو گروه بی تی اس را داشته باشد. اما این کار، از قضا منجر به مرگ او شد.
جدیداً معلومات و مشخصات معروف و رایج و شایع اقدام به خودکشی "مون‌بین" پخش می‌شود.
چندی پیش، گزارش‌های رسانه‌ای پربسامد زیادی از جمله، نوشتن و حکاکی نام گروه موسیقی BTS در یک منطقه باستانی، جلب توجه زیادی کرد.
انتشار این‌گونه اخبار و محتویات و جنجال‌ها، حتی جنجال تقریبا قدیمی دعوت گروهی همانند بی‌تی‌اس در «عصر جدید»، پر از جنجال و اتفاقات پیرامونی بود.
در یکی از گزارش‌های رسانه‌ای، یک جوان کره‌ای را می بینیم که شکایات متعددی مربوط به کی-پاپ می‌کند.
قبلاً، فردی جوان عضو یک گروه کره‌ای سر صحنۀ اجرای کنسرت، ناگهان روی او یک مانیتور بزرگ افتاده و منجر به مرگ او می‌شود. جالب اینکه هواداران و پیروان گروه موسیقی بی تی اس، اکثرا تشکر فراوان می‌کردند و فراوان سپاسگزاری می‌کردند که بسیار خوب شد که این گروه هیچ آسیبی ندیده است و حتی آن فرد مذکور، یک رابطه با جنس مخالف یعنی با فلان دختری داشت و تبدیل به جوان ناکامی شد که به عشق خود نمی‌رسد!
اما با تمامی این اتفاقات و رسانه‌های مجازی و ماجرای جریان اصلی موسیقی کره‌ای و تئوری‌ها و نظریات «نظم نوین جهانی» درباره این گروه، هنوزم مدافعان این گروه بشدت از ایشان حمایت می‌کنند و با کنش ناچیزی که برعلیه این گروه موسیقی صورت بگیرد، برخوردهای وحشیانه را به جوامع تحمیل کرده و قصد دارند که موسیقی کیپاپ را تبلیغ بین‌المللی کنند. هر آخوند یا شخص یا حوزه موسیقی و فرهنگی و زبانی که ضد آن‌ها صورت می‌گیرد، واکنش‌های سختی را به دنبال خواهد داشت که به طور جهان‌شمول مخرب هستند. این افراد اصطلاحاً کیوت و ملوس، حقایق وحشتناکی دارد که همواره از هواداران مخفی مانده است تا در معروفیت و موفقیت خود، «نظم نوین جهانی» را با هویت شهوات آدمیزادی به دنیا القا کنند.
در آهنگ «دینامیت»، همچون آهنگ "Fire" تاکید زیادی بر آتش و تایید عقده روانی و آتشین دارد.
در پیکره‌های متنوع آلبوم ۲۰۱۶ «بال‌ها» از گروه بی‌تی‌اس، از نمادها و نیایش‌ها و اصول شیطانی زیادی بهره‌گیری می‌شود و شیطان‌گرایی لاویایی، به وضوح در آن دیده می‌شود. نقش‌پردازی‌های متوالی این آلبوم و مجموعه تعابیر و مستندات و موزیک‌ویدیوهای منسجم به آلبوم «بال‌ها»، متعلق به تفاسیر تشریحی و توضیحی و اساطیر یونانی، اقتباسی و کفرآمیز است که کافرترین صحنه‌ها در این آلبوم و موزیک ویدیوهای آن دیده می‌شود. یکی از برساخته‌های ترجمه‌شده تفاسیر آن‌ها، (نعوذ بالله) اهانت به خداوند متعال است که در آلبوم‌ها و موزیک ویدیوهای زیادی در کیپاپ کاملاً معلوم است. تفکرات، وجوه و لایه‌بندی‌های ویدیوها و ترانه‌های کیپاپ، عملاً دنیاهای موازی و تاریک را به تصویر می‌کشند.
پیروان اصطلاحاً تیفوسی‌گونه و متعصب این گروه موسیقی (بی تی اس) خود را «ارتش»(Army) لقب داده‌اند.
آهنگی از «جی‌هوپ» منتشر شد که «پسری، شیطان را ملاقات می‌کند» نام داشت. در بخشی از متن موسیقی، روی منظور شیرینی گناهان تاکید می‌شود.
یکی از الهامات با جدیت و قطعیت در بی تی اس، تاکید بر خودپرستی و خودپسندی مفرط است. در آهنگ "my expensive girl" و "God Rap" از «کیم-نامجون»، راهبر و سرپرست این گروه، بسیار بسیار بسیار زیاد به این موضوعات پیدایشی اشاره می‌شود.
بعضی از ترانه‌های برآمده از BTS، از یک نویسنده که جوایز نوبل ادبیات را از آن خودش کرده است، یعنی «هرمان هسه» الگو گرفته می‌شود. حقانیت این مطالب را کیم نامجون اعتراف کرده، بر زبان آورده و گفته است. [۱]
در عقاید پاگانیسم و لیبرالیسم شیطان‌پرستان، یکی از نمادهای معروفی که می‌توان به عنوان نماد ابلیس یا «لوسیفر» از او یاد کرد، «بز بافومت» نام دارد. به صورت کلی، «بافومت»، موجودی می‌باشد که به طور خاص اشاره به لوسیفر یا ابلیس دارد و علامت ستاره پنتاگرام (پنج‌پر) روی پیشانی او نقش بسته است.
تک‌چشم دجال و اشاره به دجال و تقدیس دجال آخرالزمان یکی از اولین نمادها، پیکره‌ها و فرضیاتی مهم هستند که در کی-پاپ وجود دارند.
خالکوبی‌های اعضای کیپاپ و بی‌تی‌اس نیز بارها نقش بسزایی در ترویج شیطان پرستی داشته‌اند.
علاوه‌براین، یکی از تئوری‌های هراس‌برانگیز بی تی اس، وجود عضوی دیگر در گروه است که ظاهراً نیاز به توضیحاتی هرچند مختصر، داشته و دارد!!!
منابع:
[۱] - https://www.nolala.com/en/artist-in-spotlight/what-is-the-meaning-of-the-songs-of-the-south-korean-k-pop-group-actually-about/
اخیرا حضور خواننده مسلمان کره‌ای به مسابقات تلویزیونی «محفل» بسیار جدید و جالب توجه بود.
