آیا دوست دارین شبا تنها تو خیابون قدم بزنین ولی احساس میکنین امنیت کافی رو ندارین؟ آیا به سگ گارد احتیاج دارین؟ سگی که اگر کسی شما رو تهدید کنه، بتونه از شما دفاع کنه؟ میخواین اصول آموزش سگ گارد رو بدونین؟
خب توی این مقاله میخوایم نکات اساسی توی تربیت سگ گارد رو براتون بگیم پس با ما همراه باشید.
اولین مرحله برای این تربیت سگ گارد اینه که بررسی کنین آیا سگی که دارین واقعا مناسب این کار هست یا نه. نژادی که انتخاب کردین، قادر به آموزش تمرینات مورد نظر برای این کار هست یا نه. اکثر صاحبان سگ نمی‌خوان سگشون فقط با اونا رفتار خوبی داشته باشه، بلکه می‌خوان با خونوادشون هم رفتار خوبی داشته باشه. ولی آیا واقعا میشه سگ گارد رو جوری تربیت کرد که هم با آموزش دهنده و هم چند نفر دیگه ارتباط خوبی داشته باشه؟
طبق کتابچه راهنمای میدانی ارتش آمریکا FM-740 ، یک سگ مهاجم نمیتونه به کسی جز مربی خودش دوست بشه. یه سگ مهاجم توسط یه نفر فقط باید تغذیه بشه و توسط یه نفر تمرین و تربیت بشه و نباید یه نفر دیگه اونو لمس کنه یا بهش محبت کنه.
اگه مطمئن هستین که سگ گارد میخواین و نه حیوون خونگی چه کاری باید انجام بدین؟ در اینجا 5 نکته برای آموزش سگ برای گارد براتون آوردیم.
اولین چیزی که باید انجام بدین اینه به سگتون یاد بدین که فرمان بردار شما باشه: سگ باید به تمام دستورات اولیه شما گوش بده. دستورات اولیه‌ای مثل: آموزش نشستن، دراز کشیدن یا دویدن به سمت شما. علاوه بر این، سگ شما باید دستورات پارس و قطع کردن اونو یاد بگیره.
بیشتر بخوانید: آموزش فرامین اولیه به سگ
نکته مهم: اگه سگ شما به طور مداوم از این دستورات پیروی نمیکنه یا اگه قادر به آموزش دستورات جدید به اون نیستین، باید تلاش خودتون رو برای تبدیل اون به یک سگ محافظ شخصی متوقف کنید.
شما همچنین باید سگتون رو اجتماعی کنین تا از موقعیت های جدید و غیر معمول نترسه. بهتره این کار رو تا حدود 16 هفتگی زمان تولگی سگ انجام بدین اما البته این قضیه برای همه سگها امکان پذیر نیست.
یادتون باشه هر زمان که سگ خودتون رو برای پیاد روی می برین، میتونه به اجتماعی شدن اون کمک کنه. سگ شما باید تشخیص دهد که یک عابر پیاده معمولی چگونه به نظر می سه و احساس خطر نکنه.
نکته مهم: هر سگی نمیتونه تشخیص بده که چه کسی خطرناکه و چه کسی خطرناک نیست پس هر سگیو نمیشه برای گارد آموزش داد
سگتون رو تشویق کنین تا در نزدیکی هر فرد غریبه‌ای پارس کنه. سگی که به غریبه پارس میکنه میتونه موثرتر از سگی باشه که با فرمان حمله گوش میده ولی پارس نمیکنه.
پارس کردن برای بسیاری از سگها کاملا طبیعیه، اما ممکن است لازم باشه فرمان توقف پارس کردن رو به سگتون یاد بدین. وقتی یک یا دو بار پارس کرد، می تونین به او بگید بنشینه و سپس به او دستور بدین که توقف کنه. اگر بازم متوقف نشد، بههش دستور بدین که دراز بکشه چون برای سگ خیلی سخت که وقتی دراز کشیدست، پارس کنه.
نکته مهم: اگر سگ با فرمان شما پارس نمیکنه و حتی بر غریبه‌ها هم پارس نکنه، برای سگ گارد گزینه مناسبی نیست.
تو این مرحله باید فردی رو پیدا کنید که سگ اونو نمیشناسه. اون فرد باید به شما و به سگتون نزدیک بشه. یادتون نره اون فرد برای محافظت از خودش باید یه پارچه ضخیم دور بازوی خودش بپیچه تا دچار مشکل نشه. البته اگه مطمئن هستین سگ تحت فرمان شماست و موقع حمله با فرمان شما متوقف میشه، نیاز به پیچیدن پارچه دور بازو هم نیست. وقتی غریبه نزدیک میشه باید به سگ فرمان پارس بدین و وقتی سگ شروع به پارس کردن کرد، اون فرد غریبه باید ترسیده عمل کنه و حتی پا به فرار بزاره (اینجوری سگتون اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکنه). بعد با اشاره دست، فرمان حمله بهش بدین و در زمان صحیح فرمان توقف حمله رو بهش بدین و به او تشویقی بدین.
حواستون باشه که سگتون باید از قبل یاد گرفته باشه که فرق عابر پیاده عادی که کسی که تهدید کننده هست رو بفهمه تا بعدا دچار مشکل نشه.
اگر به فکر آموزش‌های پیشرفته‌تر هستین فراموش نکنین که سگی که برای حمله آموزش داده میشه دیگه به عنوان حیوان خونگی نمیتونه مناسب باشه. داستان‌های زیادی در مورد سگ‌های تهاجمی که نسبت به اعضای خونواده مهربونن و از اون طرف داستان‌های زیادی هم از حمله این سگها به یکی از اعضای خونواده شنیدیم که معمولا کودکان در بیشتر موارد بودن. همچنین حمله سگها به فردی که تنها قصد صحبت با شما رو داشته میتونه براتون دردسرساز و خسارت بار باشه.
نکته مهم: اگه سگ ترسویی دارین یا از افراد غریبه میترسه، این سگ به عنوان سگ گارد مناسب نیست.
این واقعا یکی از مهمترین بخش‌های آموزش سگ گارد است. او باید مایل باشد از شما محافظت کنه اما همیشه باید حاضر باشه آن شخص رو رها کنه.
به عنوان مثال، به محض اینکه سگ شما در سناریو بالا دندان‌های خود را روی غریبه گذاشت باید به او دستور توقف حمله رو بدین و اون هم دیگه حمله نکنه.
نکته مهم: اگه سگ شما در این زمان به دستور ترک کن پاسخ نده، بعد می تونه براتون دردسرساز بشه و شما نمی‌تونید اونو کنترل کنین. اگر این اتفاق بیوفتد، باید از اون برای هر گونه آموزش گارد شخصی خودداری کنید.
برخی از مربیان سگ آموزش حفاظت شخصی را برای روتوایلر، پبت بول، ماستیف ها، دوگو آرژانیتینو و .. توصیه نمیکنن. این نژادهای سگ به طور طبیعی وظیفه محافظت رو انجام میدن و نیازی به آموزش ندارن.
از سوی دیگه تلاش برای آموزش نژادهایی مثل شیواوا یا باست هوند هم هیچ فایده ای نداره.
سوال: آیا فرد میتونه برای آموزش سگ رو تنبیه بدنی هم کنه؟
جواب : خیر، به هیچ وجه. اگر نمی‌دونین چگونه سگتون رو بدون تنبیه بدنی آموزش بدین، باید مربی باتجربه‌ای استخدام کنید. سگها به تشویق مثبت نیاز دارند. اگر سگتون رو تنبیه کنید، احتمال داره شما رو گاز بگیره.
سوال: چرا سگ من نسبت به غریبه‌ها پرخاش نمیکنه؟
جواب: برخی از سگها نرم‌خو هستند و پرخاشگری نمیکنن و وقتی کنار افراد غریبه قرار می‌گیرن، رفتار خشونت آمیزی ندارند.
سوال: کدوم نژاد برای گارد بهتراست؟ من می خوام یک سگ تربیت کنم نه برای محافظت من بلکه پسرم. آیا هنوز می تونم اونو آموزش بدم یا باید پسرم آموزش بده؟
جواب: برخی افراد سگ هایی رو میخرن که قبلا آموزش دیده اند، بنابراین می تونین سگ خودتون رو برای پسرتون آموزش بدین. به نظر من، مهمه که او تا اونجا که ممکنه سگتون تو کار تربیت سگ باهاتون همکاری کنه، زیرا بسیاری از توانایی‌های گارد شخصی هنگامی ایجاد میشه که سگ با صاحب خود ارتباط داشته باشه. اگر شما تنها مربی هستید، به احتمال زیاد او به شما وابسته میشه نه پسرتون.
یک سگ گارد تعهد آور است. نگهداری از سگ گارد برای شما مسئولیت آور است. اگه اون بخواد کسی رو گاز بگیره و معلوم شه که اون یک سگ گارده به احتمال زیاد از شما شکایت میشه.
اگه کنترل کاملی رو سگتون ندارید حتی آموزش و تربیت سگ گارد فکر هم نکنید.
مقاله نحوه آموزش سگ برای محافظت از خانه رو هم پیشنهاد میکنیم که مطالعه کنین.
