فروش کربنات پتاسیم آلمانی
کربنات پتاسیم یا پتاس یک منبع حیاتی در جهان امروز است. عنصر پتاسیم از گروه فلزات قلیایی است و در طبیعت فراوان است. همیشه به صورت ترکیبی با سایر مواد معدنی در پوسته زمین یافت می شود، به ویژه در جاهایی که ذخایر بزرگی از کانی های رسی و خاک های سنگین وجود دارد. فروش کربنات پتاسیم آلمانی توسط شرکت های تولید و توزیع مواد شیمیایی صورت می گیرد.
پتاس ترکیبی ناخالص از کربنات پتاسیم و نمک پتاسیم است. ذخایر سنگی حاوی پتاس زمانی به وجود آمد که دریاهای باستانی میلیون ها سال پیش تبخیر شدند. کربنات پتاسیم یک نمک معدنی است که در تولید پاک کننده و شیشه استفاده می شود.
امروزه، ذخایر مواد معدنی حاوی پتاسیم استخراج شده و برای ترکیب پتاس به شکل دانه ای قابل استفاده تر تبدیل می شوند. به طرز شگفت انگیزی، میزان تولید پتاس در سرتاسر جهان در سال از 30 میلیون تن فراتر رفته است. در حالی که بیشتر پتاس در انواع مختلفی از کودها استفاده می شود، بسیاری از اهداف غیرکشاورزی دیگر برای این عنصر وجود دارد. فرآوری مدرن فرمی از پتاسیم را تولید می کند که به راحتی قابل دسترس است.
در گذشته این ترکیب از پختن پتاس در کوره برای جدا کردن آن از ناخالصی ها ایجاد می شد. ساموئل هاپکینز در سال 1780 برای کشف یک روش بهبود یافته برای ساخت خاکستر پتاس جایزه نوبل دریافت کرد.
کربنات پتاسیم یک جامد سفید رنگ است. چگالی آن 2.43 گرم در میلی لیتر و نقطه ذوب آن 891 درجه سانتیگراد است. این ترکیب در آب محلول است ولی در متانول، اتانول یا تولوئن نامحلول است.
در آب محلول های قلیایی قوی تشکیل می دهد. آنیون کربنات دومین گونه آنیونی است که از پروتونه زدایی اسید کربنیک H2CO3 منشاء می گیرد.
این ترکیب برای تامین پتاسیم گیاهان به عنوان کود استفاده می شود و برای تغذیه حیوانات نیز کاربرد دارد. در برخی از کشورها به عنوان پودر نانوایی استفاده می شود. همچنین در تهیه تنظیم کننده های pH یا تهیه محلول های بافر استفاده می شود.
برای اینکه بدانیم چگونه می توان از کربنات پتاسیم برای قوی ساختن شیشه به اندازه کافی برای صفحه نمایش تلفن های هوشمند و پنجره های هواپیما استفاده کرد، لازم است بدانیم مواد خام در سطح اتمی چگونه کار می کنند.
یک ورقه شیشه در تحمل نیروهای فشاری عالی است، اما همچنین دارای عیوب بسیار ریز (اما با چشم غیر مسلح) روی سطح خود است. این عیوب آن را در هنگام برخورد با نیروهای کششی بسیار ضعیف می کند.
از آنجایی که ساخت شیشه بدون هیچ نقصی با فناوری فعلی غیرممکن است، تولیدکنندگان از شیمی (و به طور خاص کربنات پتاسیم) برای ساخت شیشه های فوق العاده قوی استفاده می‌کنند.
بیشتر شیشه ها حاوی سدیم برای کاهش دمای ذوب سیلیس هستند. استفاده از کربنات پتاسیم برای تقویت شیشه تنها زمانی اتفاق می افتد که شیشه کمی خنک شده و در حالت جامد قرار گیرد.
همانطور که اتم‌های پتاسیم بزرگ تر به فضاهایی که قبلاً اتم‌های سدیم کوچک‌تر بودند رانده می‌شوند، اثری ایجاد می‌کند که اساساً شیشه را با داشتن اتم‌های بزرگتر در داخل آن فشرده می‌کند.
سپس سازندگان شیشه اجازه می دهند تا شیشه بیشتر خنک شود. این فرآیند را متوقف می کند و از نفوذ اتم های پتاسیم به خارج از لایه بیرونی جلوگیری می کند. همانطور که اتم های پتاسیم بزرگتر شیشه را به هم فشرده می کنند، یک لایه تنش فشاری تشکیل می دهند که یک سطح محکم و مقاوم در برابر ضربه است.
کربنات پتاسیم همچنین برای ساخت انواع دیگر شیشه‌ها مانند شیشه پتاس، شیشه بوروسیلیکات، شیشه نوری برای تلسکوپ‌ها و میکروسکوپ‌ها استفاده می‌شود.
کربنات پتاسیم سمی یا قابل اشتعال نیست اما می تواند به سلامت آسیب برساند. اگر بلعیده شود مضر است و می تواند باعث تحریک جدی چشم و پوست شود.
کربنات پتاسیم در غلظت های پایین بی ضرر است و حتی به عنوان یک افزودنی برای مواد غذایی پذیرفته می شود. با اینحال از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت آن باید اجتناب شود. در صورت پاشیده شدن محلول در چشم باید فوراً با دقت شسته شود. در صورت وجود خطر اسپری یا پاشش هنگام کار باید از عینک ایمنی استفاده شود.
در رابطه با اثرات زیست محیطی نشت های زیاد کربنات پتاسیم، ممکن است به دلیل pHبالای آن، اثرات نامطلوب موضعی داشته باشد. با این حال این ماده غیر سمی است و نمی تواند برای محیط زیست خطرناک تلقی شود. آژانس حفاظت از محیط زیست سوئد آن را یک ماده غیر آلاینده می داند.
