فهرست مواد غذایی حاوی دکستروز بالا
دکستروز یک منبع عالی انرژی است که در مواد غذایی عمدتاً به دلیل محتوای انرژی بالا و خاصیت شیرین کنندگی استفاده می شود. دکستروز قدرت شیرین کنندگی کمتری نسبت به ساکارز دارد. به همین دلیل دکستروز اغلب در محصولات نانوایی و دسرها یافت می شود. همچنین به عنوان یک نگهدارنده طبیعی برای افزایش ماندگاری محصول به آن اضافه می شود.
دکستروز از نشاسته، از طریق فرآیندی که از آب برای تجزیه کربوهیدرات های پیچیده به مولکول های کوچک تر استفاده می کنند، تولید می شود. در این فرآیند آنزیم‌هایی اضافه می شوند تا مولکول‌های نشاسته را به مولکول‌های گلوکز/دکستروز تجزیه کنند. این واکنش شبیه به مکانیسم هضم غذا در بدن انسان است که فرد غذای حاوی نشاسته (مثلا در ماکارونی یا سیب زمینی) می خورد.
تولید کنندگان مواد غذایی از دکستروز به شکل مایع یا پودر پس از خشک شدن یا کریستال شدن آن استفاده می کنند. دکستروز دارای ارزش کالری 4 کیلو کالری در گرم است.
اغلب فکر می کنیم میوه‌ها فقط حاوی فروکتوز هستند، اما آنها حاوی مقادیر مختلفی ساکارز و گلوکز یا دکستروز نیز هستند. هنگامی که دکستروز به عنوان یک شیرین کننده به غذاها و نوشیدنی ها اضافه می شود، به سرعت هضم می شود و پتانسیل افزایش قند خون را دارد. اما دکستروز موجود در فیبر میوه که بخشی از میوه کامل است، جذب آن را کند می کند. در نتیجه اکثر میوه ها علیرغم میزان دکستروز موجود در آنها بر قند خون تأثیر نمی گذارند.
میوه هایی که حاوی 2 تا 3 گرم دکستروز در 1 فنجان از میوه خرد شده هستند شامل سیب با پوست سالم، پرتقال ، هلو، آناناس و شلیل است. تمشک و توت فرنگی و همچنین یک فنجان طالبی یا هندوانه در یک محدوده قرار می گیرند. مقدار کل قندی که از یک پیمانه از این میوه ها دریافت می کنید از حدود 5 گرم در تمشک تا 14 گرم در پرتقال و آناناس متغیر است.
میوه هایی که بیش از 3 گرم دکستروز در یک فنجان دارند شامل زردآلو خام، نارنگی، گریپ فروت و خربزه هستند که در یک پیمانه 4 تا 5 گرم دکستروز دارند. یک موز و یک فنجان گیلاس، آلو، کیوی، پاپایا و زغال اخته 6 تا 9 گرم دارد. میوه هایی که بیشترین دکستروز را دارند شامل 1 فنجان انگور قرمز یا سبز، چهارعدد آلو خشک و 1/3 فنجان زردآلو خشک هستند که همگی حاوی 10 تا 13 گرم هستند. اگرعاشق خرما هستید، توجه داشته باشید که فقط یک خرما 8 گرم دکستروز دارد.
مقدار دکستروزی که از میوه های کنسرو شده دریافت می کنید به طرز تهیه آن ها در آبمیوه یا شربت طبیعی بستگی دارد. کنسرو میوه ها در شربت غلیظ به طور قابل توجهی حاوی دکستروز هستند. برچسب غذایی فقط میزان کل قند را نشان می دهد که اگر این قند بالا باشد در نتیجه میزان دکستروز نیز بسیار بالا است.
اساساً، عسل حاوی 30٪ دکستروز است، زنبورها دکستروز موجود در گرده را جمع‌آوری می‌کنند که آن را به عسل سرشار از انرژی که رژیم غذایی آنها را تشکیل می‌دهد، تبدیل می کنند.
شربت ذرت حاوی 20 تا 98 درصد دکستروز است. شربت ذرت با پردازش قندهای طبیعی موجود در ذرت درست می شود، درست مانند عسل که از گل ها تهیه می شود. نتیجه یک شربت غلیظ و شیرین است که برای پخت یا به عنوان شیرین کننده در بسیاری از محصولات غذایی استفاده می شود.
شیرینی ها، از جمله دسرها و آب نبات ها، اغلب حاوی مقادیر زیادی دکستروز هستند. قند سفره، قند پیچیده ای که شکر ساده را با سایر مواد ترکیب می کند، همچنین دارای دکستروز بالایی است. این بدان معناست که بیشتر شیرینی های خانگی مانند کلوچه ها و پای سیب دارای دکستروز بالایی هستند.
دکستروز یک شیرین کننده مصنوعی رایج است. اگر برچسب مواد تشکیل دهنده غذاهای فرآوری شده را بررسی کنید، دکستروز را در آنها خواهید یافت وهمچنین به دنبال «شیرین کننده های طبیعی»، «گلوکز»، «عسل» و «شربت ذرت» باشید، همه این مواد یا نام های دیگری برای دکستروز هستند یا شیرین کننده هایی که خود حاوی مقدار زیادی دکستروز هستند.
غذاهای حاوی نشاسته به سرعت توسط بدن به دکستروز تجزیه می شوند. خوردن غذاهای سرشار از نشاسته معادل خوردن چندین قاشق شکر خالص است. غذاهای نشاسته ای که باید مراقب آنها باشید عبارتند از سیب زمینی، غلات آماده و نان ها.
علاوه بر این در برخی از شیرخشک ها ،نوشیدنی ها و مواد پروتئینی مخصوص ورزشکاران نیز حاوی دکستروز است.
