لسیتین در آدامس چه کارایی دارد؟
لسیتین سومین ماده مغذی در کنار پروتئین و ویتامین ها است. با این حال، افراد بسیار کمی در مورد خواص آن می دانند. در سال 1844، سونودور گوهلی آن را از زرده تخم مرغ کشف کرد. در سال 1845، او موفق شد لسیتین را از زرده تخم مرغ جدا کند.
لسیتین آمفی پاتیک است یعنی هم آب و هم مواد چرب را جذب می کند و برای یکدستی بافت مواد غذایی، امولسیون کردن پودرها،همگن کردن مخلوط های مایع و دفع مواد چسبنده استفاده می شود.
لسیتین یک ماده چربی مانند است که به عنوان فسفولیپید شناخته می شود و منبع عالی ویتامین B کولین و اینوزیتول است. غشاهای سلولی که به مواد مغذی اجازه خروج یا ورود به سلول را می دهند، عمدتاً از لسیتین تشکیل شده اند.
این ماده در تخم مرغ و دانه‌های سویا وجود دارد و به دلیل داشتن قابلیت امولسیون کردن با (تجزیه به قطعات ریز) به جذب و استفاده از چربی‌ها و ویتامین های مهم حاوی چربی کمک می کند تا برای هر سلولی قابل استفاده باشد.
دانشمندان پس سنتز لسیتین مصنوعی آن با نام E322 برچسب گذاری کردند امروزه این ماده سورفکتانت به سه شکل مختلف وجود دارد. لسیتین می تواند خام، یک ماده جامد سفت، خالص شده (مانند موم) و به شکل مایع شفاف، پودر یا گرانول باشد.
هر چه میزان تصفیه آن بیشتر باشد، جذب آن آسان تر است. در برابر دمای بالا مقاوم نیست، در حضور دمای بالای 50 درجه سانتی گراد در یک زمان خاص، خواص خود را از دست می دهد یا از بین می رود.
این افزودنی غذایی متعلق به امولسیفایرها است، یعنی وظیفه تبدیل مواد مختلفی که بخشی از یک محصول هستند را به یک ماده یکنواخت بر عهده دارد. اغلب از لسیتین در صنایع لبنی در تولید ماست، کفیر، خامه ترش و ماست استفاده می شود. همچنین از این ماده در صنعت شیرینی سازی در ساخت آدامس ،خامه، لعاب، سوفله و شکلات استفاده می شود.
لسیتین ها مواد امولسیون کننده اصلی طبیعت هستند. آنها پراکندگی اجزای چرب و مایع را در بسیاری از دستورالعمل های غذایی از جمله نان، بیسکویت، شیرینی های شیرین، آدامس ها، بستنی، شکلات و مارگارین بسیار سریع می کنند.
شناخته شده ترین و قوی ترین کاربرد لسیتین در ساخت شیرینی ها و محصولات جویدنی و آدامس بادکنکی است. این ماده طبیعی کیفیت و خواص خوراکی اقلام شیرینی پزی را بهبود می بخشد و هم برای اهداف کاربردی و تکنیکال استفاده می شود.
لسیتین تأثیر مثبتی بر پایداری فرم آدامس دارد و امکان افزودن مقادیر بیشتری از شربت گلوکز را برای افزایش ماندگاری در آدامس‌های جویدنی و بادکنکی فراهم می‌کند. این ماده به اتصال آب در توده آدامس کمک می کند، آزاد شدن طعم را طولانی تر می کند، عمر مفید مواد تشکیل دهنده آن را افزایش می دهد، خاصیت جویدنی را بهبود می بخشد و آدامسی تازه تر و با نرمی بیشتر را ایجاد می کند.
لسیتین در تولید آدامس به عنوان یک عامل نرم کننده، اصلاح کننده بافت و به عنوان امولسیفایر برای بهبود کیفیت طعم استفاده می شود.
وجود لسیتین برای بدن انسان بسیار مهم است. اندام های مهمی مانند کبد و کلیه ها برای انجام عملکرد خود به این ماده احتیاج دارند. ذخایر لسیتین باید به طور مداوم به روز شود و بهتر است این کار را با خوردن غذاهای خاصی که سرشار از این ماده هستند انجام دهید.این ماده به طور خاص، در بادام زمینی، گوشت گاو و خوک، تخم مرغ، کره، جگر، میوه ها و سبزیجات تازه وجود دارد.
با این حال، در فرآیند پردازش شیمیایی، لسیتین برخی از خواص خود را از دست می دهد اما در برابر عوامل خارجی پایدارتر و مقاوم تر می شود. به همین دلیل است که لسیتین مصنوعی بسیار کند از بدن دفع می شود و میل شدیدی به تجمع در بافت های بدن دارد که به نوبه خود باعث ایجاد حساسیت به غذاهای غنی از این ماده می شود.
تخم مرغ جزء مواردی هستند که به عنوان آلرژن فهرست شده است. با این حال، زمانی که صحبت از لسیتین به دست آمده از تخم مرغ یا دانه های سویا می شود، تقریباً هیچ آلرژی ندارد.
این تا حدی به دلیل مقادیر بسیار کم و همچنین به دلیل خلوص و مراحل پردازش است. در نتیجه، برای اکثریت قریب به اتفاق مردم هیچ مشکلی برای سلامتی در مصرف لسیتین وجود ندارد. با این حال بهتر است از مصرف بیش از حد این ماده برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکلات گوارشی خودداری کنید.
