پلی وینیل پیرولیدون یک پلیمر محلول در آب است که از N-vinyl pyrrolidoneساخته شده است. این پلیمر در آب، حلال های کلردار، الکل، آمین، نیترو پارافین و اسیدهای چرب با وزن مولکولی کم حل می شود. در اکثر نمک های معدنی و انواع رزین محلول است و در استون و اتر نامحلول است. جاذب رطوبت است و پایداری حرارتی خوبی دارد و می تواند در انواع حلال های آلی حل می شود و نقطه ذوب بالایی دارد. افزودن برخی پلیمرهای طبیعی یا مصنوعی یا ترکیبات آلی می تواند به طور موثر رطوبت و نرمی آن را تنظیم کند.
این ماده مستعد واکنش شیمیایی نیست. در شرایط ذخیره سازی معمولی، خشک کاملاً پایدار است. به دلیل پیوند هیدروژنی یا اثر کمپلکس، ویسکوزیته را افزایش می دهد و این امر بیشتر از تشکیل و رشد هسته های متبلور داروها جلوگیری می‌کند و دارو را در حالت آمورف قرار می‌دهد.
پلی وینیل پیرولیدون یک پلیمرغیر یونی محلول در آب است و با توجه به ویژگی های مفید زیر می تواند در زمینه های مختلف استفاده شود:
این ماده اولین بار توسط Walter Reppe سنتز شد و در سال 1939 یک حق اختراع برای یکی از جالب ترین مشتقات شیمی استیلن به ثبت رسید. در ابتدا به عنوان یک جایگزین پلاسمای خون و سپس در طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی در پزشکی، داروسازی، آرایشی و بهداشتی و تولید صنعتی به کار برده شد. این ماده توسط فرآیند Reppe تولید می شود. استیلن و فرمالدئید در حضور یک کاتالیزور استیلید مس بسیار فعال واکنش داده و بوتین دیول را تشکیل می دهند که به بوتاندیول هیدروژنه می‌شود و سپس سیکلودهیدروژنه می شود تا بوتیرولاکتون را تشکیل دهد. پیرولیدون از واکنش بوتیرولاکتون با آمونیاک تولید می شود.
این ماده می تواند به عنوان حلال کمکی قرص ها، گرانول ها و تزریق، به عنوان روان کننده کپسول ها، به عنوان عامل پخش کننده آماده سازی مایع و رنگ استفاده شود. به عنوان تثبیت کننده آنزیم و داروی حساس به حرارت، به عنوان عامل رسوب دهنده داروهای کم محلول و به عنوان سم زدایی از داروها و روان کننده های چشمی نیز اغلب به کار می رود. علاوه بر این، برای انتقال ژن و به عنوان کمک دارویی، کمپلکس کننده و حل کننده نیز استفاده می شود.
این ماده به صورت صنعتی به عنوان افزودنی پلی استایرن منبسط شده، به عنوان عوامل ژل کننده برای پلیمریزاسیون سوسپانسیون، تثبیت کننده و عوامل تصفیه الیاف، کمک پردازش کاغذ، چسب ها و عوامل ضخیم کننده استفاده می شود.
این پلیمر یک ماده خام مهم در لوازم آرایشی است که عمدتاً برای نگهدارنده مو استفاده می شود. لایه ای که روی مو ایجاد می کند خاصیت ارتجاعی و براقی و خاصیت کاردینگ عالی دارد و همچنین عاری از گرد و غبار است. به طور گسترده ای در حالت دادن به مو، به عنوان لایه محافظ در محصولات، به عنوان کراتینین و تثبیت کننده لوسیون ها و کرم های مراقبت از پوست، به عنوان ماده پایه برای لوازم آرایشی چشم و صورت و پایه رژ لب استفاده می شود.
بنابراین، یک ماده خام ضروری در حالت دهنده کرم مو، ژل مو است. همچنین می توان از آن در لوازم آرایشی به عنوان عامل نگهدارنده رطوبت در مرطوب کننده پوست و پخش کننده ها برای رنگ کردن موهای چرب و همچنین به عنوان تثبیت کننده کف استفاده کرد. این ماده می تواند قوام شامپوها را نیز بهبود ببخشد.
پلی وینیل پیرولیدون به عنوان یک افزودنی ویژه برای باتری ها، سرامیک ها، فایبرگلاس، جوهرها و جوهر افشان، بازدارنده تبلور مجدد و افزایش وضوح در مقاومت نوری برای لوله های پرتوی کاتدی کاربرد دارد.
این ترکیب ممکن است باعث فیبروز بینابینی در ریه ها شود. اطلاعات نقطه اشتعال برای پلی وینیل پیرولیدون در دسترس نیست، اما احتمالا غیر قابل اشتعال است. با حرارت دادن در دمای 150 درجه سانتیگراد با کاهش حلالیت در آب تا حدی تیره می شود. این ماده بهتر است در شرایط عادی بدون تجزیه یا تخریب نگهداری شود. با این حال، از آنجایی که پودری است که جاذب رطوبت است، باید آن را در یک ظرف در بسته در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
