حجم بیشتر هوا رطوبت و شرجی سنگین است که مستقیم ته ریه مینشیند. گرمای نفسگیر ماهیچهها را شل کرده. باد در سکون است و تنها با حرکت قایق بادی به صورت و بدن میخورد تا به برکت همین رطوبت و عرق بدن اندکی خنکا هم وارد بدن شود.
قایق در میان درختان چندل خورآذینی آب را به هم میزند و جلو میرود تا به یک قابی بهتر از آنچه هست برسیم. تهیه کنندۀ برنامه که از طلوع آفتاب در تکاپوی لنز و دوربین و هماهنگی قایق بود اندک فرصت بین جابهجایی دو لوکیشن را مغتنم میشمرد و کلاه را روی صورتش میکشد و بی توجه به گرما و شرجی و تیغ آفتاب به خواب میرود. برای هر قاب که خروجی آن شاید 5 ثانیۀ نگاه شما در قاب تلویزیون ایران باشد.
