زمانی به درست ترین حالت پاسخ سوالمون میرسیم که بلد باشیم چطور سوال بپرسیم . گاهی وقت ها پرسیدن سوالمون ، صرفا برای شروع یه گفت و گو هست و ممکنه جوابشو از قبل بدونیم .
برای مثال ممکنه از شخصی که تا حالا ندیدیمش با اینکه میبینیم اون شخص یه لباس ضخیم پوشیده و هنوزم داره میلرزه بپرسیم به نظرت هوا خیلی سرد نیست؟(.ما میدونیم که جواب سوالمون چیه ? )بله خیلی سرده . میتونیم از این سوال هوشمندانه استفاده کنیم .
اما گاهی وقت ها سوال ها راجع به ایده هایی هست که تو ذهنمون هست و میخوایم با پرسیدن ببینیم میتونیم عملیشون کنیم و موفق بشیم یا نه ؟
برای مثال از مامانمون میپرسیم که به نظرت این مانتویی که دارم میدوزم رو 8 میلیون بفروشم خوبه دیگه ؟
( این در حالیه که قیمت منصفانه نهایت 2 میلیون هست ) و مامانمون میگه معلومه که خوبه. چند وقت بعد در حالی که از به فروش نرفتن مانتو عصبانی هستید ممکنه فراموش کنید که چرا به این نقطه رسیدید.
بیایید برگردیم به عقب ... به همون روز سوال .
اگر قبل از اینکه این سوال رو بپرسیم راجع به پرسش درست اطلاعاتی داشتیم به این نقطه نمی رسیدیم، یکی از کتاب های بسیار مطرح در زمینه چطور سوال کردن کتاب تست مامان هست.
راب فیتز پاتریک تو کتاب تست مامان بهمون یاد میده زمانی که از خوب یا بد بودن ایده مون سوال میپرسیم به خصوص اگر از مامان هامون این مدلی سوال بپرسیم چون خیلی دوستمون دارن پس نباید انتظار جواب واقعی رو ازشون داشته باشیم . این مدل سوال پرسیدن افراد رو تشویق به دروغ گفتن میکنه.
برای پرسیدن سوال و رسیدن به گفت و گویی که منجر به آگاهی بشه نیاز هست تا فقط به سوال های بله و خیر اکتفا نکنیم و سوال هامون رو گسترش بدیم تا به جواب های واقعی نزدیک تر بشیم .
مهم تر از همه اینکه حتی زمانی که حس کردین به پاسخ درست رسیدین بحثتون رو متوقف نکنین .چون ممکنه شما به واسطه اینکه عاشق جواب درست پیش ذهن خودتون هستین از خیلی موارد بی اطلاع بمونید .
لحن پرسش هم بسیار مهم است . اگر لحنمون در جستجوی گرفتن پاسخ باشه ممکنه اشخاصی که ما رو دوست دارن جواب مثبت بدن .
شنونده خوبی باشیم .این به ما کمک میکنه تا سوال های بعدیمون رو بهتر بپرسیم و بتونیم به جواب درست نزدیک تر بشیم.
به طور کلی برای پرسش درست و دریافت پاسخ درست در نظر داشتن این موارد میتونه بهمون کمک کنه .
