تحلیل صورتهای مالی بر اساس استانداردهای جدید حسابداری در ایران
با اجرای استانداردهای جدید حسابداری در ایران ، تحلیل صورتهای مالی نیز دستخوش تغییراتی شده است. در این پست، به بررسی این تغییرات و تأثیر آنها بر تحلیل صورتهای مالی میپردازیم.
تغییرات کلیدی در استانداردهای حسابداری
۱. استاندارد حسابداری ۴۳: درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتریان
این استاندارد، جایگزین استانداردهای شماره ۳ (درآمد عملیاتی)، ۹ (حسابداری پیمانهای بلندمدت) و ۲۹ (فعالیتهای ساخت املاک) شده و از ابتدای سال ۱۴۰۴ لازمالاجراست. هدف آن، همگرایی با استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی IFRS 15 است.
۲. تجدیدنظر در استانداردهای دیگر
برخی استانداردها نیز مورد تجدیدنظر قرار گرفتهاند تا با الزامات جدید هماهنگ شوند. بهعنوان مثال:
استاندارد شماره ۱: ارائه صورتهای مالی
استاندارد شماره ۲: صورت جریان وجوه نقد
استاندارد شماره ۱۴: نحوه ارائه داراییهای جاری و بدهیهای جاری
این تجدیدنظرها به منظور بهبود شفافیت و قابلیت مقایسه صورتهای مالی انجام شدهاند.
تأثیر بر تحلیل صورتهای مالی
۱. تغییر در شناسایی درآمد
با اجرای استاندارد ۴۳، شناسایی درآمد بر اساس انتقال کنترل به مشتری انجام میشود، نه صرفاً بر اساس انتقال مالکیت. این موضوع میتواند زمانبندی شناسایی درآمد را تغییر دهد و بر نسبتهای مالی مانند حاشیه سود و بازده داراییها تأثیر بگذارد.
۲. افزایش افشای اطلاعات
استانداردهای جدید تأکید بیشتری بر افشای اطلاعات دارند. این امر به تحلیلگران کمک میکند تا درک بهتری از مفروضات و قضاوتهای مدیریتی داشته باشند، اما همچنین نیازمند بررسی دقیقتر یادداشتهای توضیحی است.
توصیههایی برای تحلیلگران مالی
آشنایی با استانداردهای جدید: تحلیلگران باید با مفاد و الزامات استانداردهای جدید آشنا شوند تا بتوانند تحلیلهای دقیقتری ارائه دهند.
بازنگری در مدلهای تحلیلی: با توجه به تغییرات در شناسایی درآمد و افشای اطلاعات، مدلهای تحلیلی موجود ممکن است نیاز به بازنگری داشته باشند.
توجه به یادداشتهای توضیحی: یادداشتهای توضیحی میتوانند اطلاعات ارزشمندی درباره مفروضات و قضاوتهای مدیریتی ارائه دهند که برای تحلیل دقیقتر ضروری هستند.
با درک و تطبیق با این تغییرات، تحلیلگران میتوانند تحلیلهای مالی دقیقتر و قابلاتکاتری ارائه دهند که به تصمیمگیریهای بهتر منجر میشود.
