👋🏻 سلام دوستان
تو این پست قراره با یه نسبت مالی خیلی مهم آشنا بشیم: نسبت جاری. این نسبت یکی از شاخصهای اصلی برای بررسی نقدینگی یا همون توان پرداخت بدهیهای کوتاهمدت در شرکتهاست.
نسبت جاری یعنی چی؟
نسبت جاری = داراییهای جاری ÷ بدهیهای جاری
یعنی شرکت چقدر دارایی زودبازده داره (مثل پول نقد، حسابهای دریافتنی، موجودی انبار) در مقابل بدهیهایی که باید تو کوتاهمدت پرداخت کنه (مثل بدهی به تامینکنندهها یا وامهای کوتاهمدت).
تفسیرش چطوریه؟
اگر نسبت جاری > ۱ باشه، یعنی شرکت توان پرداخت بدهیهای کوتاهمدت خودش رو داره.
اگر نسبت جاری < ۱ باشه، زنگ خطره؛ چون داراییهای جاری کمتر از بدهیهاست.
البته زیاد بودن این نسبت هم همیشه خوب نیست؛ ممکنه شرکت داراییهاشو درست استفاده نکنه.
مثال ۱: شرکت تولیدی (صنعت فولاد)
فرض کن شرکت A در صنعت فولاد فعالیت میکنه.
داراییهای جاری: ۱۲۰ میلیارد تومان
بدهیهای جاری: ۸۰ میلیارد تومان
نسبت جاری = ۱۲۰ ÷ ۸۰ = ۱.۵
✅ این نسبت برای یه شرکت تولیدی عدد خوبی محسوب میشه. شرکت احتمالاً با مدیریت انبار و دریافتها وضعیت مالی پایداری داره.
مثال ۲: شرکت خدمات فناوری (استارتاپ SaaS)
شرکت B یه استارتاپ نرمافزاریه که درآمدش بیشتر از اشتراکهای ماهانه مشتریهاست.
داراییهای جاری: ۵۰ میلیارد تومان
بدهیهای جاری: ۶۵ میلیارد تومان
نسبت جاری = ۵۰ ÷ ۶۵ ≈ ۰.۷۷
🚨 این عدد زیر ۱ هست، یعنی شرکت ممکنه توی پرداخت بدهیهای کوتاهمدت دچار مشکل بشه. ولی در بعضی مدلهای کسبوکار مثل SaaS این ممکنه موقتی یا قابل مدیریت باشه، چون درآمد تکرارپذیر داره.
مثال ۳: شرکت خردهفروشی زنجیرهای
شرکت C یه برند خردهفروشی بزرگه.
داراییهای جاری: ۲۰۰ میلیارد
بدهیهای جاری: ۱۰۰ میلیارد
نسبت جاری = ۲
🔎 در خردهفروشی چون موجودی کالا بخش بزرگی از داراییهای جاریه، نسبت بالا ممکنه نشون بده شرکت کالاهاش دیر فروش میره یا مدیریت انبارش بهینه نیست.
جمعبندی
نسبت جاری یکی از سادهترین ولی مؤثرترین شاخصها برای تحلیل سلامت مالی شرکتهاست. ولی همیشه باید با نوع صنعت و مدل کسبوکار هم در نظر گرفته بشه. چون مثلاً در صنعت بانکداری یا بیمه، تفسیرش کاملاً فرق داره.
