لذا دُوَل قدرتمند جهانی، افرادی را انتخاب نمودند که در پوشش های جدیدی باشند تا همان قدرت و نفوذ سابق را برای آنها به ارمغان بیاورند. افرادی که از شعارها و گفتارهایی استفاده نمایند که همسو با اهداف انقلاب به نظر برسد با این تفاوت که در عمل، هیچ همراهی با اهداف انقلاب نداشته بلکه تامین کنندة اهداف آن دُوَل باشد.
این است که مشاهده می شود پس از گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب، برخی از افراد سرشناس که صاحب تریبون و یا قدرت سیاسی می باشند( در لباس های مختلف) به نوعی شعار می دهند که گویی سنگ انقلاب را به سینه می زنند لکن باطن قوانینی را که به دنبال وضع و یا اجرای آن می باشند در بالاترین سطح از تخریب منابع ملی می باشد و بیشتر منافع دُوَل قدرتمند جهانی تامین می شود.
این گفتار، مقدمه ای بود بر مجله ای که دیروز به دستم رسید. مجله« سیاسی جوان» به تاریخ ۱۳۵۸/۱/۱۵ که حاوی نکات خوب و مهمی راجع به فراماسونری پس از انقلاب بود.( در ذیل، تصاویر آن به نمایش درآمده). اولین نکته آن است که می گوید:« در ایران فقط لژ شریف امامی کشف شد[ در اسفند ۵۷]، ۱۶ لژ دیگر باقی است». دومین نکته مهم، نوشتاری پیرامون لژهای مذهبی می باشد.
