برای این که با دمای ذوب آلومینیوم آشنا شوید، بهتر است پیش از هر چیزی با فلز آلومینیوم، ورق آلومینیوم و خواص و ویژگی هایی که دارد، آشنا شوید.
در این مطلب تصمیم داریم به صورت مفصل فلز آلومینیوم را با تمامی خصوصیاتی که دارد برای شما شرح دهیم. با ما همراه باشید.
آلومینیوم در واقع عنصری شیمیایی است که با عدد اتمی 13 و نشان شیمیایی Al شناخته می شود. چگالی آلومینیوم کم تر از سایر فلزات می باشد.
این فلز میل زیادی که اکسیژن دارد و در زمان قرار گرفتن در مجاورت هوا، یک لایه اکسید محافظ بر روی سطح خود تشکیل می دهد. آلومینیوم از نظر ظاهری، رنگ و توانایی بالایی که دارد، شباهت زیادی به نقره دارد.
این عنصر نرم، غیر مغناطیسی بوده و خاصیت شکل پذیری بسیاری دارد. به همین خاطر از آن در صنایع مختلف استفاده می کنند.
آلومینیوم علاوه بر این که قیمت به نسبت پایینی دارد، از استحکام بالایی برخوردار بوده و آلیاژ های آن باعث شده اند که آلومینیوم در بین فلزات غیر آهنی بیش ترین کاربرد و استفاده را در ساخت قطعات داشته باشد.
قطعات آلومینیومی را می توان از طریق روش های مختلف مانند ریخته گری ماسه ای، ریخته گری تحت فشار، کار سرد و یا کار گرم ساخت.
آلیاژ های آلومینیوم دارای قابلیت های مختلفی از جمله ماشین کاری، پرس کاری، لحیم کاری نرم، لحیم کاری سخت و جوشکاری می باشند. آلومینیوم خالص در دمای ۶۶۰ درجه سلسیوس ذوب می شود. این فلز پس از ذوب شدن در دمای گفته شده، به روش های ریخته گری ماسه ای و یا ریخته گری تحت فشار برای ساخت قطعات مختلف استفاده می شود.
آلومینیوم را می توان به شکل های مخلتف مانند ورق، مفتول، تسمه، فویل، میلگرد، لوله و پروفیل های ساختمانی مشاهده نمود. در جوشکاری و یا لحیم کاری قطعات آلومینیومی باید به نکات خاصی توجه نمود. چرا که تمامی آلیاژ های آلومینیوم از قابلیت جوشکاری بهره مند نمی باشند.
مقاومت بالایی که آلیاژ های آلومینیوم نسبت به خوردگی از خود نشان می دهند، کاملا بستگی به کیفیت پوشش اکسیدی نازکی دارد که بر روی آن ها تشکیل می شود.
همان طور که می دانید، آلومینیوم فلز فعالی است، به همین خاطر این پوشش به سرعت بر روی آن شکل می گیرد. لازم به ذکر است که خراش و یا سایش امکان دارد دارد که به این پوشش آسیب زده و امکان خوردگی فلز آلومینیوم را به وجود می آورد.
اما این امکان وجود دارد تا با استفاده از روش آنودایز کردن آلومینیوم، یک پوشش اکسیدی ضخیم بر روی سطح این فلز به وجود آورد و آن را در برابر خوردگی بیش تر محافظت نمود.
از نظر کیفیت و از نظر ارزش، آلومینیوم یکی از کاربردی ترین فلزات بعد از آهن به شمار می آید. به عبارتی آلومینیوم یکی از پر استفاده ترین و پرکاربرد ترین آلیاژ های غیر آهنی است که در بخش های مختلف صنعت از اهمیت چشم گیری برخوردار می باشد.
آلومینیوم خالص، نرم و ضعیف است. اما می تواند آلیاژ هایی را با مقادیر کمی از مس، منیزیم، منگنز، سیلیکن و سایر عناصر به وجود آورد. آلیاژ های به دست آمده از آلومینیوم دارای ویژگی های مختلف و مفیدی می باشند. یکی از مهم ترین کاربرد های آلیاژ های آلومینیوم، ساخت اجزای هواپیما ها و راکت ها می باشد.
زمانی که آلومینیوم را در خلاء تبخیر می کنند، پوششی به وجود می آید که هم نور مرئی و هم گرمای تابشی را انعکاس می دهد. این پوشش ها لایه نازک اکسید آلومینیوم محافظ را به وجود می آورند که مانند پوشش های نقره خاصیت خود را از دست نمی دهند.
نقطه ذوب در آلیاژ های آلومینیوم به نوع عنصر و مقدار آلیاژی که اضافه شده است، بستگی دارد. آلومینیوم با خلوص ۹۹/۹۹ درصد در فشار اتمسفر دارای نقطه ذوب ۶۶۰ درجه سانتی گراد می باشد. این مقدار برای آلومینیوم با خلوص ۹۹/۵ درصد به ۶۳۵ درجه سانتی گراد می رسد.
هر چه فشار افزایش پیدا کند، نقطه ذوب نیز افزایش پیدا می کند. به طوری که در فشار ۵۰، نقطه ذوب آلومینیوم به ۹۸۰ درجه سانتی گراد می رسد.
اضافه نمودن برخی عناصر آلیاژی تحت شرایط خاص، نقطه ذوب را برای برخی از آلیاژ های آلومینیوم تا ۵۰۰ درجه کاهش می دهد.
از این خاصیت آلومینیوم در ساخت مبدل های حرارتی ویژه استفاده می شود. در این حالت پره های آلومینیومی از جنس آلیاژ ۳۱۰۳ و یا ۳۰۰۳ که با یک لایه آلیاژ آلومینیوم حاوی ۱۰ درصد سیلیسیم پوشیده شده اند، پس از مونتاژ در یک کوره قرار داده می شوند.
در این زمان نقطه ذوب پوشش آلومینیومی بالا رفته و به صورت موضعی ذوب می شود. از این رو قطعات مناطق اتصال به یکدیگر لحیم می شوند و مبدل حرارتی با این روش مونتاژ و ساخته می شود.
