به نقل از کوین تلگراف، از زمان آغاز به کار و در طول سفر پرتلاطم خود به سمت پذیرش به عنوان جریان اصلی، فضای رمزارزها به همان اندازه که اشتیاق را به وجود آورده، ترس را هم برانگیخته است. پس از ضربات و حملات ناعادلانه‌ای که در طول سال‌ها دریافت کرده، حالا زمان دفاع از ارزهای دیجیتال فرا رسیده است.
متأسفانه برای این فضا، اولین برداشت و منظر، چندان مثبت نبود. بیت کوین (BTC) در ابتدا در سال‌های اولیه خود به عنوان ارز انتخابی برای فعالیت‌های غیرقانونی شهرت نامطلوبی به دست آورد که این چنین به نظر میامد که فقط مورد علاقه کاربران فضای تاریک وب، هکرهای باج افزار، قاچاقچیان مواد مخدر و پولشویان در سراسر جهان است.
اما، از زمانی که اولین بیت کوین در ژانویه 2009 استخراج شد، جهان و دید مردم به این فناوری تغییر کرده است. به گفته شرکت ردیابی داده‌های ارزهای دیجیتال Bitinfocharts، اکنون بیش از 18 میلیون از آن در گردش است و بیش از 90000 نفر یک میلیون دلار یا بیشتر در بیت کوین سرمایه گذاری کرده‌اند.
در واقع، نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد رمزارز بالاخره در حال پذیرفته شدن به عنوان جریان اصلی است. همین سال گذشته، السالوادور بیت کوین را به عنوان یک ارز قانونی در ماه سپتامبر اعلام کرد و در ماه اکتبر، اولین صندوق معامله شده در مبادلات آتی بیت کوین(ETF) در ایالات متحده شروع به معامله در بورس نیویورک کرد. غول پرداخت، ویزا، همچنین در ماه دسامبر یک روش مشاوره جهانی رمزگذاری را راه‌اندازی کرد و به موسسات مالی کمک کرد تا ماجراجویی ارز دیجیتال خود را پیش ببرند.
حتی صحبت‌هایی در مورد تبدیل شدن رمزارز به یک وسیله مبادله در افغانستان وجود دارد که نمونه‌ای واقعی از خدمات این فناوری را ارائه می‌دهد که امکان تراکنش‌های مالی را در شرایطی فراهم می‌کند که کل سیستم پولی در حال از بین رفتن است.
موانع
علیرغم این داستان‌های موفقیت آمیز، تردیدهای آزاردهنده‌ای در بین مردم وجود دارد و مخالفت‌هایی از سوی سیاستمدارانی ابراز شده است که از ارز غیرمتمرکز که عموم مردم را شخصا مسئول پول خودشان می‌کند و دسترسی‌های آن‌ها را محدود می‌سازد، هراس دارند. چین در ماه سپتامبر تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را غیرقانونی اعلام کرد و دلیل آن نگرانی در مورد قمار و پولشویی بود. سیاستمداران در سراسر جهان در مورد پتانسیل آن برای تغییر پویایی تثبیت شده اکوسیستم مالی موجود ابراز نگرانی کرده‌اند.
عامل اساسی پشت همه این‌ها ترس است و تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این می‌تواند ترس از ناشناخته باشد. بر اساس یک نظرسنجی ملی که توسط اپلیکیشن پول Ziglu انجام شد، تقریباً یک سوم (31٪) از بریتانیایی‌های مورد بررسی در مورد سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال کنجکاو هستند، با این حال 62٪ از افرادی که شامل آن‌ها می‌شوند، از خرید هر کدام خودداری کرده‌اند، زیرا این بازار و عملکرد آن را درک نمی‌کنند. با این حال، به عنوان نشانه‌ای از مشروعیت یافتن ارزهای دیجیتال در چشم عموم، این نظرسنجی همچنین نشان داد که در منظر عموم بیت کوین در حال حاضر سرمایه گذاری هوشمندانه‌تری نسبت به ملک در نظر گرفته می‌شود.
اکنون زمان آن فرا رسیده است که بدانیم در حالی که خطرات ذاتی وجود دارد، ارزهای دیجیتال نیز یک نیروی خوب در جهان هستند. در عصر کاهش شدید نرخ‌های پس‌انداز، این طبقه دارایی نسبتاً جدید به همه ما این فرصت را می‌دهد تا بدون موانع سنتی که در امور مالی سنتی وجود دارد، سرمایه‌گذاری کنیم، صرف نظر از اینکه چقدر پول داریم.
بر روی زمین برخی از افراد حتی مکانی امن برای نگهداری پول نقدی که به سختی به دست آورده‌اند ندارند. بر اساس داده‌های بانک جهانی، 1.7 میلیارد نفر در سراسر جهان حساب بانکی ندارند. بسیاری از ما توانایی جابه‌جایی پول از طریق کارت‌های اعتباری و حواله‌های بانکی را بدیهی می‌دانیم - ارسال مبالغ هنگفتی برای دوستان و خانواده‌مان با چند کلیک روی تلفن هوشمندمان - اما برای افرادی که دسترسی به بانک ندارند، این امکان وجود ندارد.
با این حال، بیش از 80 درصد از جمعیت جهان صاحب یک گوشی هوشمند هستند، این و دسترسی به اینترنت تنها چیزی است که آن‌ها برای ارسال حواله های رمزنگاری شده در سراسر مرزهای بین المللی نیاز دارند. رمزارزها با دادن امکان انتقال وجه به تنها یک پنی به میلیون‌ها نفری که به پلتفرم‌هایی مانند PayPal یا Venmo دسترسی ندارند، مشارکت مالی را تقویت می‌کند. همچنین جایگزین خوبی برای کسانی است که از کارمزدهای بالای بانکی ناراضی هستند، زیرا این زیرساخت جدید، برخلاف کانال‌های پرداخت سنتی، با انگیزه سود محدود نمی‌شود.
مزایا
قراردادهای هوشمند می‌توانند جایگزین خدمات بانک‌ها، شرکت‌های انتقال پول یا خدمات حقوقی شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال و کیف پول‌های دیجیتال می‌توانند انعطاف‌پذیری مانند اعتبار برای مشتریان و حاکمیت مالی را بدون نیاز به نهاد متمرکز فراهم کنند.
فضای رمزارزها همچنین می‌تواند از شهروندان در برابر آشفتگی اقتصادی محافظت کند. ونزوئلا نمونه بارزی است که در آن بسیاری از شهروندان در حال حاضر از تورم بالا و تأثیر تحریم های ایالات متحده که بر بانک‌های آن‌ها نیز تأثیر می گذارد، رنج می برند. آن‌ها به طور فزاینده‌ای دستمزدهای خود را به رمزنگاری تبدیل می‌کنند و از بلاک چین برای انتقال پول و پرداخت استفاده می‌کنند.
برای کشورهای در حال توسعه، بیت کوین یک راه عالی برای جامعه برای از بین بردن فساد است، زیرا وقتی مردم از ارز دیجیتال برای انتقال پول استفاده کنند، کل جامعه می‌تواند هر تراکنش بیت کوین را در دفتر کل دیجیتال ردیابی کند.
فضای رمزارز همچنین در حال دموکراتیک کردن امور مالی است. موانع کمی برای ورود بدون نیاز به کارگزار یا ارزش خالص بالا وجود دارد. هرکسی می‌تواند سرمایه گذاری کند و برای خود ثروت بیافریند. در نتیجه، مردم در مورد مفاهیمی مانند نرخ درصد سالانه، وام و قرض، و تاریخچه و هدف پول یاد می‌گیرند.
معایب
اما، هرگونه دفاع از رمزارز نمی‌تواند از معایب و ناشناخته‌ها چشم بپوشد. این فضا مدت‌هاست که با کلاهبرداری و باج‌افزار مرتبط بوده است، اما حقیقت این است که بلاک چین حتی سیستمی عالی برای خنثی کردن چنین فعالیت‌های مجرمانه‌ایست.
رمزارزها ناشناس نیستند، نام مستعار هستند. دفتر کل باز دیجیتال که در آن زندگی می‌کنند و حرکت می‌کنند به مجریان قانون اجازه می‌دهد تا جریان وجوه را در زمان واقعی ردیابی کنند و دید بی سابقه‌ای را در جریان‌های مالی ارائه می‌دهد. مجرمان همچنین باید در نهایت رمزارز را به ارز فیات تبدیل کنند و این فرصت‌هایی را برای مجریان قانون ایجاد می‌کند تا نه تنها آدرس‌های کیف پول آن‌ها را در لیست سیاه قرار دهند، بلکه به طور فعال برای دستگیری مجرمان از آن استفاده کنند.
به همین دلیل است که مانند حمله باج افزار Pipeline در ایالات متحده در ژوئن 2021، که در آن مجری قانون توانست پرداخت باج را ردیابی و در نهایت توقیف کند. این بازیابی تنها به این دلیل امکان پذیر بود که ارز دیجیتال وسیله پرداخت بود. مزیتی که بلاک چین دارد این است که ضد دستکاری است. از طریق فرآیندی به نام اجماع، هر معامله توسط چندین طرف مستقل تأیید می‌شود. ورودی‌ها تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که نمی‌توان آن‌ها را تغییر داد و فقط با افزودن یک ضمیمه می‌توان آن‌ها را به روز کرد.
ما باید از یک واحد تخصصی در بخش مجریان قانون جرایم سایبری حمایت کنیم. چرا نیاز به این کار وجود دارد؟ داشتن منابع فنی و انسانی اختصاصی که می‌توانند به طور فعال با شرکت‌هایی که مشغول انجام جرم هستند، مبارزه کنند که این سازمان می‌تواند با همه صرافی‌های رمزنگاری ارتباط برقرار کرده و به آن‌ها اطلاع دهد تا بتوانند تشخیص دهند که چه زمانی و چطور مجرم می‌خواهد از صرافی پول نقد کند.
یکی دیگر از مسائلی که به درستی در مورد رمزارزها مطرح شده، تأثیرات زیست‌محیطی است: مقدار عظیم الکتریسیته مورد نیاز برای استخراج ارزهای اثبات کار(POW) مانند بیت‌کوین به انبارهایی پر از دکل‌های محاسباتی قدرتمند نیاز دارد که دائماً کار کنند.
با این حال، این مسئله هم در حال حاضر در حال تغییر است. امروز، بیش از نیمی از استخراج کنندگان بیت کوین از انرژی پایدار استفاده می‌کنند. یک عملیات استخراج بیت کوین در شمال شرقی آبشار نیاگارا در محل آخرین کارخانه زغال سنگ فعال در ایالت نیویورک با استفاده از نیروی برق آبی ارزان برای راه اندازی دکل‌های خود، به تازگی افتتاح شده است. در همین حال، نایب بوکله، رئیس جمهور السالوادور، طرحی خلاقانه‌تر را برای استفاده از انرژی زمین گرمایی آتشفشان کونچاگوا برای تامین انرژی پروژه "بیت‌کوین سیتی" خود اعلام کرده است.
سفر و ماجراحویی رمزارزها به سمت پذیرش به عنوان جریان اصلی تقریباً کامل شده است. بنابراین، اکنون زمان آن است که بر ترس‌های غالباً بی‌اساس خود غلبه کنیم و آزادی مالی، امنیت و راحتی را که این فناوری ارائه می‌دهد، مشتاقانه در آغوش بگیریم.
