از نظر من زندگی شبیه به یک جنگه ، و آدمها ، حرفاشون ، رفتارشون ، و تمومی اتفاقات تلخ پیرامونشون سلاح های اون جنگ و تیر هایی هستند که سمت ما هدف گیری میشن ..!!!
اما قدرت دست اونی نیست که بیشترین سلاح رو داره ! دست اونی نیست که تیر پرتاب میکنه ، قدرت توی اون ادمیه که زره فولادی به تن کرده ، و نمیزاره آسیب ببینه ، نمیزاره زخم بشه ..!
زره فولادی ما ، با ارزشی که برای نفس خودمون قائلیم ساخته میشه ، با عزت نفس ، با خود باوری ، ساخته میشه و اونقدر محکم روی روحمون و به زندگیمون میشینه که نمیزاره خراش برداریم ، آزار ببینیم ....
برای خودت زره محکم بساز