زندگی کن

یکبار برای همیشه کلیشه ی نا امیدی و یا امید واهی رو کنار بگذار ، اگر واقعا شادی بخند ، اگر غمگینی بنشین و ساعت ها اشک بریز ..!

در بیا از این پیله ی ادم همیشه خوب بودن

رها کن فکرتو از آنچه که باید میبود ، میشد ، و نشد ...

لحظه را باور کن ، اکنون را ، خودت را ، روز ها و شب هارا

که بسان لحظاتی که آمدند و رفتند ، باز هم می آیند ، باز هم میروند ...

نظاره گر نباش ، زندگی کن ، باز هم آرزو کن ، باز هم تاب بیاور ، و زیستن را از یاد نبر ...

بگذار که صبوری و بلند پروازی خاصیت تو باشد

نه تکرار و تقلید ، تحمیلِ تو ...

زندگی کن و خودت را از طناب پوسیده سرنوشت و تقدیر دور گردنت نجات بده ، و در هوای اراده خودت نفس بکش

تکرار میکنم ، زندگی کن .......