درود بر تک تک شما دوستان خوبم ؛
در آستانه مبعث پیامیر خوبی ها به ذهنم اومد مطلبی کوتاه در ارتباط با سکوت و نگاه به درون و راز خودشناسی و خلوت و نگرش به خویش بنویسم.
به ضم و گمان من پیامیر ما الگو و اسطوره ی خلوت و سکوت و خودشناسی بودند چرا که یکی شدن ایشان با عناصر چهار گانه طبیعت نور مهتاب و ستارگان و خلوت صحرا و غاری که پذیرای معشوق خویش شده بود و بستر سخت و سنگی خود را مامنی برای راز و نیاز آن حضر ت پیشکش نموده بود ، یگانگی ایشان با طبیعت و سکوت پس از سالها طی فراز و نشیب زندگی پربار ایشان در سن وسال ناب پختگی تجلی گاه نقطه رسالت گردید.
پیامبری که تمام اسما الحسنی را در صفات انسانی متجلی ساخت ؛براستی تامل در درون فرصت زیبای خودشکوفایی و تجلی صفات عالیه انسانی است حال از منظر روانشناسی غده صنوبری و فعال نمودن ان بواسطه سکوت ذهن و خوداگاهی و مدیتیشن چنان نیرویی عظیمی دارد که انسان را خالق سرنوشت یگانه جهان خود و خالق دنیای تصوراتش خواهد کرد .باز هم موتور های جستجو چنانچه علاقه مند این مبحث باشید اطلاعاتی مفید ارایه خواهد کرد.
رسد ادمی به جایی که به جز خدا ( خود آ) نبیند .
بعث رسول مهربانی ها بر تمامی مهربانانی که وجدان و اخلاق حدود ارتباطات اجتماعی و فردی انان است گرامی باد.
