کودکان دنیایی از نوآوری هستند، زیرا هنوز در قید‌و‌بند چارچوب‌های ما آدم بزرگ ها محصور نشده اند. اما مانند هرچیز دیگر، بزرگ‌ترها باید تفکر خلاق در کودکان را هدایت کنند. این کار هم وظیفه‌ی پدر و مادرها و هم وظیفه‌ی مربیان است. در این مقاله، روش‌ها و بازیهای متنوعی برای ایجاد و تقویت تفکر خلاق در کودکان معرفی شده است. قبل از خواندن این مقاله سعی کنید کلیشه‌ها و و باورهای قدیمی را کنار بگذارید و با دیدگاهی باز ما را همراهی کنید.
نقاشی‌ها، بازی‌ها و ابتکارات کودکان اصولا نوآوری چشمگیری دارد. تفکر خلاق در کودکان در رنگ‌آمیزی خلاقانه‌شان،نوشته ها و زبان‌های رمزی و عجیب‌و‌غریبی که طراحی میکنند، دیده می‌شود. مدارس در شکوفایی تفکر خلاق در کودکان نقش مهمی دارند. آنها باید در جهت بهبود قدرت بیان کودکان بکوشند، مهارت حل مسئله را به آنها بیاموزند و توانایی‌های هنری‌شان را پرورش بدهند.
مدارس و مهدکودک‌ها، بیشتر به تأمین امنیت و سلامت کودکان و نیز تدریس مهارت‌های شناختی مانند شناخت اَشکال، رنگ‌ها، آموزش رفتار اجتماعی، سوادآموزی و مهارت‌های عددی می‌پردازند. وقتی بیشترِ زمانِ مدرسه به آموزش چنین مهارت‌‌هایی اختصاص داده شود، دیگر برای پروش خلاقیت کودکان پیش دبستانی زمان چندانی نمی‌ماند. درحالی‌که کمک به پرورش خلاقیت در کودکان، اشتیاق آنها را برای یادگیری بالا می‌برد و باعث تقویت فکری می شود.
اگر از پنج معلم تعریف خلاقیت را بپرسید، احتمالا پنج جواب متفاوت خواهید گرفت. یکی از تعاریف خلاقیت، روی فرایند «تفکر واگرا» تمرکز دارد که شامل موارد زیر می‌شود:
تشویق کودک برای اینکه اهل تفکر واگرا باشد، در واقع انگیزه زیادی در کودک برای یادگیری عمیق ایجاد میکند. تشویق به ایده‌سازی، کاری میکند تا توانایی تفکر خلاق در کودکان افزایش پیدا کند. وقتی او می آموزد که « یک موضوع مبهم» چیز ترسناکی نیست، مهارت تفکر پیچیده، خودنمایی میکند. برای مثال، کودکی که به تولد دوستش دعوت شده است، از یک طرف، از اینکه به یک مهمانی دعوت شده هیجان‌زده است، از طرف دیگر، چون مانند دوستش کادو دریافت نمی‌کند، عصبانی است. کودک در این موارد به کمک احتیاج دارد تا بیاموزد هیچ اشکالی ندارد که در یک لحظه دو احساس یا ایده‌ی متضاد داشته باشد. برای کودکان این فرصت را فراهم کنید تا مجبور شوند در فضایی مبهم یا نامعلوم ایده پردازی کنند. شاید بهتر باشد روش زیر را دنبال کنید:
نکات و روش‌هایی برای پرورش تفکر خلاق در کودکان
برای ارتقای حس نوآوری کودکان، بهتر است نکات زیر را همیشه در ذهن داشته باشید:
در ادامه با روش‌های پرورش تفکر خلاق در کودکان آشنا می‌شوید.
یکی از بهترین روش‌ها برای ایجاد تفکر خلاق در کودکان، طرح «سؤالات باز» یا سؤالاتی است که به سبک سقراط پرسیده می‌شوند. چنین سؤالاتی به کودک کمک میکنند تا از زمان و مکان فاصله بگیرد. انتخاب‌ها، مقایسه‌ها، ایده‌های جدید و سرگرم‌کننده و نحوه‌ی پاسخ به این سؤالات، در تقویت تفکر خلاق در کودکان بسیار مهم هستند. مزیت این سؤالات این است «پاسخ غلط» وجود ندارد. در ادامه چند سؤال باز را با هم می خوانیم که می‌توانید آنها را از فرزندتان بپرسید و به فعال‌سازی خلاقیتش کمک کنید:
به این مورد توجه کنید که نمونه‌های بالا صرفا نمونه هستند. سؤالاتی که از فرزندتان می‌پرسید، باید متناسب با خصوصیات او باشند. کودکان تجربه‌های اندکی دارند؛ مثلا یک کودک شهری شاید هرگز شبدر یا گاو ندیده باشد و تصوری از فضای تعدادی از سؤالات نداشته باشد. در صورت امکان، بچه‌ها را به گردش ببرید و موقعیت‌های مختلف را به آنها نشان بدهید، یا برای‌شان فیلم بگذارید و دنیا را به‌طور شفاف‌تری برای‌شان توضیح بدهید. از معلمان مدرسه نیز بخواهید متخصصان مختلف را برای سخنرانی دعوت کنند و برای آنها تجربه‌های کودکی خوشایندی بسازد.
خیلی خوب است که بتوانیم شرایطی برای پرورش حس نوآوری کودکان در زمینه‌های مختلف بسازیم. مثلا هرگاه کودک درگیر کارهای هنری، اجرای نمایش، موسیقی یا عروسک‌بازی است، بهترین کار این است که خلاقیت او را فعال کنیم.
همه انواع نقاشی حین گوش دادن به موسیقی کلاسیک، طراحی و گِل‌بازی، مثال‌هایی از فعالیت‌های هنری هستند که باعث افزایش خلاقیت می شوند. این فعالیت‌های ساده را میتوان در مهدکودک های کشور اجرا کرد.
بهبود قدرت مشاهده و افزایش دقت، به کشف خلاقیت و تفکر نوآورانه در کودکان می انجامد. برای مثال، مربی مهدکودکی کاغذ و آبی‌رنگ به کودک می‌دهد. کودک ابتدا با قلممو روی کاغذ یک ضربه می‌زند و در تصورات خود همان یک نقطه‌ی آبی را بزرگتر میکند . او قلم‌موی خود را در آب فرو می‌برد و محو تماشای این می‌شود که باریکه‌ی آبی‌رنگ در عمق آب فرو می‌رود. سپس کم‌کم متوجه می‌شود برای پُررنگ‌ترشدن، باید مرتب قلممو را روی کاغذ بکشد. تمام فرایند نقاشی کشیدن برای کودک یک کشف است؛ اکتشافی سرشار از خلاقیت. کودک در این لحظه منتظر است به‌خاطرِ این کشف، تأیید و تحسین شود. حساسیت شما روی تجارب جدید کودک، می‌تواند به رشد تفکر خلاق او کمک کند. با تعریف‌و‌تمجید شما، اشتیاق و تعهد کودک که از الزامات خلاقیت است، تأمین می‌شود.
خیلی از بچه‌ها احتیاج دارند دائما جنبوجوش داشته باشند. بهتر است برای چنین کودکانی رقص را در برنامه‌ی روزانه‌شان بگنجانید. مربی‌های مهدکودک می‌توانند بچه‌ها را به دو دسته تقسیم کنند. به یک دسته مأموریت بدهند که با دست، ابزارآلات موسیقی یا پای‌کوبی، آهنگسازی کنند و از گروه دوم بخواهند خوب به ریتم گوش کنند و با آهنگ ساخته‌شده برقصند.
کودکان کم‌کم یاد می‌گیرند با استفاده از بدن‌شان، احساسات و حرکات را نمایش بدهند. کودکان نوپا عاشق این هستند که مثل خرگوش بالاو‌پایین بپرند. بچه‌های بزرگتر ممکن است دوست داشته باشند ادای لاک‌پشت، سنجاقک یا فیل را دربیاورند. از کودکان بخواهید تلاش کنند تنها با بدن خود احساس خاصی مانند احساس خوشحالی، عصبانیت یا هیجان‌زدگی را نشان بدهند.
تفکر خلاق در پس‌زمینه‌ی بسیاری از بازی‌ها وجود دارد. مثلا در بازی ساده‌ی «مار بازی»، بچه‌ها روی شکم می‌خوابند، مچ‌ِ پایِ نفر جلویی را می‌گیرند و سعی میکنند یک مار دوتکه‌ای درست کنند. هر تیم دونفره باید به دنبال تیم دیگری بخزد تا به ماری چهارتکه تبدیل شود. در این بازی بچه‌ها یاد می‌گیرند چطور شکل کلی مار وهمبستگی‌شان را در طول مسیر حفظ کنند.
بازی «تجسم کن …» خلاقیت کودک را به پرواز در‌می آورد. این بازی به بازیابی اطلاعات، مرور خاطرات، مقایسه، ایده‌پردازی و ایجاد ارتباط بین اطلاعاتِ غیرمنسجم احتیاج دارد. بعد از ارائه‌ی توضیحاتی مختصر، به کودک اجازه بدهید خودش سناریوهای خیالی متفاوتی بسازد. بگذارید خیالات او پروبال بگیرند. حتی می‌توانید از کودک بخواهید تجسم کند به موجودی تبدیل شده است. انتخاب او چه موجودی است؟ در قالب این موجود، روز خود را چگونه می‌گذراند؟
بازی دیگر، بازی «انتخاب» است. این بازی به کودک کمک میکند تا خود را بهتر بشناسد و متوجه شود ترجیحاتش چه هستند و در مواقع خاص چه عکس‌العمل‌هایی نشان می‌دهد. مثلا از او بپرسید اگر این سه معلم را داشتی و مجبور بودی یکی را پس بدهی، کدام را پس می‌دادی؟ چرا؟ با دو معلم دیگر چه می‌کردی؟ از دست این دو معلم در کنار هم کار خاصی بر می‌آید؟ چه‌کاری؟
بازی «کاربردها» باعث می‌شود کودکان با استفاده از خلاقیت‌شان به کاربردهای جدیدی برای ابزارها فکر کنند. می‌توانید تعدادی وسیله‌ی بی‌ربط به کودک بدهید و از او بخواهید با ترکیب آنها وسیله‌ای کاربردی بسازد. یا یک وسیله به او بدهید و از او بخواهید کاربرد جدیدی برای آن پیدا کند. مثلا به تعدادی بچه‌ی شش‌ساله تعدادی کراوات داده شد. تعدادی از بچه‌ها از این کروات‌ها به‌عنوان کمربند پرواز استفاده کردند، برخی هم تجسم کردند که این کراوات‌ها مارهایی هستند که روی زمین می‌خزند.
تماشای خلاقیت کودکان و سردرآوردن از افکار آنها لذت‌بخش است.
با کمک بچه‌ها سناریویی بریزید تا پیک‌نیکی داخل مهدکودک برگزار کنید. انگار که دسته‌جمعی رفته‌اید شمال! تلاش کنید با استفاده از وسایل، به داخل مهد فضایی مسافرتی بدهید. مثلا قسمتی از اتاق را پر از صدف و شن کنید. ساندویچ و اسنک‌های تابستانی درست کنید. از مادرها خواهش کنید یک‌دست لباس شنا و حوله‌ی تمیز به بچه‌ها بدهند. یک استخر پلاستیکی وسط اتاق بگذارید، انگار که بچه‌ها به استخر یا دریا آمده‌اند. از بچه‌ها بخواهید تجسم کنند که اینجا شمال است.
شعر بخوانید. نتایج تحقیقات نشان داده است که جریان تعاملات زبانی در مسیرهای عصبی برای رشد خلاقیت خیلی اهمیت دارد. استفاده از استعاره‌ها یا ضرب‌المثل‌ها برای کودکان کوچک، مغزشان را غافلگیر میکند. می‌توانید برای ارائه‌ی راه‌حل درمورد مشکلی که کودک به آن برخورد کرده است، از شعر استفاده کنید و از او بخواهید سعی کند به خاطر بیاورد که مصرع بعدی آن چیست؟
سؤالی از معلمان و مربیان مدارس و مهدکودک‌ها دارم. حال که تا اینجای مقاله را خواندید، چطور کلاس خود را برای افزایش خلاقیت در دانش‌آموزان آماده می‌کنید؟ فضای کافی برای ایجاد بلوک‌های امن، ماشین‌ها، بزرگراه‌ها و ترافیک‌ها ایجاد کنید. لوازم امداد را در کلاس آماده بگذارید تا اگر خلاقیت کودکان موجب مصدومیت آنها شد، به‌سرعت بتوانید اقدامات لازم را انجام بدهید. سعی کنید محدودیت‌ها و برنامه‌ریزی‌های زمانی کمتری اعمال کنید تا بچه‌ها بدون نگرانی درباره‌ی زمان، بتوانند خلاقیت خود را پروبال بدهند.
کتابخوانی برای کودکان و فعالیت‌های آرام، به آنها کمک میکند انسجام اجتماعی را بیاموزند. اما بهتر است زمانی را هم به انجام فعالیت‌های دسته‌جمعی اختصاص بدهید. ممکن است بچه‌ها در فعالیت‌های برنامه‌ریزی‌نشده، چیزهای جالب‌تری کشف کنند. مثلا اگر تمام بچه‌ها دارند گرگم‌به‌هوا بازی میکنند، اما یک بچه محو تماشای پروانه‌ای شده است، یک مربی منعطف به او خرده نخواهد گرفت. اولویت یک مربی کاربلد باید رشد و پرورش کودک باشد، نه اجرای مو‌به‌موی برنامه‌های از پیش تعیین‌شده.
یکی از اجزای ضروری هر کلاسی، اجرای نمایش و بازی است. در این نوع بازی‌ها، بارها تعدادی از بچه‌ها گرگ می‌شوند و تعدادی جیغ‌زنان در نقش برّه فرار میکنند. مربی برای افزایش خلاقیت کودکان می‌تواند در این لحظه وارد عمل شود. او می‌تواند به کودک کمک کند تا رفتار کلیشه‌ای‌اش را به تصویر بزرگ‌تری از جهان متصل کند. معلمان، همیشه ناظر رفتار کودکان هستند و به‌مرور زمان، روش منحصر‌به‌فرد، ترس‌ها، نقاط قوت و فانتزی‌های هرکدام از آنها را می‌شناسند. رفتار تکراری بچه‌ها در واقع همان روش آنها برای کاهش استرس است. سعی کنید بعد از بازی، عکس‌العمل بچه‌ها را مورد سؤال قرار بدهید تا دلیل رفتارهای خاص‌شان را بهتر متوجه شوید و بتوانید راهکار‌های بهتری به آنها ارائه بدهید.
چگونگی ارتباط کودکان با بزرگ‌ترهایشان، امکاناتی که در اختیار دارند و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند، روی بهبود خلاقیت آنها اثر چشمگیری می‌گذارد. مدارس یا خانواده‌هایی که به کودکان اجازه می‌دهند بدون ترس،درونیات خود را بیان کنند، با دیگران مخالفت کنند و به درک روابط دنیا بپردازند، امکان خلاقیت بیشتری را به آنها می‌دهند.
