روزانه تعدادی از مخترعین و ایده پردازان با دفتر ما تماس می گیرند.
برخی می گویند که" ما از کجا بدانیم شما ایده ما رو بر نمیدارید برای خودتون ؟"
امروز مراجعه کننده ای داشتیم که صراحتا به ما گفت شما "دزد ایده " هستید.
آمار نشان می دهد روزانه 300 پرونده ثبت اختراع فقط در داخل ایران ثبت می شود. پس شما تنها کسی نیستید که ایده هایی نابی در سر دارد. ضمن آنکه ایده شما لزوما ایده ای نیست که زندگی همه مردم جهان را متحول کند.
اغلب دفاتر ثبتی با شرکت ها قرارداد محکمی دارند و تمامی اطلاعات r & d شرکت ها در دسترس شان است. هیچ دفتر ثبتی به خاطر یک مبلغ ناچیز اطلاعات شما را نمی فروشد و خود را به دردسر نمی اندازد. چون می توانید با مدارکی مبنی بر افشا طرح، از ایشان شکایت کنید.(مگر آنکه کلا کارهای دفتر مذکور غیر قانونی باشد و با معرفی آشنا و رابط به شما قول ثبت صد در صد دهند. و خب مسلما ممکن است روزی برای طرح خود شما نیز خیانت در امانت رخ دهد.). یک راه برای جلوگیری از سرقت ایده آن است که به طور کلی سعی کنید با هر آژانسی کار کردید، قرارداد عدم افشا امضا کنید تا مشکلی پیش نیاید. راه دوم آن است که سعی کنید با دفتری کار کنید که کارکنان یا مدیران آن گواهی ثبتی به نام خود در سایت مالکیت معنوی نداشته باشند.(حتما این روش را چک کنید چون این روش نشان دهنده آن است که ایده ها را برای خود ثبت نمی کنند).
برخی مراجعه کنندگان می گویند "من اگر یک جمله بگویم شما همه ایده من را متوجه می شوید و تا اخر راه را می روید."
خب ایده ای که با ارائه یک جمله افشا شود، نامش ایده نیست!!
ایده های خام قابل استفاده و ثبت نیستند. روی ایده خودتان باید کار کنید و ساعت ها وقت بگذارید.
برخی تقاضا دارند که افرادی دیگر روی ایده شان کار کنند. وقتی خودتان حاضر به صرف زمان و پول برای ایده خود نیستید چگونه انتظار دارید دیگران برای آن ارزش قائل شوند.
خلاصه بعضی آدم ها افکار و توهمات خود را با ایده هایی که تحولی عظیم در جهان ایجاد می کند اشتباه می گیرند.
در پست های بعدی بیشتر راجع به روش ثبت ایده، محصول، طرح یا نرم افزار حضورتان خواهم گفت.
