در بیشتر موارد، بله.
تا وقتی بارداری سالم و بدون عارضه باشه، رابطه فیزیکی با همسر میتونه ادامه داشته باشه.
جنین درون رحم بهخوبی محافظت میشه و تماس فیزیکی معمولاً مشکلی ایجاد نمیکنه.
اما همیشه استثناء هست.
اگه شرایط خاصی مثل جفت سرراهی، خونریزی، یا سابقه سقط یا زایمان زودرس داری، ممکنه پزشکت توصیه کنه که رابطهت محدود یا متوقف بشه.
همه چیز بستگی به وضعیت بدنی خودت داره.
وضعیت رابطه توی هر سهماهه چطور تغییر میکنه؟
معمولاً بهخاطر تهوع، خستگی و نوسانات هورمونی، خیلیها اصلاً حال و حوصله رابطه ندارن.
اگه سابقه سقط یا لکهبینی هم وجود داشته باشه، احتیاط بیشتر لازمه.
برای خیلیا بهش میگن "ماه عسل بارداری".
تهوع کمتره، انرژی برمیگرده و میل عاطفی و جنسی ممکنه افزایش پیدا کنه.
اگه همه چیز نرمال پیش بره، این دوران برای صمیمیت زوجین زمان مناسبیه.
با بزرگ شدن شکم و سنگینی بدن، پوزیشنها سختتر میشن.
بعضی وقتا انقباضهای بعد از رابطه باعث نگرانی میشن، ولی تا وقتی پزشک هشدار خاصی نداده، معمولاً مشکلی نیست.
چه شرایطی میتونن رابطه رو ممنوع کنن؟
مواردی مثل:
جفت پایین یا سرراهی
دهانه رحم ضعیف
خونریزیهای بدون علت
سابقه زایمان زودرس
عفونت یا التهاب داخلی
اگه هرکدوم از اینها رو داری، قبل از ادامه رابطه حتماً باید با پزشکت صحبت کنی.
رابطه دهانی یا روشهای غیر واژینال چطور؟
در صورتی که رعایت بهداشت انجام بشه و عفونتی در کار نباشه، این نوع رابطه معمولاً مشکلی نداره.
فقط باید از دمیدن هوا به داخل واژن جلوگیری بشه، چون در موارد نادر ممکنه خطرناک باشه.
همچنین اگه بارداری پرخطر داری یا دهانه رحم باز شده، باید مراقب هر نوع تحریک فیزیکی باشی.
جنین متوجه چیزی میشه؟ یا ممکنه آسیب ببینه؟
نه.
جنین توی یک فضای کاملاً ایزوله و امن زندگی میکنه.
ارگاسم یا رابطه فیزیکی معمولاً باعث آسیب نمیشن، چون مایع آمنیوتیک، دیواره رحم و عضلات اطراف کاملاً از جنین محافظت میکنن.
تا وقتی بارداری طبیعی باشه و پزشکت مشکلی اعلام نکرده باشه، نگرانیای از این بابت وجود نداره.
اگه میل جنسی نداشته باشم چی؟
کاملاً طبیعیه.
تغییرات هورمونی، خستگی، استرس، و حتی تغییر تصویر ذهنی از بدن، همه میتونن روی میل جنسی تأثیر بذارن.
اگه حس نمیکنی آمادهای، به خودت فشار نیار.
صمیمیت همیشه به معنای تماس فیزیکی نیست. گاهی یه آغوش یا یک گفتوگوی صمیمانه هم میتونه همون حس نزدیکی رو ایجاد کنه.
در نهایت...
رابطه زناشویی توی دوران بارداری موضوعیه که نباید ازش فرار کرد یا خجالت کشید.
نه باید بیدلیل نگران بود، نه بیدلیل راحت گرفت.
بدن هرکسی متفاوته، بارداریها هم همینطور.
اگه سوالی توی ذهنت داری، بهتره مستقیماً با پزشکت مطرح کنی.
نه سرچ توی گوگل، نه شنیدهها، نمیتونن جای یه مشاوره مطمئن رو بگیرن.
