جوشکارها بسته به روش از جریان مستقیم DC یا متناوب AC و همچنین الکترودهای غیر مصرفی یا مصرفی استفاده می کنند. و مهم است بدانید که ناحیه جوش همیشه توسط یک گاز محافظ یا با ابری از شار ایجاد شده توسط برخی فلزات پرکننده محافظت می شود .
جوشکاری قوس الکتریکی می‌تواند از چندین منبع تغذیه استفاده کند ، اما رایج‌ترین آنها منبع تغذیه جریان ثابت (از خروجی دیوار ما) به همراه منبع تغذیه ولتاژ ثابت (از دستگاه) است که مستقیم - DC یا متناوب - AC است. جاری. ولتاژ همچنین مستقیماً با طول قوس ارتباط دارد، در حالی که جریان با مقدار سهم گرما.
در جوشکاری قوس الکتریکی، منابع جریان ثابت معمولاً برای روش‌های جوشکاری دستی مانند جوشکاری قوس فلزی محافظ و جوشکاری قوسی تنگستن گازی استفاده می‌شوند، زیرا با وجود تغییرات کوچک ولتاژ، جریان یکنواختی را حفظ می‌کنند. این قابلیت بسیار مهم است زیرا می توان آن را بسیار دشوار است به یک چنگال خوب در الکترود به طور پیوسته در جوش استیک ، در نتیجه طول کمان و ولتاژ اغلب در نوسان خواهد . از طرف دیگر، منابع ولتاژ ثابت در حین نوسان جریان، ولتاژ را دائماً حفظ می کنند و به همین دلیل در فرآیندهای جوشکاری قوس الکتریکی خودکار در مقیاس صنعتی مانند FCAW، جوشکاری زیرپودری و GMAW به کار می روند.. در این فرآیندهای جوشکاری، طول قوس ثابت نگه داشته می‌شود، زیرا هر گونه تغییر در طول بین ماده پایه و سیم بلافاصله با تغییر جریان عظیم اصلاح می‌شود. این بدان معناست که اگر فاصله بین ماده پایه و سیم خیلی کوتاه باشد، جریان به سرعت افزایش می‌یابد، که گرما را افزایش می‌دهد و در نتیجه آن را به فاصله جداسازی اولیه بازمی‌گرداند.
در جوشکاری قوس الکتریکی، جهت جریان مصرفی نیز مهم است و بسته به نوع ماده ، بر دمای قوس، نفوذ و کیفیت جوش تأثیر می‌گذارد . فرآیندهای الکترود مصرفی از جمله قوس فلزی گازی و جوشکاری قوس فلزی محافظ از جریان مستقیم استفاده می کنند، در حالی که الکترودها می توانند به صورت منفی یا مثبت شارژ شوند.
تا آنجا که شهود من می گوید، تریمیکس (هلیوم، آرگون، co2) یا آرگون/CO2 یا حتی CO2 خالص واقعاً تفاوت زیادی ایجاد نمی کند اگر مواد نسبتاً نازکی را در خانه جوش می دهید. بله، با CO2 خالص می‌توانید نفوذ بهتری داشته باشید، به این معنی که قوس داغ‌تر است، اما تفاوت بزرگ‌تر زمانی رخ می‌دهد که از فلزات پرکننده خود محافظ با قطبیت مخالف استفاده می‌کنید.
جرقه‌های جوشکاری زمانی ایجاد می‌شوند که الکترود با قطعه کار تماس پیدا می‌کند و سپس از آن دور می‌شود و به هوا اجازه می‌دهد بین دو فلز یونیزه شود و الکترون‌ها از میان شکاف بپرند. در نتیجه گرما و نور روشن تولید می شود. دمای پاشش جوش می تواند از 550 درجه تا 1200 درجه سانتیگراد متغیر باشد.
به طور خلاصه، گرمای قوس جوش بین 10000-15000 درجه است و چون من فیزیکدان نیستم، دمای دقیق و تأثیر دقیق گازهای محافظ مختلف ، طول قوس و آمپر را نمی دانم . تعیین آن تقریباً غیرممکن است مگر اینکه خودم واقعاً آن را آزمایش کنم، اما فکر می‌کنم محدوده 10000-15000 کافی است تا بدانیم که بسیار داغ است.
