مکتوب کردن توافقات از هوشمندانه ترین راهکارها در روزمرگی ومراودات میباشد .در روابط قراردادی مکتوب کردن ،قبل از هر چیز باعث پیش بینی چالشها و درنظر گرفتن تمهیدات مواجهه با آنهاست و درادامه باعث جلوگیری از بروز سوء تفاهم میگردد.به همین دلیل گفتهمی‌شود «کمرنگ ترین جوهرها از قدرتمندترین حافظه ها ماندگارترند.»
تنظیم اسناد لزومی ندارد که حتما رسمی باشد و از مفهوم مخالف مواد۴۷و۴۸قانون ثبت نیز می‌توان اعتبار اسناد عادی را استنباط نمود.
با پیشرفت تکنولوژی و لزوم شمول قوانین و مقررات متناسب با این پیشرفت ،سوالی که مطرح است ،آیا اسناد الزاما میبایست مکتوب وکاغذی باشند و یا اسناد الکترونیک و داده پیامها نیز قابلیت استناد دارند؟
در این خصوص ماده ۶ قانون تجارت الکترونیکی مقرر نموده است که «هرگاه وجود یک نوشته از نظر قانون لازم باشد، «داده پیام» درحکم نوشته‌است » واگر بنا بر این باشد که نوشته سند تلقی گردد وجود امضا الکترونیک قانونا کافی است .در این خصوص ماده ۷قانونتجارت الکترونیک اینگونه اشعار میدارد که «هرگاه قانون، وجود امضاء را لازم بداند امضای الکترونیکی مکفی است.»بنابرین در محاکمداده پیامها ارزش اثباتی دارند .در این خصوص ماده دوازده قانون تجارت الکترونیک اینگونه اشعار میدارد که «اسناد و ادله اثباتدعوی ممکن است به صورت داده‌پیام بوده و در هیچ محکمه یا اداره دولتی نمی‌توان بر اساس قواعد ادله موجود،ارزش اثباتی«داده‌پیام» را صرفا به دلیل شکل و قالب آن رد کرد. »
پس از اهمیت مکتوب کردن توافقاتتان غافل نشوید وسرنوشتتان را به تصمیم شخصی بی اطلاع همچون قاضی نسپارید.
