1. گوش خارجی
2. گوش میانی
3.گوش داخلی
گوش خارجی شامل پینا (گوش خارجی) و مجرای گوش است.
گوش میانی شامل پرده گوش، شیپور استاش (لوله‌ای که گوش میانی را به پشت بینی و گلو متصل می‌کند) و سه استخوان کوچک (مالئوس، اینکوس و رکابی) که به آن استخوان‌ها نیز می‌گویند.
گوش داخلی شامل اندام شنوایی (حلزون گوش) و اندام تعادلی است.
این سه بخش باید همگی عملکرد خوبی داشته باشند و با هم کار کنند تا شنوایی طبیعی رخ دهد.
در شنوایی عادی، امواج صوتی موجود در هوا توسط پینا جمع آوری شده و از طریق مجرای گوش به پرده گوش فرستاده می‌شود.
امواج باعث حرکت پرده گوش می‌شود که این موضوع در نهایت باعث حرکت استخوانچه‌ها می‌شود.
استخوانچه‌ها به حلزون گوش فشار می‌آورند و مایع موجود در حلزون شروع به حرکت می‌کند.
این امر باعث خم شدن سلول‌های مویی حلزون می‌شود و تکانه‌های الکتریکی ایجاد می‌کند که از طریق عصب شنوایی به مغز فرستاده می‌شود و صدا شنیده می‌شود.
بنابراین وجود مشکل در هر یک از این قسمت‌ها به‌راحتی می‌تواند منجر به کاهش شنوایی شود.
دود سیگار می‌تواند بر عملکرد گوش میانی و داخلی تأثیر منفی بگذارد و باعث انواع مختلف کم شنوایی شود.
?
قرار گرفتن در معرض دود سیگار به طور مستقیم یا غیرمستقیم - چیزی که ما سیگار دست دوم می نامیم، می تواند باعث کاهش شنوایی انتقالی یا حسی عصبی شود.
جالب است بدانید که مشکلات در گوش خارجی یا گوش میانی بر نحوه ارسال صدا به حلزون گوش تأثیر می‌گذارد، در حالی که مشکلات گوش داخلی بر نحوه ارسال صدا به خارج از حلزون تأثیر می‌گذارد.
نوع کم شنوایی بستگی به این دارد که مشکل در کدام قسمت از گوش باشد، گوش خارجی، گوش میانی یا گوش داخلی.
