واش بتن نوعی بتن شسته شده است که برای کفسازی حیاط، باغ و پارک ها مورد استفاده قرا می گیرد. واش بتن نوعی کفپوش بتنی است و بتن موجود در آن از ترکیب سیمان، سنگ دانه های معدنی با رنگ های طبیعی، چسب و سایر افزودنی های بتن ساخته شده است. واش بتن هایی که در ترکیبات آن ها از فوق روان کننده های پلی کربوکسیلاتی استفاده شده را واش بتن پلیمری می نامند.
موزاییک شسته یا همان واش بتن را می توان به صورت خشکه چینی و ملات خیس اجرا نمود. در هنگام اجرای واش بتن توجه به یکسری نکات ضروری می باشد؛ از جمله:
در ساخت و تولید واش بتن های مرغوب از سیمان استاندارد و افزودنی های بتن مانند چسب بتن، روان کننده ها و ژل میکروسیلیس استفاده می شود. همچنین یه موزاییک واش بتن باکیفیت دارای دوره کیورینگ و بخاردهی کامل می باشد. واش بتن با کیفیت پس از شکسته شدن، سنگ و سیمان آن از هم جدا نمی شود و به صورت همگن باقی می ماند.
یک محصول واش بتن باکیفیت پس از برش عرضی دارای سنگدانه هایی منظم در تمام قسمت ها می باشد. همچنین تمامی بعدهای قطعه بدون حباب هوا می باشد و سطحی یکنواخت دارد. طول و عرض محصول دقیقا منطبق با ابعاد ذکر شده می باشد و دارای گوشه هایی کاملا 90 درجه می باشد.
برای ساخت این کفپوش های بتنی به طور معمول از روش ویبره استفاده می شود. ابتدا متریال اولیه این محصول مانند سیمان، ماسه و انواع سنگ را با یکدیگر مخلوط کرده و درون قالب های پلاستیکی می ریزند. سپس این قالب ها را بر روی میز ویبره قرار می دهند تا هوای داخلی آن ها به طور کامل گرفته شود و مواد کاملا یکدست و همگن شوند.
این مرحله حدود دو الی سه دقیقه به طول می انجامد. پس از آن، واش بتن در داخل اتاق بخار شده تا مقاومت آن تثبیت شود. مدتی که واش بتن در اتاق انتظار است، حدود بیست و چهار ساعت می باشد. پس از این مرحله، نوبت به واترجت می رسد. در این مرحله واش بتن زیبایی نهایی خود را بدست می آورد.
با استفاده فشار آب و برس های فلزی، لعاب سیمان از روی محصول واش بتن پاک می شود تا سنگدانه های آن نمایان شود و ظاهر زیبایی بدست آید.
در این روش بتن و افزودنی های آن را داخل میکسر می ریزند و پس از ترکیب آن ها، ماده بدست امده را درون قالب های پلاستیکی می ریزند. قالب ها بر روی نقاله ویبره دار شروع به حرکت می کند. پس از حباب گیری، یکدست شدن سطح و فرم گرفتن موزاییک، طی فرایند کیورینگ، واش بتن ها آماده و پس از بیست و چهار ساعت، برای ساب خوردن محیا می شوند.
در این روش، ابتدا لایه ای از سیمان را با زیرسازی مناسب بر روی سطح موردنظر می ریزند. سپس سنگدانه ها و دیگر مواد را به صورت ملات بر روی سیمان و با فشار پرس می کنند. واش بتن درجا بیشتر در کشورهای صنعتی و پیشرفته تولید می شود و در ایران به دلیل محدودیت امکانات و هزینه های زیاد، تولید نمی شود.
در روش پرسی ابتدا مواد اولیه مانند سیمان، سنگدانه و پودر سنگ را با آب، مخلوط و 50 درصد قالب های آماده شده را از این مواد پر می کنند. پس از آن بقیه حجم قالب را با سیمان و ماسه و مقدار کمی آب پر کرده و مواد را پرس می کنند.
این کار باعث می شود تا آب اضافی از لایه های اولیه در بخش دوم جذب شود. قدرت پرس باید دست کم 300 تن باشد. پس از این که پرس کردن تمام شد، واش بتن ها را از قالب خارج می کنند و بیست و چهار ساعت در اتاق بخار قرار می دهند. پس از آن مراحل شستشو و ساب خوردن به ترتیب بر روی محصول انجام می پذیرد.
هر چقدر که قدرت پرس بیشتر باشد، تراکم محصول افزایش و مقاوت آن بیشتر می شود. برخی واحدهای تولیدی از دستگاه های پرس کوچکی برای تولید واش بتن استفاده می کنند و متاسفانه این قدرن کم دستگاه ها سبب می شود تا واش بتن به خوبی متراکم نشود. همچنین واش بتن دارای مقاومت پایینی می شود و جذب آب آن بالا می رود و در نهایت در معرض سرما و گرما دچار شکستگی یا خردشدگی می شود.
منبع: آبین بتن
