دومین فیلم علیرضا صمدی پخته تر از فیلم اولی آن به اسم بی نامی است.
یک درام اجتماعی با فضا و ایده‌ای متفاوت
که در بستری آسیب شناسانه اجتماعی می پردازد.
سوژه فیلم ملتهب و جسورگونه بود ولی در اجرا ضعیف بود.
بازی بهرام افشاری جز محدود نکات مثبت فیلم بود.
نمی دانم اگر شخصیت مددکار داستان با بازی مهتاب کرامتی و شخصیت لیندا کیانی حذف می شد چه اتفاقی می افتاد؟دو شخصیتی که الزامی نبود بودنشان در فیلم.
ولی امیدوارتر شدم برای فیلم بعدی..
