فیلم پدرخوانده:

فیلم پدرخوانده:

قوی کسی است که نه منتظر می‌ماند خوشبختش کنند و نه اجازه می‌دهد بدبختش کنند (مارلون براندو)

آدمای بزرگ، بزرگ به دنیا نیومدن، بزرگ پرورش یافتند. (مارلون براندو)

ایتالیایی‌ها یک ضرب المثل دارند که می‌گوید جهان جای سختی است و یک مرد باید دو تا پدر داشته باشد که پشت سرش باشند، برای همین همه پدرخوانده دارند.

انتقام، غذایی که بهتره سرد سرو بشه. (مارلون براندو)

پشت هر اقبال موفقی یک جرم وجود دارد. (مارلون براندو)

مهم اینه که حالت خوبه. سلامتی مهم‌ترین چیزه. مهم‌تر از موفقیت، مهم‌تر از پول، مهم‌تر از قدرت.

من به کسایی که حقیقت رو بهم میگن احترام می‌ذارم، فرقی نمی‌کنه چقدر سخت باشه. (مایکل کورلئونه- آل پاچینو)

من از خدا یک دوچرخه می‌خواستم، بعد فهمیدم خدا اینجوری کار نمی‌کنه. پس یک دوچرخه دزدیم و از خدا خواستم منو ببخشه. (مایکل کورلئونه- آل پاچینو)

هرگز اجازه نده بقیه بدونن به چی فکر می‌کنی. (مایکل کورلئونه- آل پاچینو)

پدرخوانده را از هر طرف که نگاه کنیم یک شاهکار تمام‌عیار است؛ از روی‌صحنه تا پشت‌صحنه.

حقیقتاً هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم پدرخوانده را بدون مارلون براندو حتی تصور کنیم. اصلاً شاکله‌ی اصلی فیلم روی کاریزمای دون کورلئونه سوار است.

پدرخوانده روایتی از یک آغاز و پایان است. از گرفتن و باختن قدرت. از پدری که درحال غروب است و پسری که ناخواسته به قلّه‌ی قدرت می‌رسد.

پدر و پسر نماینده‌ای از وضعیت گذشته و آینده‌ی انسان‌اند؛ چه فرد، چه جامعه، چه کل تاریخ بشریت. کاپولا در ابتدای فیلم دست‌بوسی ویتو را نمایش می‌دهد، و در انتها دست‌بوسی مایکل را؛ و این یعنی نمایش بی‌نظیر تکرار همیشگی وقایع و تاریخ.