میر سرتیپ دوم مسعود بختیاری که در دوران دفاع مقدس، افسر عملیات در قرارگاه فرماندهی مشترک ارتش و سپاه در نیروی زمینی در جنوب کشور بوده است. او از سال ۷۹ بازنشسته شده و اینک عضو هیئت علمی دانشکده فرماندهی ستاد ارتش است.
او با آغاز جنگ به صورت داوطلب به جبهه عزیمت کرد و در توپخانه لشکر ۲۱ پیاده مسئولیت داشت و بعد از سال اول جنگ با انتصاب امیرصیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی حسب دستور فرمانده خود به قرارگاه فرماندهی نیروی زمینی در منطقه جنوب مأمور شد و تا پایان دفاع مقدس در نقش افسر عطرح ریزی عملیات خدمت کرد. وی از طراحان عملیات بیت‌المقدس بود.
گفت‌وگو
- چرا دوره هشت ساله جنگ تحمیلی را دفاع مقدس می‌نامیم؟
اساساً مسئله دفاع در آموزه‌های دینی ما یک امر مقدسی است. وقتی ما می‌گوییم دفاع مقدس نگاهی به مقوله دینی ماست. در کنار آن ما در شرایط دشوار پس از انقلاب مواجه با تهاجم عراق شدیم و علیرغم تصور دشمن توانستیم از خودمان دفاع کنیم؛ پس بنابراین این دفاع امری مقدس است که توانستیم مقابل هجوم دشمن مقاومت کنیم و دشمن را از تهاجم باز بداریم و بعد از یک سال از مناطق اشغالی بیرون کنیم.
- ۴۲ سال از شروع دفاع مقدس می‌گذرد، امروز آن دوران را چگونه می‌بینید؟
جنگ دوران خاص خود را داشت و شرایط سخت و دشواری برای همه کسانی که چه در جنگ شرکت داشتند و چه حضور نداشتند وجود داشت. نمی‌شود جنگ را یک دوران طبیعی و عادی قلمداد کرد زیرا دورانی است که انسان‌ها با جان، مال، زندگی و تمام هستی خود دارند کار می‌کنند اما همینقدر که ملت توانست این کار دشوار را انجام دهد و تهاجم دشمن را دفع و تمامیت ارضی کشور را حفظ کند، علیرغم هزینه بسیار سنگینی که بابت این کار پرداخت شد، سربلند بیرون آمدیم و از این بابت دوران خوبی است.
ولی خود دوران جنگ را با توجه به سختی و مشکلات معیشتی که وجود داشت نمی‌توان دوران راحتی و آسایش دانست.
- از نظر شما دستاورد جنگ تحمیلی چه بود؟
همین که هیچ قسمتی از خاک سرزمین در دست دشمن باقی نماند دستاورد بزرگی است. ما برای این مهم در همه بخش‌ها هزینه سنگینی پرداخت کردیم. همینقدر که توانستیم در مقابل دشمن بایستیم و ثابت کنیم که ایرانی همیشه در مقابل تهاجم دشمن می‌ایستد و تهاجم را نمی‌پذیرد و در مقابل زور سر خم نمی‌کند، قابل توجه، احترام و تقدیس است.
آیا مفاهیم دفاع مقدس به نسل جدید منتقل شده است؟
این تلاش با سازمان‌های متعدد رسانه‌ای انجام شده است تا مفاهیم دفاع مقدس به نسل جدید منتقل شود که تا حدودی هم موفق بودند؛ البته پاره‌ای معتقدند که آنطور که باید منتقل نشده است.
- آیا به نقش ارتش در دفاع مقدس آنطور که باید توجه شده است؟
نقش ارتش در جنگ تحمیلی کمرنگ جلوه داده شده است درصورتی که ارتش در تمام طول هشت سال جنگ نقش محوری و فعالی داشته است. ارتش تنها یک واحد پیاده نظام نیست بلکه مجموعه نیروهای دریایی، هوایی و زمینی به همراه تجهیزات بسیار مهم و پیشرفته‌ای بوده است. بنابراین نقش پراهمیت و اساسی داشته ولی کمرنگ نشان داده شده که مسئله‌ای نیست. زیرا به مرور مورخین، پژوهشگران و مردم متوجه نقش محوری و اساسی ارتش شدند و خواهند شد. ولی رسانه‌ها خیلی دیر و کند وارد این مرحله شدند.
- به نظر شما ما از دوره هشت ساله جنگ چه درسی می‌گیریم؟
می‌توان به مقاومت در مقابل تهاجم دشمن خارجی و درس اتحاد و همدلی مردم و پشتیبانی آنها از سیاست‌های نظامی کشور اشاره کرد. دروس دیگری را هم می‌شود گرفت که چگونه اقتصاد را سخت اداره کرد. درسی که از جنگ گرفته می‌شود در واقع درس استقامت در مقابل سختی‌ها و مشکلات است.
همچنین درس‌های دیگری در سطوح نظامی و تکنولوژی نظامی برای ما داشت که مسائل تخصصی است. اما درس اصلی همان همدلی و تحمل مردم در مقابل مشکلات است. نمی‌شود گفت مشکلات ناشی از جنگ به مردم عادی منتقل نشد؛ بالاخره شرایط جنگی و مناطقی که در صحنه جنگی بودند مشکلات فراوانی را متحمل شدند اما تحملی که مردم کردند درسی است که گرفته می‌شود.
این اتفاقات وظایفی را بر دوش نظام می‌گذارد که در مقابل همدلی و استقامتی که مردم نشان دادند تلاش کند تا آنها را بی‌جواب نگذارد و مشکلات آنها برطرف کند و مردم روزگار بهتری را بتوانند در زندگی خود تجربه کنند.
- به نظر شما اگر خدای ناکرده جنگی دوباره رخ دهد مثل همان دوران، شاهد این همدلی‌ها و استقامت مردم خواهیم بود؟
امیدوارم که اینطور باشد. مردم ایران همیشه نشان دادند که در مقابل هجوم خارجی مقاوم هستند.شما هیچ وقت حاضر نمی‌شوید که خانه‌تان مورد تهاجم دزد واقع شود یا در محله یک فرد گردنکش و قُلدر بخواهد باعث آزار و اذیت مردم شود. اگر چنین اتفاقی بیفتد و مردم در مقابل آن زورگیر مقاومت نکنند باید علت آن را جست‌وجو کرد.
اگر بخواهم بدون تعصب و سازمان‌گرایی بگویم، می‌گویم که ارتش در شرایط مشکل، وظیفه ملی و نظامی خود را به خوبی انجام داد و مردم ما هم نشان دادند که تا چه حد فداکار، متحد و صبور در مقابل مشکلات هستند.
این درسی است که برای دولت‌ها و حکومت‌ها می‌ماند که هرچه می‌توانند در خدمت این مردم باشند و از هرکاری برای آسایش و رفاه آنها دریغ نکنند چرا که آنها این محبت را بی‌پاسخ نخواهند گذاشت.
