بارنامه، یکی از اسناد اصلی است که توسط متصدی حمل و نقل (یا نماینده شرکت حمل کننده) برای تایید دریافت کالای مورد حمل اعم از دریایی، هوایی و یا جاده ای برای فرستنده صادر می شود و نوع، مقدار و مقصد کالای مورد حمل را مشخص می کند. بارنامه تایید می کند که کالا به طور کامل ارسال شده است، در شرایط قابل قبول دریافت شده و آماده ارسال می باشد. بارنامه اساسا یک قرارداد حمل و نقل بین فرستنده، گیرنده و متصدی حمل است که شرایط و ضوابط حمل را بیان می کند. اگر چه از نظر تاریخی این اصطلاح فقط با حمل و نقل دریایی مرتبط بوده است، اما امروزه بارنامه می تواند برای هر نوع حمل و نقل باری استفاده شود.
برای آشنایی بیشتر با بارنامه کلیک کنید.
CIM، سندی است که اثبات می کند قرارداد حمل و نقل با یک شرکت راه آهن منعقد شده است. به این طریق که شرکت راه آهن محموله را پذیرفته و پس از زدن مهر ایستگاه حمل و نقل (مهر تاریخ) در بارنامه، قرارداد منعقد می شود. بارنامه توسط فرستنده و متصدی حمل و نقل امضا/مهر می شود.
اسناد حمل و نقل، شرایط قرارداد حمل کالا را بیان می کند. این نوع سند در حمل و نقل هوایی (AWB)، حمل و نقل دریایی (BL)، حمل و نقل جاده ای (CMR) و حمل و نقل ریلی استفاده می شود. برای حمل و نقل ریلی از بارنامه راه آهن SMGS و CIM استفاده می شود.
هر محموله باید بارنامه مخصوص به خود را داشته باشد CIM حاوی اطلاعات زیر است:
فرم CIM در اکثر کشورهای اروپایی و برخی از کشورهای آسیایی و آفریقایی که عضو کنوانسیون COTIF هستند استفاده می شود. COTIF توسط سازمان بین دولتی حمل و نقل بین المللی راه آهن (OTIF) ایجاد شده است. این کنوانسیون قوانین قراردادهای بین المللی حمل و نقل ریلی کالا (CIM) و مسافر و چمدان (CIV) را تعیین می کند. همچنین استفاده از وسیله نقلیه و زیرساخت در ترافیک راه آهن بین المللی را تنظیم می کند.
فرستنده این بارنامه را به زبان کشور کشتیرانی صادر می کند و به یکی از... مشاهده ادامه مطلب...
منبع: سامانه آنلاین خدمات حمل و نقل انتیراپ
