چارتر پارتی (Charter Party)، قراردادی که به موجب آن مالک کشتی، آن را برای استفاده در حمل و نقل محموله به دیگران واگذار می‌کند. در صورت مجاز بودن شرایط قرارداد چارتر، ممکن است با سایر فرستنده‌ها قراردادهای فرعی منعقد کند. مالک کشتی همچنان به کنترل ناوبری و مدیریت کشتی ادامه می‌دهد، اما ظرفیت حمل آن توسط اجاره کننده انجام می‌شود.
در این نوع قرارداد، تمام ظرفیت کشتی برای مدت معین اجاره داده می‌شود و مدت اجاره با توجه به نیازهای اجاره کننده (Charterer) و توافق مالک تعیین می‌شود، که ممکن است چند ماه یا حتی چند سال باشد. طبق این قرارداد، مالک کشتی متعهد می‌شود کشتی را برای دریانوردی، در زمان و مکان تعیین شده در اختیار اجاره کننده قرار دهد، در غیر این صورت اجاره کننده می‌تواند به خاطر این تاخیر، قرارداد را فسخ و مطالبه خسارت نماید.
در قراردادهاى اجاره زمانى، اجاره دهنده و يا صاحب کشتى موظف است کشتی را بیمه و دستمزد خدمه کشتی را که در استخدامش قرار دارند، بپردازد. اجاره کننده علاوه بر هزینه اجاره، باید مخارج سوخت کشتی در دریا و بندر را نیز بپردازد. هزینه‌های مربوط به عوارض بندری، عبور از کانال، اجاره یدک‌کش و هر نوع مالیات و عوارض متعلق به کالا بر عهده اجاره کننده است؛ و معمولاً بارگیری و تخلیه کالا را فراهم و هزینه‌های مربوط به آن‌ها را پرداخت می‌کند. اگر کشتی بر اثر نقص فنی یا حادثه‌ای از حرکت باز ایستد، برای زمان تلف شده، اجاره تعلق نمی‌گیرد، ولی برای موارد دیگر، باید اجاره بها به طور کامل پرداخت شود.
در این قرارداد، مالک کشتی کالای معینی را بین بنادر یا در محدوده‌ای مشخص حمل کرده و در ازای آن مبلغی به عنوان کرایه دریافت می‌کند. این مبلغ، بر اساس وزن کالا یا در صورت حجیم بودن بر اساس حجم آن محاسبه می‌شود. اگر این جزئیات، به طور دقیق مشخص نباشد، طرفین ممکن است در مورد مبلغ مقطوعی به عنوان کرایه توافق کنند. در اجاره سفری، کشتی مانند اجاره زمانی، خدمه و به طور کلی مدیریت کشتی در اختیار مالک باقی می‌ماند.
در مواردی که کالا معادل یا کمتر از ظرفیت حمل کشتی باشد، می‌توان آن را طی یک سفر حمل کرد. ولی اگر کالا بیش از ظرفیت حمل کشتی برای یک سفر باشد... مشاهده ادامه مطلب...
منبع: سامانه آنلاین خدمات حمل و نقل انتیراپ
