ایجاد بیمه‌نامه اجباری مسئولیت صاحبان وسایل نقلیه جاده‌ای در کشورهای اروپایی، علاوه بر مزیت‌هایی که دارد، تردد خودروهای مذکور را نیز با مشکل مواجه می‌کند. زیرا هر صاحب وسیله نقلیه، به محض عبور از مرز آن کشور، باید بیمه اجباری آن کشور را خریداری کند. در غیر این صورت مجرم شناخته و تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت. کشورهای اروپایی برای حل این مشکل سعی کرده‌اند سیستم بیمه مسئولیت بین‌المللی مورد قبول همه کشورهای اروپایی را ایجاد کنند. بنابراین، کمیته حمل و نقل کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد برای اروپا در ۲۵ ژانویه ۱۹۴۹ مقرراتی تحت عنوان نظام هماهنگ بیمه کارت سبز، که به عنوان کنوانسیون کارت سبز شناخته می‌شود، تصویب کرد. کشور ما نیز بر اساس ماده واحده مصوب 14 خرداد 1356 به آن پایبند است.
در حال حاضر حدود 43 کشور عضو کنوانسیون فوق هستند، به جز 5 کشور جمهوری اسلامی ایران، عراق، تونس، مراکش و رژیم غاصب اسرائیل، بقیه کشورهای عضو، همگی در ایالات متحده آمریکا قرار دارند. قاره اروپا بر اساس این کنوانسیون، در هر کشور عضو سازمانی به نام دفتر ملی کارت سبز وجود دارد که مسئولیت مدیریت، رسیدگی و حل و فصل خسارات ناشی از تصادفات وسایل نقلیه موتوری کشورهای عضو را که ناشی از مقررات قوانین ملی کشور است، بر عهده دارد. هر کشور، در سال 1952، این دفاتر قراردادی را بین خود منعقد کردند که به نام توافق‌نامه متحدالشکل مابین دفاتر یا قرارداد لندن شناخته می‌شود و بدین ترتیب عملیات سیستم کارت سبز از اول 1953 آغاز شد.
شرط اصلی عضویت در سامانه کارت سبز این است که کشور متقاضی عضویت، باید... مشاهده ادامه مطلب...
