اندکی تفکر

به خودم فکر میکنم به روزهای آمده و رفته به قدم های طی شده در نقشه روزگار. به این که مدت هاست به خودم سر نزده ام. و چه اشتباه بزرگی. اینکه میگویند ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است بعضی وقت ها جواب نمیدهد. منم فکر میکردم هر زمانی میتوانم به خودم سر بزنم و همیشه آن را عقب انداختم
گذاشتم سرم خلوت شود موفق شوم حوصله داشته باشم و... نتیجه اش شد پیر شدن و فکر نکردن. دیر رسیدن و کم گذاشتن برای خودم.
حالا که دوباره به خودم فکر میکنم میبینم که کاش زودتر می بخشیدم، کاش قضاوت نکرده بودم و کاش در روزمُردگی هایم خودم را قاضی خودم میکردم. همیشه دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن نیست چون گاهی اوقات باید برسی و بمانی و فکر کنی به خودت که فراموش نشوی و در گذر زمان، دور نشوی و پنهان نمانی.
به خودت سر بزن گاهی زود، دیر میشود.

✍F.niknia