سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۴۴ ه.ش، توسط چهار تن از طرفداران جبهه ملی و نهضت آزادی به نامهای محمد حنیفنژاد، علی اصغر بدیعزادگان، عبدالرضا نیکبین و سعید محسن تشکیل شد. مدتی بعد افراد دیگری مانند مسعود رجوی و رضا رضایی نیز به عضویت کمیتۀ مرکزی آن درآمدند.
از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون
سازمان مجاهدین خلق، پس از پیروزی انقلاب اسلامی با پنهان کردن ماهیت واقعی خود و طرح شعارهای جوانپسند شروع به جذب جوانان کرد. آزادیهای بعد از پیروزی و شور و شوق به وجود آمده در جوانان برای شرکت در فعالیتهای سیاسی نیز به این امر دامن زده، عدۀ زیادی جذب سازمان شدند.
رهبری سازمان هم به دست مسعود رجوی افتاد.
منافقین در انتخابات همهپرسی نظام جمهوری اسلامی ایران و مجلس خبرگان و نیز تدوین و تصویب قانون اساسی شرکت کردند. امّا طبق اطلاعیههای خود، به جمهوری اسلامی رای ندادند و در انتخاب خبرگان هم به افراد مورد نظر خود رای دادند. صلاحیت مسعودی رجوی نیز برای انتخابات اوّلین دورۀ ریاست جمهوری مورد تایید قرار نگرفت.
مجاهدین خلق، در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ ، علیه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، اعلان جنگ مسلحانه کرد و پس از مدت کوتاهی مسعود رجوی به همراه ابوالحسن بنیصدر از ایران فرار کرده، در فرانسه علیه نظام به توطئهچینی پرداختند. در سال ۱۳۶۴ ه.ش، به دنبال بهبود روابط ایران و فرانسه، منافقین به صدام حسین که با ایران در حال جنگ بود، پناه بردند. و مدتی برای رژیم عراق و دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران مزدوری و خبرچینی کردند پس از سقوط رژیم بعث نیز در اختیار منافع آمریکا قرار گرفتند.
در سالهای اخیر، به دلیل ضربات وارد آمده بر آنان از سوی جمهوری اسلامی و فساد اخلاقی گسترده در میان اعضای آنها، سازمان در وضعیت مناسبی قرار ندارد.
جاسوسی از نظر مقررات ژنو:
این کلمه معمولاً به تلاشهایی اطلاق میشود که در قلمرو تحت کنترل دشمن توسط یک طرف درگیری برای جمعآوری تمام اطلاعات درباره دشمن که ممکن است برای هدایت جنگ به طور کلی و برای خصومتها به طور خاص مفید باشد، به کار میرود. جاسوسی همانطور که حقوق بین الملل درک می کند مخفیانه است و به بهانه های واهی صورت می گیرد. جمع آوری اطلاعات توسط اعضای نیروهای مسلح با لباس شخصی، جاسوسی نیست، بلکه فعالیت اطلاعاتی است.
کلمه جاسوسی همچنین به جمع آوری اطلاعات سیاسی و نظامی در مورد یکدیگر توسط دولت ها، در زمان صلح و همچنین در زمان جنگ، اطلاق می شود.
در قوانین ژنو در نحوه برخورد با جاسوس برابر قوانین همان کشور اقدام می گردد. و برخورد با جاسوس در کشورهای مختلف تفاوت دارد.
یکی از مصادیق بارز جرایم علیه امنیت ملی است که معمولا یک جرم سازمان یافته و در عین حال فرا ملی می باشد چرا که با ارتکاب آن اطلاعات حیاتی یک کشور در زمینه امور نظامی، امنیتی و سیاسی از طریق یک نظام سازمان یافته و با استفاده از منابع انسانی در اختیار کشور یا کشورهای دیگر قرار می گیرد.
مطابق ماده 5047 قانون مجازات اسلامی: هر کس نقشه ها یا اسرار یا اسناد و تصمیماتن راجع به سیاست داخلی و خارجی کشور را عالما و عامداً در اختیار افرادی که صلاحیت دسترسی به آنها را ندارند قرار دهد یا از مفاد آنها مطلع کند به نحوی که متضمن نوعی جاسوسی باشد، نظر به کیفیات و مراتب جرم به یک تا ده سال حبس محکوم می شود.
اقدامات تروریستی سازمان مجاهدین خلق در ایران
حمله به مردم عادی در تهران
در ساعت 10:30 صبح روز 5 مهرماه 1360 و همزمان با شکست حصر آبادان در جبهههای جنوب، تعداد قابل توجهی هوادار مسلح، از سه نقطه مرکز تهران (پل حافظ ـ طالقانی، میدان ولیعصر و سهراه جمهوری) با شلیک هوایی و آتشزدن مقداری لاستیک اتومبیل و نیز اتوبوسهای شرکت واحد، راهپیمایی مسلحانه را آغاز کردند. این افراد با شلیک رگبار هوایی و گاه با شلیکهای مستقیم به افراد عبوری یا ساختمانهای مراکز عمومی، بانکها، مغازهها، پاساژها و اتومبیلهایی که افراد با ظاهر مذهبی در آن نشسته بودند خط تظاهرات را پیش میبردند.
به واحدهای عملیاتی دستور داده شده بود که «هرکس به هر شکل خواست جلوی تظاهرات را بگیرد به رگبار ببندید و حتی اینکه از چه موضعی از تظاهرات جلوگیری میکند، فرقی ندارد...» به گزارش مطبوعات، تا رسیدن نیروهای مردمی و پاسداران گشتی سپاه و کمیته، گروهی از مردم عادی در کنار خیابانها و کوچههای منطقه بهدست میلیشیای مسلح سازمان به شهادت رسیدند که تعداد شهدا به 21 نفر میرسید.
کودککشی منافقین در شیراز
یکی از فجیعترین جنایتهای منافقین در ۲۱ مهر ۶۰، شهادت یک کودک ۶ ساله و مادر ۲۲ ساله در شیراز بود. بنابر گزارش روزنامه کیهان در ساعت ۱۹ آن روز، عوامل منافقین با کار گذاشتن یک بمب در اتومبیل پیکان در خیابان هدایت شیراز، این دو تن را به شهادت رساندند.
در راستای همین عملیاتها، روز شنبه 25 مهرماه نیز که مصادف با روز عید غدیر خم بود، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) جنایت دیگری در پرونده خود ثبت کرد. منافقین که سابقه کودککشی را در کارنامه خود داشتند بار دیگر با منفجر کردن یک اتوبوس که حامل مردم عادی در شیراز بود، دو کودک را به شهادت رسانده و عدهای دیگر را به شدت مجروح کردند.
روزنامه کیهان در 26 مهرماه طی گزارشی درباره این جنایت منافقین نوشت: «اتوبوس خط یک شرکت واحد شیراز هنگامی که در روز عید غدیر، مقارن ساعت 4 بعد از ظهر با بیش از 30 مسافر از پل اللهوردی خان به سمت میدان شهدا در حرکت بود، در میدان جمهوری اسلامی توسط دو دختر منافق سرنشین اتوبوس به آتش کشیده شد. در جریان این آتشسوزی بیش از 15 مسافر اتوبوس مجروح شدند و دو کودک خردسال نیز به شهادت رسیدند. یکی از شهدا به نام لیلا نوربخش بود و از شهید دیگر تنها قطعه ذغالی به جا مانده است.»
انفجار بمب در میدان عشرتآباد
در سوم اسفند ۶۰ نیز بر اثر انفجار بمب در میدان عشرت آباد تهران ۱۱ نفر شهید و۲۵ نفر مجروح شدند. به گزارش خبرنگار اطلاعات: «ساعت 7 و 16 دقیقه بامداد امروز هنگامی که مردم مانند هر روز برای فعالیت روزانه به سر کار خود می رفتند بر اثر انفجار یک بمب بسیار قوی که گفته میشود از نوع تی ان تی بوده در خیابان سپاه مقابل تعمیرگاه شرکت واحد، عدهای از مردم به شهادت رسیدند و عدهای نیز به سختی مجروح شدند.
شاهدان عینی در مورد چگونگی این حادثه گفتند: هنگام انفجار این بمب ما در نزدیکی محل حادثه بودیم، چند لحظه پس از انفجار مشاهده کردیم که تعدادی اتومبیل در حال سوختن هستند و نیز چند خانه مسکونی ویران گشتهاند. وقتی به طرف صدای انفجار رفتیم با اجساد قطعه قطعه شده بیش از 10 عابر روبرو شدیم که در وسط خیابان و پیاده رو پخش شده بودند...»
این روزنامه با درج تصویری از کیف مدرسه یک دختر بچه محصل نوشت: «شهدا و مجروحین حادثه انفجار میدان عشرتآباد جز چند پاسدار، رفتگر شهرداری، محصل، مسافر اتوبوس و عابر معمولی کس دیگری نبود...»
ترورهای کور
ترور منافقین به کشتار دسته جمعی مردم عادی در کوچه و بازار محدود نشد بلکه این سازمان با هجوم به محل کسب وکار افراد هچنین با به شهادت رساندن افراد در خیابانها روی دیگر جنایات خود را به نمایش گذاشت.
محمد طاهر تیموری فرمانده واحد ویژه منافقین در اعترافات خود درباره چگونگی انجام این عملیات سازمان منافقین میگوید: «خط این بود که صاحبان دستفروشیها و مغازهها و ماشینهایی که عکس امام یا شهید بهشتی یا شهید آیت را دارند ترور شوند».
این تنها فهرست کوچکی از ترورهای کور منافقین بود. عملیاتهای تروریستی سازمان منافقین علیه مردم پروژهای بود که در سالهای بعد به صورت مکرر توسط این سازمان تکرار شد و باعث به شهادت رسیدن هزاران نفر از مردم بیگناه کشور گردید.
بمب گذاری و ترور در سطح وسیع در کشور به نحوی که آمار این شهدا بالغ بر 17 هزار نفر می شود. به عوان مثال ترور شهید روحانی مبشر در استان لرستان. بمب گذاری و ترور رییس جمهور و نخست وزیر قانونی کشور و...
متاسفانه امروزه در دنیا قوانین پست مدرن مطابق با قوانین جنگل حاکم است . در رفتارهای مشابه تفاسیر مشابه توسط قدرت های نرم دنیا و قدرت های رسانه ای صورت می گیرد به نحوی که این سازمان تروریستی و جاسوسی بنا به تعریف آمریکاییها که به منافع آنها کاری ندارد پس تروریست نیستند ارزیابی می شود. این سازمان با کشتار مردم ایران امروزه مورد وثوق کشورهای غربی است و منفور مردم ایران به نحوی که معترض ترین فرد ایرانی نسبت به وضع موجود از آنها اعلام برائت می کند.
گردآورنده : سارینا احسانی
استاد راهنما : استاد علی اکبر حسنوند
دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز
دفاع مقدس