گاهی دلتنگی
شبیه دیدن عکسی قدیمی میان آلبوم خانوادگی است،
شبیه پیداکردن نوشته‌ای غبار گرفته
از زیر فرش‌های کفِ اتاق،
چیزی مانند بوی کمرنگِ عطر
از شیشه‌ی خالی ادکلن مورد علاقه‌ات،
دیدن شاخه گلی خشک
میان صفحات کتاب قطوری که مدت‌ها بازش نکرده‌ای،
خواندن دوباره‌ی کارت پستال‌های نَم کشیده
و ملاقات اتفاقی با چهره‌ای که سال‌ها پیش همسایه‌ات بوده…
ما در گذشته‌هایمان زندگی میکنیم
و همیشه جسممان
به ناچار
به روزهای بعدی منتقل میشود.
(بابک زمانی)
