برشی از کتاب "حسرت: در ستایش زندگی نازیسته"

می‌توان گفت ما تحقیر می‌شویم وقتی که به دست خودمان سپرده می‌شویم یا به دست کسانی سپرده می‌شویم که اهمیتی به حال ما نمی‌دهند؛ افرادی که نیاز دارند ما را بی‌پناه ببینند، کسانی که احتیاج دارند ما را تحقیرشده ببینند. افرادی که وقتی خودمان را به آنها وامی‌نهیم، ما را ترک می‌کنند.