چند سال قبل از به اوج رسیدن بحران های اجتماعی در سوریه، یک گروه مخفی با گرایش تکفیری شکل گرفت. فعالیت زیادی نداشتن و تو سکوت کارشون رو انجام میدادن.
وقتی بحران ها جدی تر شد و جنگ داخلی شکل گرفت و گروه های مسلح وارد معرکه شدن کم کم کنترل اوضاع از دست دولت سوریه خارج شد و درست زمانی که همه چی رو هوا بود سر و کله یه گروه با پرچم سیاه پیدا شد. مردم سوریه آگاهی کافی درباره این گروه رو نداشتن و بخاطر همین هم پیش بینی نمی کردن که قرار آیندشون هم مثل پرچم این گروه سیاه بشه.
اما ایران...
تو مرحله اوج بحران های اجتماعی به سر میبریم و دیروز با اقدام تروریستی که تو شیراز انجام شد وارد فاز جدیدی از بحران های امنیتی شدیم.
کار وحشیانه ای که تو شیراز انجام شد میتونست مثل صدها نقشه تروریستی دیگه خنثی بشه و کسی هم متوجه نشه یا تهش یه خبر کوتاه درباره خنثی سازیش زده بشه اما وقتی توان نیروهای امنیتی تقسیم بشه و درگیر کنترل اغتشاشات بشن و هجمه کار افزایش پیدا کنه نتیجش این میشه که تو شیراز دیدید.
سوال :
آیا با ورود به فاز جدید بحران های امنیتی ایران به سمت سوریه شدن نزدیک تر خواهد شد؟
جواب:
بله، قطعا همین طوره، اما یه امایی وجود داره...
و اون اینه که ایران، سوریه و عراق و لبنان و افغانستان و... نیست
دشمن های قسم خورده ایران میدونن ایران توانایی زدن ضربات سنگین و کاری رو بهشون رو داره و به همین خاطر به نفعشونه محتاطانه کار کنن و این بحران ها رو فرسایشی کنن.
از اون طرف هم دستگاه امنیتی ایران طی این سال ها برتری اطلاعاتی خودش رو اثبات کرده و میتونه با تعامل با سایر نهادهای نظامی این جنگ ترکیبی رو خنثی کنه
جمله آخر
سوریه بعد از سال ها سر و کله زدن با داعش همچنان پابرجاست و مردمش متوجه شدن نباید به هر سازی که زده میشه برقصن. مردم سوریه تاوان عدم آگاهیشون رو پس دادن و هزینشو با قتل عام رفیقا و اقوام و خانواده هاشون دادن.
حال دلتون خوب باشه همیشه
