در بین دستگاههای جوش، اینورتر ها گوی سبقت را از بقیه ربودهاند، آنها مدرنترین نسخه دستگاههای جوش تا به امروز هستند و تقریبا تمامی معایب دستگاههای قدیمی را پوشش میدهند.
اینورترها نسبت به دیگر دستگاهها وزن سبتری دارند، کیفیت جوشکاری را بالا میبرند، سوییچ حالت جامد و ریکتیفایر جریان متناوب به جریان مستقیم دارند، امکان تنظیم مقدار جریان و ولتاژ در آنها وجود دارد. اما اصلا تاریخچه جوشکاری به چه زمانی برمیگردد؟
تاریخچه جوشکاری
تا اواخر قرن نوزدهم، تنها فرایند جوشکاری موجود، جوشکاری توسط آهنگری بود که آهنگرها بیش از هزار سال از آن استفاده میکردند. جوشکاری قوس الکتریکی (جوش برق) و جوشکاری اکسی-استیلن (جوش گاز) از اولین فرآیندهای توسعه جوشکاری در اواخر قرن گذشته بودند. پس از آن خیلی زود فرایندهای جدیدی از قبیل جوش مقاومت الکتریکی ابداع شدند. در خلال سالهایی که جنگهای جهانی رخ داد، به دلیل نیاز شدید به روشهای سریع و مطمئن ایجاد اتصال، فرایندهای جوشکاری با سرعت بسیار زیادی رشد کردند. پس از جنگ جهانی روشهای مختلفی از قبیل روشهای دستی جوشکاری مانند جوشکاری با الکترود دستی پوششدار (جوش برق)، که امروزه یکی از متداولترین روشهای جوشکاری محسوب میشود، و روشهای نیمه و تمام اتوماتیک از قبیل جوشکاری قوسی با گاز محافظ (جوش آرگون یا CO2)، جوشکاری زیرپودری، جوش قوسی Flux-cored و جوش سربار الکتریکی ابداع شدند امروزه دانش همچنان در حال توسعه بوده و رباتهای جوشکاری یکی از اجزای اصلی بسیاری از کارخانجات محسوب میشوند.
در سال ۱۸۰۰، سر همفری دیوی قوس الکتریکی ضربان-کوتاه را کشف کرد و نتایج خود را در سال ۱۸۰۱ منتشر کرد. در سال ۱۸۰۲، واسیلی پتروف، دانشمند روسی، قوس الکتریکی مداوم را ایجاد کرد، و متعاقباً «اخبار آزمایشهای گالوانیک - ولتاییک» را در سال ۱۸۰۳ منتشر کرد، و در آن آزمایشهای انجام شده در سال ۱۸۰۲ را توصیف کرد. یکی از مواردی که این گزارش منتشر شده بسیار مهم بود، توصیف قوس الکتریکی پایدار و توصیف کاربردهای احتمالی آن از جمله ذوب فلزات بود. در سال ۱۸۰۸، دیوی که از کار پتروف بیخبر بود، دوباره قوس الکتریکی مداوم را کشف کرد. در سالهای ۱۸۸۱–۸۲ نیکلای بناردوس (روسی) و استنیسلاو اولسفسکی (لهستانی) ولین روش جوشکاری قوس الکتریکی را با استفاده از الکترودهای کربن به نام جوشکاری قوس کربن ایجاد کردند. پیشرفت در جوشکاری قوس الکتریکی با اختراع الکترودهای فلزی در اواخر دهه ۱۸۰۰ توسط یک شخص روسی، به نام نیکلای اسلاویانوف (۱۸۸۸) و یک شخص آمریکایی به نام چارلز. ال. کافین (۱۸۹۰) ادامه یافت. در حدود سال ۱۹۰۰، آ. پی. استرومنگر در بریتانیا یک الکترود فلزی روکش دار ارائه کرد، که قوس پایدارتری را به وجود آورد. در سال ۱۹۰۵، دانشمند روسی ولادیمیر میتکویچ پیشنهاد کرد که از یک قوس الکتریکی سه فاز برای جوشکاری استفاده شود. جوشکاری جریان متناوب توسط سی. جی. هولسلگ در سال ۱۹۱۹ اختراع شد، اما تا یک دهه بعد محبوبیت پیدا نکرد.
انواع دستگاههای جوش
با توجه به اینکه روش های جوشکاری بسیار متنوع هستند .دستگاه های جوشکاری متنوعی در بازار وجود دارند. در واقع تمام دستگاه های جوشکاری یا ولتاژ ثابت هستند یا جریان ثابت می باشند. در این دستگاه ها با ثابت نگه داشتن تنها یک مورد، مورد دیگر را تغییر می دهند.هم چنین جریان الکتریکی توسط منبع تغذیه تامین می شود این جریان می تواند متناوب یا مستقیم باشد که تامین این انرژی الکتریکی از طریق منبع مولد های متفاوتی صورت می گیرد
ترانسفورماتورها
یکی از ساده ترین واولین دستگاه های جوشکاری ترانسفورماتورها هستند که در این دستگاه ها جریان متناوب AC با شدت کم اما ولتاژ بالا به جریان الکتریکی با شدت بالا ولی ولتاژکم تبدیل می شود این دستگاه بسیار سنگین هستند، حجم بالا دارند و برق زیادی مصرف می کنند.
رکتی فایر
شبیه به ترانسفورماتورها هستند که یک مبدل یکسو کنندگی به آن ها اضافه شده است و با جریان سه فاز کار می کنند
دینام جوشکاری
این دینام ها در دو نوع الکتریکی و احتراقی وجود دارند. در نوع احتراقی آن ها از بنزین و گازوییل استفاده می شود که باعث ایجاد سر صدای زیاد و آلودگی محیط زیست می شوند.
و البته اینورترها
اینورترها چگونه کار میکنند؟
برق شهر که می تواند به صورت سه یا تک فاز باشد ابتدا توسط HZ 60 – 50 با فرکانس AC در این منابع تغذیه، برق ورودی KHz تبدیل و سپس به واحد اینورتری دستگاه وارد می گردد و به جریان متناوب موج مربعی با فرکانس بالا (DC) تغییر می یابد، و پس از عبور از مبدل های هسته ی فریتی جریانی تولید می گردد که پس از یکسو سازی و عملیات فیلترینگ و تبدیل آن به جریان مستقیم برای جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرد.